Από το κακό στο χειρότερο οδεύει η Τράπεζα Κύπρου, με τον Τζον Χούριγκαν στο πηδάλιο του οργανισμού
Tης Αλεξίας Καφετζή
Αυτό μαρτυρούν μια σειρά γεγονότων, όπως καταγράφονται πιο κάτω. Ως εν τούτου, αποτελεί πλέον επιτακτική ανάγκη ο διορισμός Κύπριου CEO στην Τράπεζα.
Τεράστιες ζημιές για τους μετόχους της Τράπεζας Κύπρου
Μεγάλη ανησυχία επικρατεί στη χρηματιστηριακή αγορά και ιδιαίτερα ανάμεσα στους μετόχους της Τράπεζας Κύπρου, λόγω της κατάστασης στην άλλοτε κραταιά τράπεζα του τόπου.
Αυτό οφείλεται σε μια σειρά γεγονότων τα οποία δεν πέρασαν απαρατήρητα, από τους μετόχους, αλλά και γενικά τους οικονομικούς κύκλους του τόπου. Τα μαύρα σύννεφα πάνω από το οικοδόμημα της Τράπεζας Κύπρου ολοένα και πυκνώνουν ενώ τα κακά μαντάτα για την άσχημη πορεία της τράπεζας διαχέονται με γεωμετρική πρόοδο.
Μπορεί στον απλό κόσμο και τους μικροκαταθέτες της Τράπεζας Κύπρου η διολίσθηση της τράπεζας να προκαλεί απορίες και να φαντάζει ανεξήγητη, αλλά για τους γνωρίζοντες και τους επαϊοντες είναι και ευεξήγητη και δικαιολογημένη.
Όπως σημείωναν οικονομικοί παράγοντες η πτωτική πορεία της τράπεζας προκαλείται κυρίως, από τους εξής λόγους, που στον κόσμο της κυπριακής οικονομίας είναι καλά γνωστοί:
- Τη συνεχή πτώση στην τιμή της μετοχής της
- Την ξαφνική παραίτηση του Μιχάλη Σπανού από το Διοικητικό Συμβούλιο τον περασμένο μήνα η οποία ακολούθησε την πώληση όλων των μετοχών που κατείχε στην Τράπεζα Κύπρου, χωρίς να δοθούν πιστευτές εξηγήσεις για την παραίτηση.
- Την έκδοση ομολόγων με επιτόκιο 9,25% και έκδοση αξιογράφων με επιτόκιο 12,5%
- Τις «βόμβες» που ξαφνικά εκτοξεύει η Διοίκησή της σε σχέση με επιπρόσθετες προβλέψεις για επισφαλή δάνεια.
- Τους ψιθύρους που κυκλοφορούν στην αγορά σχετικά με την επάρκεια κεφαλαίων της
- Το γεγονός ότι εκτελεστικά μέλη του διοικητικού Συμβουλίου και ιδιαίτερα ο CEO της δεν κατέχουν μετοχές στην Τράπεζα Κύπρου, το οποίο ερμηνεύεται την εκ μέρους τους έλλειψη εμπιστοσύνης προς την τράπεζα που οι ίδιοι διευθύνουν.
- Τις ιδιαίτερα ψηλές, για τα κυπριακά δεδομένα αμοιβές των εκτελεστικών μελών του διοικητικού συμβουλίου οι οποίες δεν συνοδεύονται με τις ανάλογες επιτυχίες
Όσον για τα ΜΜΕ, την Κυβέρνηση και τους πολιτικούς μας, δεν υπάρχει δικαιολογία. Ιδιαίτερα για την Τράπεζα Κύπρου, υπάρχει η τάση να αναδεικνύονται οι καλές ειδήσεις και να αποσιωπώνται οι κακές ειδήσεις.
Αυτό έγινε τόσο με την Λαϊκή Τράπεζα όσο και με τον Συνεργατισμό. Τα τραγικά αποτελέσματα, γνωστά σε όλους…
Αποτυχία της διοίκησης
Είναι γεγονός ότι η παρούσα διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου έχει αποτύχει παταγωδώς στο να δημιουργήσει αξία για τους μετόχους της οι οποίοι καταγράφουν τεράστιες ζημιές. Το 2013 και 2014 έγινε εισροή κεφαλαίων από μετόχους σχεδόν €5,8 δις (€3,9 δις από κουρεμένους καταθέτες, €0,9 δις από την Λαϊκή Τράπεζα και €1,0 δις από επενδυτές που συμμετείχαν στην αύξηση κεφαλαίου το 2014). Η αξία των κεφαλαίων αυτών έχει μειωθεί σήμερα στα €0,45 δις. Έχουν εξανεμίσει €5,35 δις ή το 92,2% των κεφαλαίων.
Απίστευτο και όμως αληθινό
Οι κουρεμένοι καταθέτες έχουν απωλέσει το 95% των κεφαλαίων τους αφού οι μετοχές τους αξίζουν μόνο €0,19 δις, οι δε επενδυτές που συμμετείχαν στην αύξηση κεφαλαίου το 2014 έχουν επίσης απωλέσει το 79% των κεφαλαίων τους αφού οι μετοχές τους αξίζουν μόνο €0,21 δις.
Κοντά σ’ αυτά οι διευθύνοντες την τράπεζα έχουν να διαχειριστούν την πίεση που ασκείται από τους κουρεμένους καταθέτες, αλλά και τους κατόχους αξιογράφων για ανάκτηση των χρημάτων που έχασαν με τα διάφορα τεχνάσματα που η ηγεσία της τράπεζας μηχανεύτηκε στο παρελθόν.
