Εκτενές αφιέρωμα στην πρωτοβουλία τουλάχιστον 60 εθελοντών από την ελληνοκυπριακή και την τουρκοκυπριακή πλευρά για την περιβαλλοντική και οικολογική αναβάθμιση, καθώς και την αποτελεσματική αξιοποιήση των Βαρωσίων φιλοξενεί η ισπανική εφημερίδα El Pais.
Η πρωτοβουλία, η οποία μάλιστα τελεί υπό την επίβλεψη του καθηγητή του ΜΙΤ και ειδικού σε θέματα περιβάλλοντος Jan Wampler, ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2013 από τον Ελληνοκύπριο πολεοδόμο Νεκτάριο Χριστοδούλου, ο οποίος, πέραν του ότι μέχρι τα 24 του χρόνια δεν είχε γνωρίσει τουρκοκύπριο, εδώ και καιρό έχει εκφράσει το οραμά του για μια ενωμένη Αμμόχωστο, μακριά από οποιεσδήποτε πολιτικές ή ιδεολογικές αντιλήψεις, αλλά με αποκλειστικό γνώμονα την ανάπτυξη της πόλης. Mαζί του οι αρχιτέκτονες Σωκράτης Στρατής και Χρίστος Παπαστεργίου.
Στο project εργάζονται 16 φοιτητές αρχιτεκτονικής από το πανεπιστήμιο της South Florida, 11 φοιτητές από την Κύπρο (ελληνοκύπριοι και τ/κ), καθώς και δεκάδες παράγοντες και από τις δύο κοινότητες σε συνολικά 9 γκρουπ εργασιών.
«Ο στόχος είναι να ενώσουμε τον κόσμο γύρω από ιδέες και κοινούς στόχους και να απομακρύνουμε τον εθνικισμό και τις εθνικές διακρίσεις. Να της δώσουμε ζωή, μετά την εγκατάλειψη», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κος Χριστοδούλου, που δεν κρύβει ωστόσο τις σκέψεις και επιφυλάξεις του για την δυσκολία του εγχειρήματος, καθώς κανείς δεν είναι ακόμη σε θέση να γνωρίζει τί θα γίνει με θέματα όπως το ποιος θα κατοικεί στην πόλη όταν φτιαχτεί, που πρέπει να διευκρινισθούν πριν γίνει το επόμενο βήμα.
«Προσπαθούμε να βρούμε κοινό σημείο επαφής, όπως είναι το περιβάλλον, για να δουλεύουν μαζί οι δύο κοινότητες», αναφέρει η κα Βάσια Μακρίδη, εκ των ιδρυτριών του Eco City.
Φυσικά, χρειάζονται αρκετές ακόμη δωρεές για να έρθει εις πέρας. Ισως και μέχρι 2 δις δολάρια, εκτιμούν ότι χρειάζονται.
Το Eco City είναι η τελευταία από τις πρωτοβουλίες που έχουν υπάρξει για την Αμμόχωστο. Ζητά να επιτραπεί η ελεύθερη είσοδος στην απαγορευμένη περιοχή ώστε να αναβιώσει ξανά. Αυτό μπορεί να γίνει, λένε, με αντάλλαγμα το λιμάνι της πόλης – το οποίο τελεί υπό εμπάργκο αφού δεν είναι αναγνωρισμένη η τουρκοκυπριακή πλευρά – να λειτουργήσει μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και με αντάλλαγμα η παλιά πόλη να αποτελεί κληρονομιά της ανθρωπότητας. Κάθε βήμα θα είναι “συναισθηματική θεραπεία για τον κόσμο που είδε τη ζωή του να παραβιάζεται πριν από 40 χρόνια”, λέει ο κος Χριστοδούλου ο οποίος επιμένει ότι δεν πρόκειται για πολιτική ιδέα αλλά για έναν τρόπο να ενωθούν όσα ο εθνικισμός χώρισε.
