{loadposition ba_textlink}
Συναντήσαμε τον Μάριο Ματσάκη στο σπίτι του, στα Πυργά, σε μια όμορφη τοποθεσία ανάμεσα στη Λευκωσία και
στη Λάρνακα, μακριά από την οχλαγωγία της πόλης και κοντά στη φύση. Μας υποδέχτηκε με ενθουσιασμό, αφού όπως μας είπε του φάνηκε πολύ παράξενο το γεγονός ότι του ζητήσαμε συνέντευξη. Εξήγησε ότι συνήθως τον «κόβουν»!
Ο Μάριος Ματσάκης, λοιπόν, μιλά στην «24» για όλους και για όλα, με το ευθύ αλλά και ντόμπρο τρόπο του, σχολιάζει την πολιτική κατάσταση της Κύπρου, μας μιλά για την απογοήτευση που νιώθει από το κατεστημένο, τονίζοντας πως το νησί μας μόνο ο Θεός μπορεί να το σώσει.
24: Πού σας βρίσκουμε τώρα; Με τι ασχολείστε;
«Ασχολούμαι με την ιατροδικαστική επιστήμη ως ιδιώτης, όταν με καλούν κάποιοι να παρευρεθώ σε μια νεκροτομή ή να βοηθήσω σε κάποια υπόθεση που πηγαίνει δικαστήριο, είτε είναι τραυματισμός ή για ιατρική αμέλεια ή για πρόκληση θανάτου εξ αμελείας».
24: Ήσασταν κάποτε στις επάλξεις και ως ιατροδικαστής του δημοσίου, αλλά και ως Βουλευτής και Ευρωβουλευτής στα κόμματα που υπάρχουν στην Κύπρο. Αυτή τη στιγμή τι δηλώνετε εσείς;
«Δηλώνω απογοητευμένος πολίτης ενός ανύπαρκτου κράτους. Ήρθα στην Κύπρο πριν 20 χρόνια με ενθουσιασμό για να κάνω αλλαγές στον τομέα της υγείας και γενικότερα στην ποιότητα ζωής του Κύπριου πολίτη. Συνάντησα τεράστια εμπόδια, τα οποία προσπάθησα να τα ξεπεράσω πρώτα ως επιστήμονας, μετά αναγκάστηκα να ανακατευτώ λιγάκι με την πολιτική, έβλεπα παντού κλειστές πόρτες και τσιμεντένιους τοίχους. Είπα να προσπαθήσω και προσπάθησα. Μετά από 20 χρόνια κατάλαβα ότι δεν μπορείς να ρίξεις ένα τσιμεντένιο τοίχο, κουτουλώντας με το κεφάλι, το μόνο που θα σπάσεις είναι το κεφάλι σου και όχι τον τοίχο. Αφού μάτωσα πολλές φορές αποφάσισα ότι δεν υπάρχει πλέον ελπίδα να αλλάξω οτιδήποτε».
24: Είστε απογοητευμένος από την όλη κατάσταση;
«Πλήρως απογοητευμένος και θλιμμένος πολύ μάλιστα, γιατί ζω σε μια κοινωνία στην οποία δεν υπάρχει ούτε κυβέρνηση, ούτε βουλή, ούτε θεσμοί, ούτε δικαστήρια, ούτε εισαγγελία. Τίποτα δεν υπάρχει. Όλα δουλεύουν στο “κουτουρού” και βρισκόμαστε στο έλεος του Θεού. Μόνο ο Θεός αν βάλει το χέρι του μπορεί να δούμε άσπρη μέρα και αυτό το έλεγα εδώ και 20 χρόνια, δεν είναι κάτι που το λέω τώρα. Δυστυχώς δεν κατάφερα να πίσω τον κόσμο, και ο κόσμος ακολουθεί σαν αρνιά σε βαθμό “ηλιθιότητος” θα έλεγα, πολιτικής ηλιθιότητας συγκεκριμένα».
