Από τη μια “να εγκαταλείψουμε το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης και να ξεκινήσουμε από την αρχή, από μηδενική βάση” και από την άλλη “να διευρυνθούν οι συνομιλίες και να συμμετέχει σε αυτές και η Τουρκία και η Ευρωπαϊκή Ένωση με το σκεπτικό ότι έτσι θα καταδείξουμε την αδιαλλαξία της Τουρκίας”.
Σε ομιλία του στο μνημόσυνο του ήρωα Πέτρου Μιχαήλ στην Ορά Λάρνακας, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΑΚΕΛ, ο κ. Κυπριανού αναφερόμενος στην προσέγγιση για ξεκίνημα από την αρχή, έθεσε διάφορα ερωτήματα: “Δεν απαντούν όμως, να διαγράψουμε τα πάντα για να διεκδικήσουμε τι; Έχοντας ποιους στο πλευρό μας; Ποιος θα μας υποστηρίξει αν εγκαταλείψουμε ό,τι συμφωνήσαμε; Ποιος μας εγγυάται ότι σε μια τέτοια περίπτωση η Τουρκία δεν θα θέσει επίσημα τη διχοτόμηση στο τραπέζι και εφ’ όσο είναι οικονομικά ισχυρότερη και με δυνατούς συμμάχους δεν θα πείσει γι ΄ αυτή τη θέση;”.
Εκτός κι αν πλέον όσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε τη συμφωνημένη λύση, συνέχισε, έχουν συνειδητά συμβιβαστεί με την ιδέα ενός μισού, αλλά ελληνικού κράτους.
“Έστω κι αν δεν είναι αυτό που εννοούν, με την προσέγγιση τους σε αυτό θα καταλήξουμε. Στη διχοτόμηση. Με όσο πατριωτισμό κι αν περιβάλλουν τις θέσεις τους, εκεί οδηγούν. Σε αυτό που ήθελαν ανέκαθεν οι εχθροί της Κύπρου είτε βρίσκονταν στα στρατηγεία του ΝΑΤΟ, είτε στα στρατηγεία της Άγκυρας”, πρόσθεσε.
Οσον αφορά την προσέγγιση διεύρυνσης των συνομιλιών με συμμετοχή Τουρκίας και ΕΕ, ο κ. Κυπριανού ανέφερε ότι “επιχειρηματολογούν υπέρ αυτής της πρότασης με το σκεπτικό ότι έτσι θα καταδείξουμε την αδιαλλαξία της Τουρκίας κι ότι θα την αναγκάσουμε να καταθέσει τις θέσεις της για να την εκθέσουμε διεθνώς”.
Μήπως όμως, διερωτήθηκε, η ανοχή που επιδεικνύει μερίδα της διεθνούς κοινότητας έναντι των τουρκικών θέσεων οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι γνωστές οι θέσεις της Τουρκίας;
“Κάθε άλλο. Γνωρίζουν καλά τις τουρκικές θέσεις αλλά τα συμφέροντα τους επιβάλλουν να τοποθετούνται με το συγκεκριμένο τρόπο. Επιπλέον, η συμμετοχή εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα έχει καθοριστική σημασία, αφού η Ένωση δεν έχει κοινή εξωτερική πολιτική με δεσμευτικό χαρακτήρα».
Οι χώρες μέλη της, σημείωσε, θα εξακολουθήσουν να έχουν τη δική τους ξεχωριστή θέση.
“Σε μια τέτοια περίπτωση αυτό που θα επιδιωχθεί είναι η επιβολή άποψης στην αδύνατη πλευρά που είναι η δική μας. Αν όχι τότε θα θεωρηθεί ότι το Κυπριακό δεν λύεται και θα αφεθεί να διολισθαίνει προς τη διχοτόμηση”, πρόσθεσε.
Συνεπώς, είπε, μόνο σε περιπέτειες, κινδύνους και σε επανάληψη πικρών εμπειριών του παρελθόντος θα μας οδηγήσουν τέτοιες προσεγγίσεις.
Μέσα στο σύστημα που ζούμε, όπου το συμφέρον του ισχυρού βαφτίζεται και δίκαιο, ανέφερε ο κ. Κυπριανού, η Τουρκία όχι μόνο δεν τιμωρείται για το έγκλημα διαρκείας που διαπράττει στην Κύπρο, αλλά αφήνεται να αναβαθμίζει το ρόλο της.
“Επιδιώκει να έχει λόγο και ρόλο στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Προσπαθεί να καταστεί ρυθμιστικός παράγοντας στα εσωτερικά ζητήματα της Συρίας. Αξιοποιεί τη γεωστρατηγική της θέση για να εμφανίζεται ως «ειρηνοποιός γέφυρα» μεταξύ μουσουλμανικού κόσμου και Δύσης. Η συνεχής άνοδος της γεωπολιτικής της αξίας και η ραγδαία ανάπτυξη της οικονομίας της, τη διευκολύνουν να απαξιώνει αλαζονικά την προοπτική επίλυσης του Κυπριακού. Της λειαίνουν το έδαφος για να προωθήσει αυτό που ανέκαθεν ήταν ο στόχος της: η διχοτόμηση της Κύπρου και η δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών”, πρόσθεσε.
