Η αδιαφάνεια ζει και «βασιλεύει» στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου

Αναγνωρίζουμε ότι στο ένθετο «Business» της «24», το οποίο έχει αποκαλύψει επιχειρηματικές ειδήσεις, εξαγορές, παρασκήνια, έχει κάνει συνεντεύξεις με σημαίνοντα πρόσωπα της κυπριακής οικονομίας από τον Γουίλμπουρ Ρος μέχρι τον Στέλιο Χατζηιωάννου και έχει κάνει αυστηρότατη κριτική με επιχειρήματα για τον τρόπο που κινείται η κυπριακή οικονομία από τον Απρίλιο του 2014, δεν έχετε συνηθίσει να διαβάζετε… ιστορίες.

Παρόλα αυτά, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μας επιτρέψετε να σας πούμε μία ιστορία που δείχνει τη διαφορά της Κύπρου – που θέλει να λέγεται και χρηματοπιστωτικό κέντρο – με άλλες χώρες, αναπτυσσόμενες που αναζητούν ξένες επενδύσεις.

Ας υποθέσουμε ότι είστε επενδυτής που θέλει να επενδύσει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μιας χώρας και ψάχνετε πληροφορίες. Η λογική λέει ότι θα απευθυνθείτε στον εποπτικό φορέα των τραπεζών της χώρας, δηλαδή την Κεντρική Τράπεζα της χώρας για να ενημερωθείτε για την κατάσταση των τραπεζών, τις καταθέσεις, τα δάνεια, το μερίδιο της αγοράς που έχουν, τον αριθμό των υποκαταστημάτων και πάει λέγοντας.

Ο επενδυτής της ιστορίας μας, λοιπόν, απευθυνθήκε στην Κεντρική Τράπεζα της αναπτυσσόμενης χώρας – όσοι δεν έχουν γνώση της χώρας μπορεί και να την χαρακτήριζαν τριτοκοσμική – και η απάντηση που έλαβε τον εξέπληξε. Αντί για την μακροσκελή, πολυσέλιδη ετήσια έκθεση που εκδίδουν τυπικά τα εποπτικά ιδρύματα, έλαβε μία σελίδα σε excel, που περιείχε ακριβώς τα στοιχεία που ήθελε για να αποφασίσει αν αξίζει να επενδύσει ή όχι. Μία λίστα με τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στη χώρα, την μετοχική τους κατάσταση, το ενεργητικό και το παθητικό τους και μάλιστα για το πρώτο τρίμηνο του 2016 με τη σημείωση ότι ακόμη δεν έχει ελεγχθεί από ελεγκτικούς οίκους.

Αντίθετα, στην Κύπρο, η οποία να θυμίσουμε ότι ψάχνει εναγωνίως για ξένες επενδύσεις, προκειμένου ειδικά οι τράπεζες να παίξουν ξανά το ρόλο που πρέπει και να «ανορθώσουν» την αγορά, η Κεντρική Τράπεζα μόνο από διαφάνεια δεν χαρακτηρίζεται. Παρόλο που η Κύπρος έχει δεχτεί σφοδρότατη κριτική για «μαύρο χρήμα» που διακινούνταν μέσω των κυπριακών τραπεζών, παρόλο που το τραπεζικό σύστημα υπέστη το σοκ του κουρέματος των καταθέσεων το Μάρτιο του 2013, η Κεντρική Τράπεζα εξακολουθεί να μην παίζει τό ρόλο που πρέπει.

Η ιστορία των κεντρικών τραπεζιτών της Κύπρου έχει περάσει από μύρια κύματα, είτε επί κυβέρνησης Χριστόφια είτε επί κυβέρνησης Αναστασιάδη. Και θα περίμενε κανείς μετά τις επιθέσεις που έχει δεχτεί η Κεντρική Τράπεζα από παντού, να έχει πλέον μεγαλύτερη διαφάνεια στις κινήσεις της προκειμένου να προσελκύσει επενδύσεις και να επαναφέρει έστω και λίγη από την ολότελα χαμένη αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος μετά το κλείσιμο της Λαϊκής και το «κούρεμα» καταθέσεων.

Αντίθετα, η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, η οποία βρέθηκε ένα βήμα πριν την έξοδο της Κεντρικής Τράπεζα, αλλά παρέμεινε στη θέση της μετά από συμφωνία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη δεν έχει δείξει ιδιαίτερη σημασία στις κατηγορίες. Κινήθηκε βιαστικά και χωρίς τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις για να κλείσει την FBME με αποτέλεσμα η Κυπριακή Δημοκρατία να κινδυνεύει να πληρώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα στα διεθνή διαιτητικά δικαστήρια, με απώτερο σκοπό να πουληθεί η τράπεζα σε εξευτελιστική τιμή στην Τράπεζα Κύπρου και παράλληλα δεν στέκεται αρωγός στις συγχωνεύσεις και τις εξαγορές που είναι προ των πυλών ώστε να ανανεωθεί και να «αναζωογονηθεί» το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου.

Οι επενδυτές που έρχονται στην Κύπρο τελικά, προέρχονται από τα «Vulture Funds» που έχουν «μυριστεί αίμα» στον τομέα των εκποιήσεων και των «κόκκινων» δανείων και προσπαθούν να επωφεληθούν χωρίς φυσικά να δίνουν δεκάρα για την κυπριακή αγορά και την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας που υποφέρει.

Ο επενδυτής της ιστορίας μας, είναι άγνωστο αν τελικά θα επενδύσει στην ραγδαία αναπτυσσόμενη χώρα. Αλλά είναι βέβαιο ότι πλέον έχει θετικότατη εικόνα για την αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος και έχει ξεκάθαρη εικόνα για τις προκλήσεις, τα προβλήματα και κυρίως τις ευκαιρίες που προσφέρει μία επένδυση στην ξένη αυτή χώρα.

Το όνομα της χώρας το κρατήσαμε επίτηδες για το τέλος, για να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο η έκπληξή σας. Λέγεται Αλβανία.