Υποχρεώνονται σε αποζημιώσεις
Ήδη διαφαίνεται ότι δύσκολα η τράπεζα θα αποφύγει την υποχρέωση να αποζημιώσει όλους αυτούς. Με τον ένα ή άλλο τρόπο θα βρεθεί στην ανάγκη να καταβάλει τα ποσά, που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα όπως διαφαίνεται και στα στοιχεία που παρατέθηκαν πιο πάνω, στις χιλιάδες των ατόμων που από το 2013 αγωνίζονται για να δικαιωθούν.
Μπροστά στον αγώνα και τις πιέσεις των προσώπων αυτών, αλλά ύστερα και από το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε με την ευνοϊκή αντιμετώπιση επωνύμων με πρώτους συγγενείς του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου Μύρωνα Νικολάτου, η Τράπεζα Κύπρου φαίνεται πιο ελαστική στην αντιμετώπιση των αιτημάτων όσων έχασα τα χρήματά τους. Ήδη ο Σύνδεσμος Κατόχων Τραπεζικών Αξιογράφων με πρόσφατη ανακοίνωσή του καλεί τα μέλη του να απευθύνονται στην Τράπεζα Κύπρου για εξωδικαστικό διακανονισμό των υποθέσεών τους. Είναι μια υποχώρηση στην οποία προέβη η τράπεζα όταν μέχρι πριν λίγους μήνες ούτε να ακούσει ήθελε και αντιμετώπιζε τους παραπονούμενους αφ’ υψηλού.
Πωλήσεις με αδιαφανείς διαδικασίες
Είναι όμως ηλίου φαεινότερο ότι για ικανοποίηση των απαιτήσεων καταθετών και κατόχων αξιογράφων, η τράπεζα θα χρειασθεί δισεκατομμύρια σε νέα κεφάλαια που δύσκολα μπορεί να εξασφαλίσει.
Άσχετη με τη δύσκολη οικονομικά κατάσταση της Τράπεζας Κύπρου, δεν είναι και η σπουδή της να διαθέσει προς πώληση δεκάδες ακίνητα που έχουν περιέλθει στην κατοχή της. Μάλιστα στην προσπάθειά της να τα διαθέσει όσο γρηγορότερα γίνεται, έχει τιμολογήσει τις περιουσίες αυτές πολύ χαμηλά. Τα ακίνητα αυτά αφορούν σπίτια, διαμερίσματα, οικόπεδα, χωράφια αλλά και επαγγελματικές στέγες και βρίσκονται σε όλη την Κύπρο. Η τράπεζα διαθέτει κάθε φορά μικρό αριθμό ακινήτων, γνωρίζοντας ότι η μαζική εκποίηση θα ρίξει τις τιμές σε εξευτελιστικά επίπεδα.
Όμως και στον τομέα αυτό κυκλοφορούν φήμες ότι τα ακίνητα-φιλέτα φροντίζουν να τα καρπούνται μέλη της ηγεσίας της Τράπεζας με αδιαφανείς διαδικασίες και στην αγορά διοχετεύουν περιουσίες που δεν ελκύουν τα υψηλόβαθμα στελέχη. Για όσους είναι κοντά στις εξελίξεις είναι κοινό μυστικό ότι κάποιοι κερδοσκοπούν και με αυτή τη μέθοδο.
Οι αυλικοί του Χούριγκαν
Η γνωστοποίηση των γεγονότων αυτών σίγουρα επιβαρύνουν το ήδη βαρύ κλίμα σε βάρος του κ. Χούριγκαν. Όπως είναι γνωστό υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια για τις πρακτικές και μεθόδους του κ. Χούριγκαν ο οποίος αντιμετωπίζει το προσωπικό της Τράπεζας αλλά και τους πελάτες με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Μεταξύ του προσωπικού είναι ευδιάκριτη η πικρία από το γεγονός ότι ο κ. Χούριγκαν στις εκτιμήσεις και αξιολογήσεις των υπαλλήλων, δεν λαμβάνει υπόψη ουσιαστικά ζητήματα, όπως απόδοση, παραγωγικότητα, υπευθυνότητα και ευσυνειδησία των εργαζομένων, αλλά τη δουλικότητα που επιδεικνύουν προς το πρόσωπό του. Με τον τρόπο αυτό δημιούργησε τη δική του αυλή με τους αυλοκόλακες να τον περιστοιχίζουν και να αναδεικνύονται σε πρωτοσύμβουλούς του.
Όσον αφορά τους πελάτες της Τράπεζας η προσέγγιση του κ. Χούριγκαν είναι παρόμοια αφού επιλέγει να διαχωρίζει τους σε τάξεις όχι με αντικειμενικά κριτήρια αλλά με τις προσωπικές του συμπάθειες. Επιλέγει να βάζει ασφυκτικούς όρους και να βγάζει το λάδι, όπως χαρακτηριστικά μας λέχθηκε, σε ορισμένους και σε άλλους να προσφέρει απεριόριστες διευκολύνσεις, ασχέτως αν αυτοί δεν είναι συνεπείς ή φερέγγυοι στις σχέσεις και τις δοσοληψίες τους με την τράπεζα. Πολλοί είναι οι εμπορευόμενοι και οι επιχειρηματίες που δυσκολεύονται αφάνταστα με το πάρε-δώσε με την Τράπεζα Κύπρου και το εκφράζουν πλέον ανοικτά, χωρίς όμως να βρίσκουν ανταπόκριση από τη διεύθυνσή της κι αυτό με υπόδειξη και επιβολή εκ μέρους του κ. Χούριγκαν.