24: Σας έχουμε δει να μεταπηδάτε από ένα κόμμα σε άλλο κόμμα. Αυτά σας έχουν στοιχίσει;
«Δεν μεταπήδησα από κόμμα, με διώξανε από το Δημοκρατικό Κόμμα γύρω στο 2004, γιατί κατέβασα την τουρκική σημαία από ένα τουρκικό φυλάκιο στη νεκρή ζώνη. Και γι’ αυτή μου την πράξη με τιμώρησαν. Δεν κατάλαβα ποτέ το σκεπτικό, ούτε με δίκασαν. Απλώς έβγαλαν μια απόφαση ότι έθεσα εαυτόν έκτος κόμματος και τελείωσε. Προσπάθησα μετά να επανέλθω, τότε ασκούσα τα καθήκοντα τού Ευρωβουλευτή ως ανεξάρτητος και μετά είπα να δώσω ακόμα μια ευκαιρία να δω αν ο κυπριακός λαός ωρίμασε. Έβαλα υποψηφιότητα σε τρεις διαδοχικές αναμετρήσεις τότε ως ανεξάρτητος, πήρα ψίχουλα και τότε κατάλαβα ότι είναι άδικος κόπος. Μονό τα κόμματα υπερισχύουν σε αυτό το τόπο και δεν επέστρεψα σε κανένα κόμμα και δεν με ήθελαν κιόλας».
24: Επιχειρήσατε εσείς ο ίδιος;
«Όχι γιατί ήξερα ότι με τον τρόπο που λειτουργούσα κάνεις δεν θα ενδιαφερόταν, διότι τα κόμματα θέλουν “αρνιά” και εγώ δεν μπορούσα να γίνω αρνί. Έτσι ακολούθησα τον δρόμο μου, αυτόν της επιστήμης και της ιατρικής».
24: Με το ΛΑΣΟΚ πώς βρεθήκατε;
«Το ΛΑΣΟΚ ήταν απλώς μια συνεργασία τότε. Δεν ήταν ΛΑΣΟΚ. Ήταν το κόμμα των δικαιωμάτων του πολίτη. Επειδή εγώ πάντοτε αγωνιζόμουν για τα δικαιώματα του πολίτη, έκανα μια συνεργασία και μόνο».
24: Πώς βλέπετε τη σημερινή κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η Κύπρος;
«Σήμερα βλέπω την πολιτική κατάσταση να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και μόνο, βλέπω μια ληστρική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που έκλεψε τους πολίτες, όχι πως η προηγούμενη ήταν καλύτερη.
Βλέπω ότι αντί να υπάρχει δημοκρατία, υπάρχει μια δικτατορία των κομμάτων, τα κόμματα δικτατορεύουν την Κύπρο, αποφασίζουν και διατάζουν και με αυτήν τους τη συμπεριφορά έχουν καταστρέψει όχι μόνο τον τόπο, την οικονομία, αλλά και τις οικογένειες μας. Οδήγησαν ανθρώπους στην αυτοκτονία, στην οικονομική καταστροφή, σταμάτησαν παιδιά από το να σπουδάζουν, υπέσκαψαν θεσμούς και πολλά όλα. Με λίγα λόγια μια γενική απαλλοτρίωση αξιών, ηθών και των πάντων, και αυτοί οι άνθρωποι μετά από όλα αυτά που έχουν κάνει, είναι εκεί στις θέσεις τους, παίρνουν τους παχυλούς μισθούς τους, τις μίζες τους και υπάρχει και ένας χαζός κόσμος που πάει και τους στηρίζει. Προσωπικά είχα προειδοποιήσει για αυτή την κατάσταση πολλές φορές, πάντοτε έλεγα ότι ο καρκίνος αυτού του τόπου είναι τα κόμματα και ότι οδηγούν στην καταστροφή.
Επίσης, έλεγα ότι από το ’60 που φύγαμε από την Αγγλική Κυβέρνηση, δεν είχαμε ποτέ άξια κυβέρνηση, ποτέ και κανένας. Γινόμασταν προσωπολάτρες, ο Μακάριος, ο Γρίβας, ο ένας, ο άλλος, κούφια πράγματα. Στην ουσία και στην πράξη, όλοι αυτοί βοήθησαν στο να καταστραφεί ο τόπος. Δυστυχώς ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, ποιο είναι το λογικό».
24: Υπάρχει κάποιο κόμμα ή κίνημα που κυμαίνεται στην ίδια λογική με εσάς, μπορεί δηλαδή να σας αντιπροσωπεύσει;
«Δεν βλέπω κανένα, παρόλο που όταν μιλάω για τα κόμματα που έχουν καταστρέψει τον τόπο, εννοώ τα μεγάλα κόμματα βεβαίως. Δεν εννοώ τους Οικολόγους, οι οποίοι έχουν καλές θέσεις κ.τ.λ, αλλά έχουν μόνο έναν βουλευτή.
Βεβαίως, έχω και με αυτούς κάποιες διαφοροποιήσεις, αλλά συμπίπτουν κάποιες απόψεις μου, αυτό το λέω ως παράδειγμα. Δεν ανήκω στους Οικολόγους ούτε προσπάθησα να γίνω μέλος, απλά σας το δίνω ως παράδειγμα».
