Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πληρώνει εκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις ελέω ιατρικής αμέλειας
Της Αλεξίας Καφετζή
Υπόθεση πρωτάκουστης ιατρικής αμέλειας στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Συγκεκριμένα χορηγήθηκε ενδομυϊκή αντιφλεγμονώδης ένεση σε ασθενή με λανθασμένο και αμελή τρόπο προκαλώντας του παράλυση στο αριστερό πόδι και καταστροφή στο περονιαίο του νεύρο. Ο ασθενής μπήκε στο Γενικό Νοσοκομείο με λοίμωξη στα ούλα και στοματικό απόστημα και βγήκε κουτσαίνοντας για το υπόλοιπο της ζωής του.
Πρόκειται για τον κ. Κωνσταντίνο Βουτσά, Βέλγο υπήκοο, ο οποίος κινήθηκε νομικά εναντίων του κράτους, με αριθμό υπόθεσης 4530/2008, αξιώνοντας αποζημίωση με κλίμακα 500.000 μέχρι 2.000.000 ευρώ Η υπόθεση εκδικάσθηκε και η απόφαση του Δικαστηρίου γνωστοποιήθηκε στις 13 Μαΐου 2016 από τον Δικαστή κ. Σάντη, Πρόεδρο Επαρχιακού Δικαστηρίου στη Λευκωσία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία καλείτο μετά από 8 χρόνια να πληρώσει περί τις €400.000.- αποζημιώσεις συμπεριλαμβανομένων δικηγορικών εξόδων και τόκων.
Αξιοσημείωτο είναι ότι προς υπεράσπιση μαρτύρησε Πρώτη Νοσηλευτική Λειτουργός του Γ.Ν.Λ. η οποία αόριστα υποστήριξε ενδεδειγμένη χορήγηση της ένεσης και κρίθηκε πλήρως αναξιόπιστη από το Δικαστήριο. Το Σεβαστό Δικαστήριο δε, στην απόφασή του, σχολιάζει και καυτηριάζει την ασύγγνωστη προχειρότητα που προσέγγισε το καθήκον που της ανατέθηκε να ερευνήσει το περιστατικό.
Πέρα από το σεβαστό πόσο το οποίο καλείται να πληρώσει το κράτος σαν αποζημίωση, η ουσία της υπόθεσης εστιάζεται αλλού.
Η Νομική Υπηρεσία και οι δικηγόροι της δημοκρατίας που ανάλαβαν τον χειρισμό της υπόθεσης προσπάθησαν γνήσια και ειλικρινά να διευθετήσουν την υπόθεση, αναγνωρίζοντας τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα και στοιχεία. Ότι δηλαδή ο Ενάγοντας εισήχθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας υγιής και αρτιμελής και βγήκε χωλαίνοντας από προφανή τραύμα που υπέστηκε στο περονιαίο του νεύρο στο αριστερό πόδι το οποίο του προκάλεσε μόνιμο τραυματισμό και μη αναστρέψιμα σοβαρά λειτουργικά κατάλοιπα.
Το Υπουργείο Οικονομικών όμως αρνήθηκε να συγκατατεθεί στις γνήσιες και εύλογες προσπάθειες την Νομικής Υπηρεσίας και των δικηγόρων του Ενάγοντα για διευθέτηση της υπόθεσης ακόμα και τρία περίπου έτη μετά το συμβάν και αφού είχε καταχωρηθεί και η αγωγή. Από επιστολή, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο τότε Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών χωρίς καμία αιτιολογία, με κατηγορηματικό τρόπο αρνείται να συγκατατεθεί και αφού εκφράζει αόριστα την διαφωνία του με την εισήγηση της Νομικής Υπηρεσίας ζητά την εκδίκαση της υπόθεσης.