Ο κ. Κυπριανού είπε ότι ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Ερογλου όχι μόνο δεν συνεργάζεται στο να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος, αλλά εμμένει σε απαράδεκτες θέσεις, υπαναχωρώντας από τα όσα συμφωνήθηκαν με τον τέως Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
“Ο Πρόεδρος Χριστόφιας επιμένει και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και στις επαφές του στη διεθνή κοινότητα να τονίζει ότι το πλαίσιο επίλυσης του Κυπριακού είναι καταγεγραμμένο και συγκεκριμένο. Είναι η λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Συμφωνημένη, καθώς και επιβεβαιωμένη μέσα από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ είναι και η διαδικασία των συνομιλιών. Χωρίς διαιτησία και χρονοδιαγράμματα. Σε αυτή του την προσπάθεια τον στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις”, σημείωσε.
Αναφερόμενος στον ήρωα Πέτρο Μιχαήλ, είπε ότι “τράβηξε μπροστά αγωνιζόμενος για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία κι ας ήξερε πως ίσως να πλήρωνε αυτό του το βήμα με την ίδια του τη ζωή”.
Το 1972, μόλις στα 17 του χρόνια, ο Πέτρος εντάχθηκε στις τάξεις της Αστυνομίας, ως ειδικός Αστυνομικός, έτοιμος να υπερασπιστεί τη Δημοκρατία από τα άνομα σχέδια της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β΄.
Τον ίδιο χρόνο, ο Πέτρος κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά παρόλο που θα μπορούσε να το αποφύγει ως Ειδικός Αστυνομικός που ήταν.
Εκείνα τα χρόνια, η προδοσία της Κύπρου προετοιμαζόταν πυρετωδώς.
Σήμερα, μετά τη Δημοσίευση του Πορίσματος για το Φάκελο της Κύπρου, ανέφερε ο κ. Κυπριανού, είμαστε σε θέση να μιλούμε στοιχειοθετημένα για τα όσα συνέβαιναν.
“Ήταν τότε που εκπονούνταν τα πρώτα σχέδια για απόπειρες δολοφονίας εναντίον του Μακαρίου. Όλες συντονισμένες, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, από τον διοικητή των Δυνάμεων Καταδρομών Δημήτρη Παπαποστόλου και τον τ. Υπουργό Εσωτερικών Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, ο οποίος διέθετε και τον αναγκαίο οπλισμό”, σημείωσε.
Η ΕΟΚΑ Β΄ μαζί με τον Γρίβα, συνέχισε, προετοίμαζαν το πραξικόπημα σε όλα τα επίπεδα.
“Προχώρησαν σε παράνομη εισαγωγή οπλισμού με χρηματοδότηση της ΕΟΚΑ Β΄ από την Αμερική. Εκπόνησαν σειρά σχεδίων για ανατροπή του Μακαρίου και ανάληψη της εξουσίας. Προκάλεσαν την εκκλησιαστική κρίση πρωτοστατούντων των μητροπολιτών. Επιχείρησαν την πρόκληση κοινωνικής αστάθειας για να προωθήσουν τα άνομα τους σχέδια”, πρόσθεσε.
Ο Πέτρος, εντασσόμενος στην Εθνική Φρουρά, ζήτησε να υπηρετήσει στις Δυνάμεις Καταδρομών. Εντάχθηκε στη Δύναμη της 33ης Μοίρας που έδρευε τότε στο Μπέλλα Παϊς. Λίγες μέρες πριν από το πραξικόπημα, πήρε τιμητική άδεια από το Διοικητή του, γιατί πρώτευσε σε ασκήσεις της Μοίρας του.
Με την επιστροφή του από την άδεια πήρε μαζί του και τα πολιτικά του ρούχα, γιατί γύρω στις 20 Ιουλίου 1974 θα απολυόταν. Εκείνο το πρωινό της 15ης Ιουλίου οι ερπύστριες ποδοπάτησαν όλα όσα περίμενε και ονειρευόταν ο Πέτρος και όλοι όσοι έτρεξαν να τις αντιμετωπίσουν. Πέντε μέρες μετά το πραξικόπημα, η τουρκική εισβολή ολοκλήρωσε το έγκλημα του 1974.
Ο Πέτρος μαζί με χιλιάδες άλλους νέους έτρεξε να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της Κύπρου. Τραυματίστηκε στον Άγιο Ιλαρίωνα και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Πριν καλά-καλά επουλωθεί η πληγή, έφυγε από το νοσοκομείο και γύρισε στη μάχη, αυτή τη φορά στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας. Από τις 22 Ιουλίου του 1974 χάθηκαν τα ίχνη του.
Ούτε η μάνα, ούτε ο πατέρας του Πέτρου άντεξαν την προσμονή. Έφυγαν και οι δύο από τη ζωή με την αγωνία του μικρότερου παιδιού τους. Μόλις το 2010 οι εκπρόσωποι της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοούμενους έφεραν το θλιβερό μαντάτο. Τα οστά του ήρωα Πέτρου Μιχαήλ βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Βοτανικό Κήπο Κερύνειας και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.