24: Με το ΕΛΑΜ θα σας βλέπαμε ποτέ δίπλα δίπλα;
«Κοιτάξτε και το ΕΛΑΜ έχει κάποια πράγματα, τα οποία λέει και με τα οποία συμφωνώ. Συμφωνώ απόλυτα για παράδειγμα με το θέμα των ξένων. Και αυτό έχει φέρει την καταστροφή στον τόπο. Έχουμε γίνει μειονότητα οι Έλληνες της Κύπρου, αλλά επειδή είναι ένα κόμμα που είναι στα σπάργανα, δεν έχει ακόμη αποκτήσει τη δύναμη που χρειάζεται. Ίσως κάποτε την αποκτήσει, αλλά ασπάζομαι πολλές από τις απόψεις τους».
24: Αν σας έκαναν μια πρόταση να τους ακολουθήσετε θα δεχόσασταν;
«Εγώ αποφάσισα πως δεν θα ανακατευτώ πλέον στα πολιτικά πράγματα της Κύπρου, γιατί θεωρώ πως δεν υπάρχει πλέον ελπίδα σωτήριας. Μόνο ο Θεός μπορεί να βοηθήσει πλέον την Κύπρο, κανένας άλλος. Δεν βλέπω τον εαυτό μου να εντάσσεται ούτε στο ΕΛΑΜ, ούτε στους Οικολόγους, ούτε και σε άλλο κόμμα, γιατί όπως σας είπα, προσπάθησα να τα αλλάξω άλλα απέτυχα. Ίσως να ήταν και μια ουτοπία αυτό που ήθελα να πετύχω.
Λίγα πράγματα άλλαξαν, όμως, κάποια άλλα συνεχίζουν να υπάρχουν. Τι να σας πω; Για το ρουσφέτι, για τις μίζες, για την κουμπαροκρατία που γέρα κρατάει; Οι προδότες υπήρχαν και θα υπάρχουν. Αυτοί που θα μας ξαναφέρουν το σχέδιο ΑΝΑΝ, χειρότερο από το προηγούμενο. Αυτοί για μένα είναι προδότες, και δεν λέω για αυτούς που ψήφισαν ΝΑΙ, αλλά για αυτούς που ήταν οι ηγέτες, που προωθούσαν αυτό το πράγμα. Τους θεωρώ προδότες έστω και αν τώρα κάνουν τους μεγάλους πατριώτες».
24: Σαράντα χρόνια κατοχής, τι πρέπει να γίνει και ποια είναι η δικιά σας θέση; Ας μην ξεχνάμε ότι με τους Τουρκοκύπριους ζούσαμε και στο παρελθόν μαζί.
«Καταρχάς το ότι ζούσαμε όλοι μαζί και ήμασταν ευτυχισμένοι και μια χαρά, είναι μύθος και κοροϊδίες που λεν του κόσμου. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον μωαμεθανισμό, με μια άλλη κουλτούρα, με μια άλλη γλώσσα, άλλη νοοτροπία. Δεν έχουμε να κάνουμε με τους Ιταλούς ή τους Άγγλους. Εδώ έχουμε να κάνουμε με βάρβαρους ανθρώπους, με ανθρώπους οι οποίοι εκκολάπτουν τους τζιχαντιστές.
Είδατε πώς συμπεριφέρονται οι ισλαμιστές και μωαμεθανοί. Μπορεί να φαίνονται μια χαρά σε μια δεδομένη στιγμή και τα παιδιά τους να μας σφάξουν μετά. Οπόταν εγώ πιστεύω ότι ο μωαμεθανισμός δεν μπορεί να συμβαδίζει ούτε με τον χριστιανισμό, ούτε με τα ευρωπαϊκή ιδεώδη και τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.
Δεν μπορούμε να έχουμε ισλαμισμό μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προπάντων εδώ στην Κύπρο. Εγώ θεωρώ ότι αυτό που έπρεπε γίνει από παλιά ήταν να ζητήσουμε να συνεχίσει ένα σύστημα, στο οποίο οι Τουρκοκύπριοι να είναι η μειοψηφία, όπως είναι μια μειοψηφία και το Κράτος να διοικείται από την πλειοψηφία.
