Στο προηγούμενο άρθρο ασχοληθήκαμε με το υπό προετοιμασία προσχέδιο για τις ενταξιακές της Τουρκίας επιχειρώντας να δείξουμε την υποχωρητική αδυναμία στην οποία αναπόφευκτα καταλήγει η πλευρά μας.
Τώρα, έχουμε το τελικό κείμενο της έκθεσης στο οποίο κατέληξε ο Φούλε (Επίτροπος Ε.Ε. για Διεύρυνση) και τα πράγματα εξελίχτηκαν όπως ήταν προβλεπτό. Οι πρόνοιες του προσχεδίου που ήταν ξεκάθαρα εχθρικές προς την Κυπριακή Δημοκρατία έχουν απαλειφθεί δίνοντας αφορμή για … ικανοποίηση στην πλευρά μας.
Συγκεκριμένα, η αναφορά στην απόφαση του ΕΔΑΔ (υπόθεση Μελέαγρου) για το τι υπονόησε το Δικαστήριο έχει απαλειφθεί αλλά ο σπόρος ρίχτηκε. Στο προσχέδιο η ομάδα Φούλε ανέλαβε ρόλο ερμηνευτή δικαστικών αποφάσεων υποδεικνύοντας ότι όσοι υποβάλουν αίτηση στην «Επιτροπή» αποζημιώσεων πρέπει να αποδεχτούν την «προτεινόμενη οικονομική ανακούφιση», ακόμη και εάν αυτό οδηγεί σε απώλεια του τίτλου ιδιοκτησίας.
Η ερμηνεία αυτή κατέληγε ευθέως στην ακύρωση του δικαιώματος ιδιοκτησίας των Ε/κ, περιορίζοντας το σε διακανονισμό με αποζημίωση μέσω της λεγόμενης «Επιτροπής» αποζημιώσεων (αποκλείοντας αποκατάσταση της ιδιοκτησίας).
Ουσιαστικά, αποφάσεις δικαστηρίων που δεν είναι ευνοϊκές προς την πλευρά μας ενσωματώνονται σταδιακά ως μέρος του παράγωγου πολιτικού κεκτημένου για λύση (=διάλυση).
Από την άλλη, δεσμευτικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας που βρίσκονται υπεράνω παντός άλλου διεθνούς δικαίου, δικαστικές αποφάσεις με διεθνή ισχύ όχι υποδεέστερες του ΕΔΑΔ και με σαφές κείμενο υπέρ μας, όπως η κορυφαία απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. (πρώην ΔΕΚ) στην υπόθεση Αποστολίδη εναντίον Όραμς, έχουν εξαφανιστεί.
Στη συγκεκριμένη απόφαση τελεσίδικα αναγνωρίστηκε το επίσημο Κυπριακό Κτηματολόγιο ως το μοναδικό νόμιμο κτηματολόγιο για όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας που περιλαμβάνει και τα κατεχόμενα, αλλά απουσιάζει από τέτοιου είδους πολιτικές εκθέσεις και έγγραφα ως εάν να μην υπήρξε ποτέ.
Το 2009, έξη περίπου μήνες μετά την απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. (πρώην ΔΕΚ) και την απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλος, είχαμε αποκαλύψει πρώτοι την παρέμβαση της ομάδας Ντάουνερ -με βάση τα λεγόμενα έγγραφα Ντάουνερ– στην δικαστική διαδικασία με σκοπό να επηρεάσουν τις αποφάσεις. Στην περίπτωση εκείνη τα έγγραφα που διέρρευσαν και που μετά από αρκετό καιρό παραδέχτηκε ο Ντάουνερ ως αυθεντικά, αποκάλυπταν την παρασκηνιακή προστυχιά. Δυστυχώς, εντός Κύπρου εμφανίστηκαν ορισμένοι βασιλικότεροι του βασιλέα, που υποστήριζαν τον Ντάουνερ και την ομάδα του αλλά όταν ο ίδιος ο Ντάουνερ επιβεβαίωσε την γνησιότητα των εγγράφων, οι εγχώριοι παπαγάλοι σιώπησαν.
Ίσως κάποτε μάθουμε εμείς ή άλλες γενιές μετά από κάποια διαρροή ποιος ήταν ο εμπνευστής για ενσωμάτωση τέτοιων προνοιών στην έκθεση για τις ενταξιακές της Τουρκίας. Ίσως να μην μάθουμε ποτέ.
Με τον Ντάουνερ να περιφέρεται στο παρασκήνιο μπορούμε να πιθανολογούμε για ένα τουλάχιστον ύποπτο και πολλούς άλλους συνεργούς. Πάντως, ενώ μπορούμε να πιθανολογούμε για τους ύποπτους σε παρόμοιες προστυχιές που εξυφαίνονται σήμερα, ο σκοπός τους είναι ίδιος όπως και το 2009.
Όποτε γίνεται αναφορά για διορατικότητα στην πολιτική, όλοι θεωρητικά συμφωνούν. Όταν όμως τα πράγματα βρίσκονται σε εξέλιξη ενόψει αποφάσεων, επικρατούν άλλου είδους επιχειρήματα και αργότερα, μετά την επαλήθευση από τα γεγονότα ή τα έγγραφα, κάποιοι αναγνωρίζουν το λάθος και άλλοι επινοούν επιχειρήματα για να μην εκτεθούν.
Η αναζήτηση λύσης απαιτεί την αποδοχή της εκ μέρους της Τουρκίας που δεν πείθεται με φλυαρίες για το νέο όραμα περί … Σιγκαπούρης, ούτε με μπαλόνια της ειρήνης και άλλες αφέλειες.
Αυτά δεν προκαλούν κόστος αλλά της επιτρέπουν να σχεδιάζει τον πλήρη έλεγχο στην Αν. Μεσόγειο και ακύρωση του μεγαλύτερου πολιτικο-οικονομικού εγχειρήματος του κράτους μας από την εγκαθίδρυσή του με το φυσικό αέριο.
Ο συνδυασμός του φυσικού αερίου με τις εξελίξεις στην περιοχή μας ευνοούν για πρώτη φορά μετά από αιώνες. Αν η ηγεσία διαπράξει λάθος, η ιστορική ευκαιρία που δημιουργείται θα χαθεί και όντως αυτή τη φορά το ιστορικό μας τέλος θα είναι ορατό.
Κώστας Μαυρίδης – Διδάκτωρ Χρηματοοικονομικής [email protected]
