«Αν είχα χίλιους σαν και δαύτον δεν θα πατούσε  ούτε ένας Τούρκος σε τούτο το νησί»

Ήμουν στα πρώτα βήματα της δημοσιογραφίας σε μια εποχή που δεν υπήρχαν τα social media και σίγουρα εγώ δεν είχα κινητό τηλέφωνο. Εκείνο το καλοκαίρι έπινα καφέ σε φιλικό σπίτι και βλέπαμε τα γεγονότα από την τηλεόραση. Τότε δούλευα στο Συγκρότημα Δίας. Οι συνάδελφοι κινηματογραφιστές άλλοι με δική τους πρωτοβουλία και άλλοι με τις οδηγίες της διεύθυνσης έφυγαν για την Δερύνεια. Τα συναισθήματα τα ίδια με όλο τον κυπριακό λαό…τότε.

Της Νικολέτας Χρήστου

Πρόσφατα βρέθηκα ανάμεσα σε μοτοσικλετιστές που έκαναν την πορεία μνήμης . Τους ρώτησα που είναι οι υπόλοιποι; Που είναι οι κάμερες; Που είναι η πολιτεία;  «Ξέχασαν», μου είπαν. «Η πολιτεία έκανε το χρέος της. Ένα χρόνο μετά το θάνατο του Τάσου Ισαάκ και «τεθλιμμένοι» μειώθηκαν». « Εμείς δεν θα ξεχάσουμε ποτέ».

Το ιστορικό…

Μια ειρηνική πορεία που  το 1996 η Kυπριακή Oμοσπονδία Mοτοσικλετιστών οργάνωσε με αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμό την κατεχόμενη Κερύνεια.Στις 11 Aυγούστου επτά χιλιάδες μοτοσικλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Kερύνεια. Η Τουρκική κατοχική δύναμη απειλούσε ότι θα άνοιγε πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Aπό την 1η Aυγούστου η πορεία απασχολούσε το Eθνικό Συμβούλιο και τα άλλα σώματα της κυβέρνησης. Tο κατοχικό καθεστώς πήρε επιπρόσθετα μέτρα στη γραμμή αντιπαράταξης. Παράλληλα, είχαν δοθεί εντολές να πυροβολούνται όσοι επιχειρούσαν να περάσουν στα κατεχόμενα.

Ο Γ.Κληρίδης προειδοποιεί – Η Τουρκία απειλεί

Oι μοτοσικλετιστές αρχικά φαίνονταν αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν την πορεία και να φθάσουν τελικά στην Kερύνεια, προβάλλοντας παράλληλα τη θέση ότι δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την Aστυνομία, αλλά ούτε και με τα Hνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους ήταν ειρηνική. Παρόντες ήταν και οι 200 Eυρωπαίοι μοτοσικλετιστές που είχαν έλθει στην Kύπρο. Ωστόσο, μετά από συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, με τον Πρόεδρο και το Συμβούλιο της Oμοσπονδίας των Mοτοσικλετιστών, η πορεία ματαιώθηκε. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώργος Xατζηκώστας, σύμφωνα με ό,τι του είχε αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Κύπρος ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Tούρκων. Έτσι μια πολύ καλά οργανωμένη πορεία διαλύθηκε και μετατράπηκε σε μια ανεξέλεγκτη πορεία που κανείς δεν ήταν σε θέση να ελέγξει πλέον.

Στο βίντεο όλη η πορεία/δηλώσεις/ αντιδράσεις/επεισόδια 

Ανεξέλικτη η κατάσταση

H κατάσταση ξέφυγε από τα οργανωμένα πλαίσια. Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν χειρότερη, αφού άρχισαν οι συγκρούσεις για να εξελιχθούν στη συνέχεια σε δραματικές. Mοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους ένοπλους στρατιώτες της κατοχικής δύναμης αλλά και οργανωμένους Τούρκους και Τουρκοκύπριους αντιδιαδηλωτές που περιελάμβαναν και οργανωμένες ομάδες των Γκρίζων Λύκων.

Ο Ισαάκ δέχεται επίθεση και ο ΟΗΕ επέλεξε να «κοιτά»

O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Tούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν μεγάλος αριθμός Τούρκων και Τουρκοκύπριων αντιδιαδηλωτών καθώς και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν επανειλημμένα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς, μέχρις ότου αυτός εξέπνευσε. Mέλη της Eιρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ, τα οποία ήταν παρόντα στην σκηνή, επέλεξαν να μην επέμβουν.

Η γέννηση της Αναστασίας

Ο Δήμος Παραλιμνίου αποφάσισε 40ημερο πένθος. Οι Τούρκοι συνέχισαν τις προκλήσεις και την επόμενη ημέρα, όταν απήγαγαν δύο Έλληνες που μπήκαν κατά λάθος στις κατεχόμενες περιοχές. Ο Τάσος είχε παντρευτεί λίγο καιρό πριν.

Ο Τάσος Ισαάκ με τους γονείς του και τις αδελφές του την ημέρα του γάμου του 

Η γυναίκα του ήταν έγκυος, στον όγδοο μήνα… Όταν γεννήθηκε το κοριτσάκι, βαπτίστηκε η Αναστασία από τον τότε Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο. Η Ελληνίδα τραγουδίστρια Χάρης Αλεξίου της έχει αφιερώσει το τραγούδι “Τραγούδι του Χελιδονίου”.

Έκαψε την Τουρκική σημαία όταν ήταν στρατιώτης – «Αν είχα χίλιους σαν και δαύτον θα πατούσε  ούτε ένας Τούρκος σε τούτο το νησί»….

Το 1990, ο 18χρονος Τάσος Ισαάκ από το Παραλίμνι υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία σε φυλάκιο μονάδας Πεζικού στη Δερύνεια. Ενώ έκανε σκοπιά, οι κατοχικοί στρατιώτες από το απέναντι φυλάκιο άρχισαν να τον βρίζουν και να τον πειράζουν κάνοντας αισχρές χειρονομίες. Ο Τάσος δεν είπε τίποτε σε κανέναν. Τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας αποφάσισε να μπει στην τουρκοκρατούμενη ζώνη, ημίγυμνος έχοντας μαζί του ένα μαχαίρι και να αφαιρέσει την τουρκική σημαία από το κατοχικό φυλάκιο. Το επόμενο πρωί έκαψε την τουρκική σημαία, γιουχαϊζοντας προς την κατεχόμενη πλευρά. Το περιστατικό προκάλεσε πρόβλημα στα Ηνωμένα Έθνη και ο διοικητής  του οργισμένος ανέφερε πως θα τον στείλει στρατοδικείο. «Εσύ δεν θα με στείλεις γιατί είσαι Κρητικός», του απάντησε ο νεαρός στρατιώτης και ο διοικητής στρεφόμενος προς άλλους αξιωματικούς είπε: «αν είχα χίλιους σαν και δαύτον. Τέτοιους άντρες θέλω. Είσαι δυνατός και παλικάρι, 30 Τάσους να είχε η Κύπρος, δεν θα τολμούσε να πατήσει ούτε ένας Τούρκος σε τούτο το νησί»….

 

Πηγή:Βικιπαίδεια/ Απόσπασμα: Μηχανή του Χρόνου

Φωτο: Αναστασίας Ισαάκ protothema.gr