Αν λάβουμε υπόψη και την ανεπιτυχή προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να υπερασπιστεί την εναντίον της υπόθεση με δήθεν αξιόπιστη και αμερόληπτη εσωτερική έρευνα από την Πρώτη Νοσηλευτική Λειτουργό του Γ.Ν.Λ., της οποία η έκθεση τονίζουμε κρίθηκε από το Σεβαστό Δικαστήριο ως πλήρως αναξιόπιστη και πρόχειρη, μπορεί να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε τι ακριβώς συνέβηκε σε αυτή την υπόθεση και πόσο άδικα και απάνθρωπα λειτούργησε η δημόσια υπηρεσία ενάντια στο θύμα της πρωτάκουστης
ιατρικής αμέλειας.
Στην Κυπριακή Δημοκρατία υπάρχει νομικά η κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ασθενών σε απόλυτο μάλιστα βαθμό. Η σημασία της προστασίας των δικαιωμάτων των ασθενών είναι αυτονόητη αφού συνδέεται με την ίδια τη ζωή και την ποιότητα της ζωής του ανθρώπου. Για αυτό τον απλό λόγο άλλωστε, αναμένεται να κατοχυρώνονται από το εν ισχύ Δίκαιο της χώρας μας.
Το δικαίωμα στη ζωή, το δικαίωμα σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας και ασφάλειας, το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και αξιοπρεπούς μεταχείρισης προστατεύονται από το ίδιο το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, από την Ευρωπαϊκή Συνθήκη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), από το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τον Ευρωπαϊκό Χάρτη των Ασθενών καθώς και από τη διακήρυξη για την προαγωγή τν δικαιωμάτων των Ασθενών στην Ευρώπη της Παγκόσμιας
Οργάνωσης Υγείας.
Επίσης ο περί της Κατοχύρωσης και της Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ασθενών νόμος του 2004 διασφαλίζει ειδικά και συγκεκριμένα τα δικαιώματα των ασθενών.
Και ενώ τα δικαιώματα των ασθενών προστατεύονται σε απόλυτο βαθμό με βάση το Δίκαιό μας γινόμαστε μάρτυρες της ακαταστασίας, της ανασφάλειας και του χάους που επικρατεί στο Τμήμα Αρχειοθέτησης των κρατικών νοσηλευτηρίων. Θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι εκ των πραγμάτων και εκ της λογικής η ορθή και ασφαλής συλλογή και διαχείριση των ιατρικών δεδομένων των ασθενών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ορθή παροχή θεραπείας.
Το παράδοξο που δημιουργείται είναι προφανές. Κανένα από τα αυτονόητα και κατοχυρωμένα δικαιώματα των ασθενών δεν τυγχάνουν προστασίας από τα κρατικά νοσηλευτήρια και κατ΄επέκταση από το ίδιο το κράτος και τους λειτουργούς του.
Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές στην υγεία που χαρακτηρίζονται από την έλλειψη πραγματικού οράματος, η μείωση προϋπολογισμών, η έλλειψη πολιτικής δράσης, η απραξία με την απαξίωση των κρατικών νοσηλευτηρίων και η εξόντωση του ιδιωτικού τομέα με εξαίρεση μερικών μεγάλων κέντρων οδηγώντας στο πολυασφαλιστικό σύστημα υγείας από την πίσω πόρτα, είναι περαιτέρω λόγοι για την κατάσταση. Η κυβέρνηση συνειδητά γονάτισε τον κρατικό τομέα υγείας μειώνοντας τον προϋπολογισμό για την υγεία κατά 300 εκ ευρώ.
Η κατάσταση στα κρατικά νοσηλευτήρια είναι καταθλιπτική και δυστυχώς το θύμα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της μεγάλης πλειοψηφίας του προσωπικού, είναι οι ασθενείς.
Τα δημόσια νοσηλευτήρια αφέθηκαν στη μοίρα τους. Οι τεράστιες λίστες αναμονής, η έλλειψη ποιοτικών αναλωσίμων, η δημιουργία εργασιακής ανασφάλειας, η μείωση μισθών, το κυνηγητό των δημοσιών υπαλλήλων μεταξύ των οποίων και οι ιατροί, η αβεβαιότητα για το μέλλον, ο υπερβολικός φόρτος εργασίας, η αποδιοργάνωση και το χάος που οδηγούν στη φυγή επαγγελματιών υγείας προς τον ιδιωτικό τομέα είναι σχεδόν καθημερινή.
