Σχεδόν 35 – 40% των ερωτηθέντων είτε δηλώνουν ότι θα απέχουν, είτε θα ψηφίσουν λευκό, είτε απορρίπτουν και τις 3 υποψηφιότητες.
Η ίδια εικόνα παρουσιάζεται και στις δημοσκοπήσεις για τον δεύτερο γύρο καθώς συνήθως οι δύο υποψήφιοι δεν συγκεντρώνουν μεγαλύτερο από 65%.
Και μιλάμε για τις πιο κρίσιμες εκλογές μετά το 1974, όπου ο νέος Πρόεδρος για πρώτη φορά θα έχει να διαχειριστεί δύο καυτές «πατάτες». Κυπριακό και Οικονομία. Ο νέος Πρόεδρος θα κληθεί να διοικήσει ένα κράτος με τους νόμους της Τρόικα και με το κυπριακό ευάλωτο από παντού. Ο νέος Πρόεδρος θα κληθεί να πάρει αποφάσεις που ποτέ δεν πήρε άλλος Πρόεδρος λόγω των μικροπολιτικών συμφερόντων.
Αυτό που βλέπουμε στις δημοσκοπήσεις μας ξαφνιάζει; Φυσικά και όχι. Σχεδόν 4 στους 10 πολίτες εδώ και τρία χρόνια έχουν γυρίσει την πλάτη στην πολιτική. Στις ευρωεκλογές του 2009 η συμμετοχή ήταν μόλις 59,4% ενώ υπήρχε ένα ακόμη 2% που ψήφισε λευκό ή άκυρο. Από τους 526,040 εγγεγραμμένους ψήφισαν μόλις 312,479.
Στις Βουλευτικές εκλογές του 2011, για πρώτη φορά σχεδόν το 25% απείχε ή ψήφισε λευκό ή άκυρο. Στις δημοτικές του 2011, μια πρώτη εκτίμηση μιλά για αποχή της τάξης του 33 – 35%.
Και φτάνουμε στις προεδρικές του 2013. Η μικρή Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να είναι… ΗΠΑ όπου οι μισοί που πηγαίνουν να ψηφίσουν είναι πάνω από 100 εκατομμύρια πολίτες. Ο «Νέος» Πρόεδρος θα πρέπει να έχει εκλεγεί από το 80% των εγγεγραμμένων, τουλάχιστον. Στους 5 μήνες που απομένουν οι υποψήφιοι θα πρέπει να πείσουν αρχικά τους πολίτες να πάνε στη κάλπη. Αυτός είναι ο μέγας στόχος. Σε διαφορετική περίπτωση η λέξη «Πρόεδρος» θα πρέπει να γράφεται με «π».