Εμείς τι κάναμε, τους αναπτύξαμε και τους κάναμε ίσους μαζί μας και λέμε τώρα για ομοσπονδίες και διζωνικές ομοσπονδίες κ.τ.λ. Για μένα παρά διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, προτιμώ τον τοίχο. Έναν τοίχο και να πάνε όλοι από εκεί και όλοι οι Έλληνες από εδώ και εμείς να είμαστε Ευρώπη και αυτοί να είναι Ασία, και να διακοπεί κάθε συζήτηση για ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτήν την θέση μου πολλοί με κατηγόρησαν, ότι θέλω διχοτόμηση.
Εντάξει, αφού κάποιοι νομίζουν ότι θα γίνει ολόκληρη η Κύπρος Ελληνική, ας το κάνουν, αν νομίζουν ότι μπορεί να γίνει και αυτό».
24: Σε ό,τι αφορά τις συνομιλίες στο Κυπρια- κό ποια είναι η θέση σας;
«Πηγαίνουμε από υποχώρηση σε υποχώρηση και θα μας φέρουν ένα νέο σχέδιο Ανάν χειρότερο από το προηγούμενο. Θα το θέσουν ενώπιον του κόσμου, ο κόσμος θα είναι με το πιστόλι στο κρόταφο λόγω και της οικονομικής κατάστασης, θα μπουν τεράστιες πιέσεις πάνω στον κόσμο και πολύ φοβάμαι ότι θα πει “ναι” ο κόσμος. Αν πει “ναι” ο κόσμος, θα ξεκινήσουν πολύ χειρότερα δεινά απ’ ό,τι γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.
Σε μια περίοδο 20-30 χρόνων δεν θα υπάρχουν Ελληνοκύπριοι, το ελληνικό στοιχείο θα γίνει όπως έγινε με την Ίμβρο και την Τένεδο, θα γίνουμε σαν μια νέα Σμύρνη, νέα Κωσταντινούπολη και η Κύπρος θα γίνει επαρχία της Τουρκίας. Αν αυτό θέλουν αυτοί που μας κυβερνούν, ας το κρίνει ο κόσμος, ας το πουν ξεκάθαρα για να αποφασίσει ο κόσμος».
24: Στο μέλλον πού θα σας βρούμε;
«Εδώ θα είμαι, σπίτι μου, με τα ζώα μου και τα δέντρα μου, δεν θα ανακατευτώ ξανά με πολιτικές καταστάσεις, δεν αξίζει τον κόπο, διότι δεν υπάρχει ελπίδα να επιτύχω. Προσπάθησα 20 χρόνια και δεν τα κατάφερα. Ο μονός τρόπος για να γλιτώσουμε από αυτή τη δεινή κατάσταση που είμαστε τώρα είναι να διαλυθούν τα κόμματα, να κηρυχθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να μην υπάρχουν τα κόμματα».
24: Ε τι να έχουμε τότε;
«Να γίνει μια Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας χωρίς κόμματα και να προχωρήσουμε από εκεί. Φυσικά και αυτό που σας λέω δεν θα γίνει, ίσως αυτή να ήταν η μονή λύση, αλλά αυτά τα πράγματα δεν γίνονται».
24: Και κάτι τελευταίο, ήσασταν μέλος του ΔΗΚΟ πριν χρόνια, πώς βλέπετε το κόμμα του Νικόλα Παπαδόπουλου αυτή τη στιγμή με όλα του τα προβλήματα που υπήρξαν κατά καιρούς;
«Κοιτάξτε… Σε ένα κόμμα του Κέντρου υπάρχουν πάντα προβλήματα. Διότι όταν είσαι στο Κέντρο και έχεις ένα πολιτικό σύστημα όπως της Κύπρου, δυστυχώς κάποτε θα πηγαίνεις λίγο δεξιά και κάποτε λίγο αριστερά, δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Θέλω να πω ότι ακούγοντας την παρούσα ηγεσία του ΔΗΚΟ, τον Νικόλα τον Παπαδόπουλο, πρέπει να πω ότι πολλές φορές συμφωνώ μαζί του, έστω και αν τον κατηγορούν. Αυτά που λέει είναι σωστά πολλές φορές, αλλά δεν θα περάσει ο λόγος του για τους γνωστούς μύριους λόγους».
24: Ίσως στοιχίζει αυτό στο ΔΗΚΟ, ότι κάθε φορά βγάζει Κυβέρνηση;
«Κοιτάξτε το ΔΗΚΟ έχει ένα αμαρτωλό παρελθόν, από μίζες, από ρουσφέτια κ.τ.λ, είναι δύσκολο να αποβάλει αυτό το στίγμα».
* Το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε με την κυριακάτικη εφημερίδα “24”, στις 5/10/2014.