Ένα από τα πλέον αρνητικά αποτελέσματα των όσων έχουν αναφερθεί πιο πάνω είναι η ιατρική αμέλεια που πολλές φορές είτε οδηγεί συνανθρώπους μας στον θάνατο είτε στιγματίζει την υπόλοιπη ζωή τους. Παρόλο που το παρόν αποτελεί κοινό μυστικό στον ιατρικό κύκλο, αρκετές περιπτώσεις βγαίνουν στην επιφάνεια αφού συμπολίτες μας «θύματα» παίρνουν την δικαστική οδό, για να βρουν το δίκαιο τους. Παραδείγματα πάμπολλα. Για του λόγου το αληθές, κάνουμε αναφορά σε ένα από αυτά :
Ο Κωνσταντίνος Βουτσάς, 41 ετών σήμερα, Ελληνικής υπηκοότητας, διαζευγμένος, πατέρας ενός ανήλικου παιδιού του οποίου έχει τη γονική μέριμνα και φούρναρης στο επάγγελμα με μηνιαίες απολαβές ύψους 2.000 ευρώ, είχε την ίδια «τύχη» με τον κ. Θεόδωρο Κυριάκου μεν, με διαφορετική αφορμή δε.
Τον Απρίλιο του 2008 ο κ. Βουτσάς νοσηλεύτηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας στο Τμήμα Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής υπό την επίβλεψη του Δρ. Γ. Παντέλα Ειδικού Γναθοχειρουργού, λόγω σοβαρής λοίμωξης οδοντικής αιτιολογίας και πυρετού. Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης του παρέμεινε κλινήρης για περίοδο περίπου τριών βδομάδων. Του χορηγήθηκε τριπλή ενδοφλέβια αντιβίωση και ενδομυϊκή αντιπυρετική – αντιφλεγμονώδη θεραπεία.
Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του, την πρώτη μετεγχειρητική μέρα, ο κ. Βουτσάς παραπονέθηκε για πολύ έντονο πόνο και μούδιασμα στο αριστερό κάτω άκρο από το γόνατο και κάτω αμέσως μετά που του χορηγήθηκε ενδομυϊκή ένεση στο μηρό κατόπιν οδηγιών του Δρ. Παντέλα.
Το παράπονο του το ανάφερε άμεσα χωρίς να υπάρξει άμεση θετική ανταπόκριση και εξέταση προς διάγνωση του προβλήματός του. Ακολούθως, ο κ. Βουτσάς εξετάστηκε από ειδικό νευροχειρουργό του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας ο οποίος του συνέστησε απλά φυσιοθεραπεία χωρίς να ενημερώσει τον ασθενή για τη διάγνωσή του.
Στη συνέχεια υποβλήθηκε σε εξέταση ηλεκτρομυογραφήματος του αριστερού κάτω άκρου από το Κυπριακό Κέντρο Νευρολογίας και Γενετικής κατόπιν παραπεμπτικού του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, όπου διαπιστώθηκε πλήρης απώλεια λειτουργίας και παράλυση του περονιαίου νεύρου και του περονιαίου τμήματος του ισχιακού νεύρου.
Είναι ισχυρισμός του κ. Βουτσά ότι, η παρούσα υπόθεση αποτελεί κλασσικό παράδειγμα ιατρικής αμέλειας σε βαθμό μάλιστα που σοκάρει, αφού εισήχθη στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας για ένα απλό απόστημα στη γνάθο και εξήλθε βαριά τραυματισμένος με κομμένο το περονιαίο νεύρο του αριστερού του ποδιού και με μόνιμα λειτουργικά κατάλοιπα.
Αποτέλεσμα;
Παράλυση του αριστερού του ποδιού από το γόνατο και κάτω καθώς και έντονοι πόνοι και δυσφορία. Λόγω του προβλήματός του ο κ. Βουτσάς αδυνατεί να εργαστεί, έχει υποστεί ψυχολογικά προβλήματα και ουσιαστικά έγινε ένα ανθρώπινο ράκος. Έχει απολέσει κάθε διάθεση στη ζωή και αδυνατεί να αυτοσυντηρηθεί.
Ο κ. Κωνσταντίνος Βουτσάς κινήθηκε νομικά εναντίων του κράτους, με αριθμό υπόθεσης 4530/2008, αξιώνοντας αποζημίωση με κλίμακα 500.000 μέχρι 2.000.000 ευρώ.
Τα εύλογα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι τα εξής:
1. Ποιο είναι προγραμματικά το επίπεδο της δημόσιας υγείας στην Κύπρο;
2. Πόση προχειρότητα και ανασφάλεια υπάρχει στον τομέα της δημόσιας υγείας και στα δημόσια νοσηλευτήρια;
3. Πόση ανικανότητα υπάρχει στο ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων;
4. Τα κράτος και ο φορολογούμενος πολίτης στην ουσία καλείται να πληρώσει πολλαπλάσια σε αποζημιώσεις για τα λάθη των δημόσιων νοσηλευτηρίων σε σχέση με τα ποσά που θα χρειαζόντουσαν εάν επένδυε ορθά στον τομέα της υγείας;
5. Που βρίσκεται το ανθρώπινο πρόσωπο της Κυπριακής Δημοκρατίας όταν αφήνει το θύμα μιας τέτοιας ιατρικής αμέλειας να αγωνίζεται για 8 ολόκληρα χρόνια για δικαίωση στα δικαστήρια;
Σε επικοινωνία μας με τον δικηγόρο του ενάγοντα κ. Θεοφάνη Ανδρέου μας ανάφερε:
«Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να πει κάποιος ότι δικαιώθηκε το θύμα ιατρικής αμέλειας γιατί λειτούργησε ορθά κα αμερόληπτα η Δικαστική Εξουσία και επιδίκασε σοβαρές αποζημιώσεις υπέρ του, όμως το θέμα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μόνο η αποζημίωση. Αυτή η τραγική υπόθεση δυστυχώς αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο της Κυπριακής Δημοκρατίας και την πλήρη έλλειψη στοιχειώδους ευαισθησίας από την κρατική μηχανή, είτε αυτοί λέγονται Υπουργείο Οικονομικών είτε Υπουργείο Υγείας. Ο
Ενάγοντας αφού πλήρωσε πολύ ακριβά το τίμημα της προχειρότητας και της ανασφάλειας του δημόσιου νοσοκομείου αναγκάστηκε για 8 ολόκληρα χρόνια να περιμένει την επιδίκαση της υπόθεσης του, όπου η αμέλεια ήταν προφανής και θα έπρεπε να αναγνωριστεί από τους υπεύθυνους του κράτους μέσα από δική τους ανεξάρτητη έρευνα και μάλιστα να τον αποζημιώσουν σε εύλογο χρόνο. Αντίθετα το Υπουργείο Οικονομικών δεν επέτρεψε ποτέ στην Νομική Υπηρεσία να διευθετήσει την υπόθεση σε κανένα στάδιο της αγωγής.
Με αφορμή αυτή την υπόθεση, άποψη μου είναι ότι όλοι μας οφείλουμε έμπρακτα να αναγνωρίζουμε και να διεκδικούμε τα ελάχιστα ανθρώπινα δικαιώματα του οποιουδήποτε για ζωή, αξιοπρεπή διαβίωση και κοινωνική ασφάλεια και είμαστε υποχρεωμένοι να επιδεικνύουμε την ίδια ευαισθησία όπως επέδειξε το δικαστήριο με την απόφαση του χωρίς να περιμένουμε το δικαστήριο να μας το υπενθυμίσει κάθε φορά».
Καταληκτικά, εκτός του ότι το δήθεν κράτος πρόνοιας δεν διασφαλίζει το ύψιστο αγαθό για τους πολίτες του που είναι η υγεία τους, θα πληρώσει εκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις και σε συντήρηση εφόρου ζωής των πολιτών που σακάτεψε το ίδιο το κράτος.
Τα συμπεράσματα για το πώς λειτουργούν τα κρατικά νοσηλευτήρια είναιδικά σας…
