Η Ελληνική Προεδρία της ΕΕ θα καταστήσει σαφές ότι για να διατηρηθεί η δυναμική των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, μετά το άνοιγμα του κεφαλαίου 22, θα πρέπει η Αγκυρα να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η ΕΕ, τα προαπαιτούμενα που περιλαμβάνονται στο Διαπραγματευτικό Πλαίσιο και τις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε. και όλων των κρατών-μελών της, δήλωσε ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο Βασίλης Παπαϊωάννου.
Σε συνέντευξή του με αφορμή την ανάληψη της Προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα την 1η Ιανουαρίου 2014, ο κ. Παπαϊωάννου ανέφερε πως «σε κάθε περίπτωση, η πρόοδος και ο ρυθμός της ενταξιακής διαδικασίας εξαρτάται από την ίδια την Τουρκία. Θα πρέπει να είναι σαφές», ανέφερε, «ότι δεν μπορεί να αποφεύγει ή να παρακάμπτει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει».
Ο κ. Παπαϊωάννου σημείωσε πως «η Ελλάδα, συνεκτιμώντας τις επιπτώσεις της κρίσης και με την εμπειρία άσκησης τεσσάρων ήδη Προεδριών που διαθέτει, προτίθεται να ασκήσει μια Προεδρία λιτή, αλλά λειτουργική και προσηλωμένη σε συγκεκριμένους στόχους, με παράλληλες δράσεις αυστηρά επιλεγμένες».
Είπε ακόμη πως «η Ελλάδα, ως χώρα που ταυτίσθηκε με την κρίση, θεωρεί μεγάλη πρόκληση για την Προεδρία, που θα ασκήσει, την προβολή και εκ νέου ανάδειξη της θεσμικής ισοτιμίας των κρατών μελών ως τη σημαντικότερη αρχή της ευρωπαϊκής ενοποίησης, η οποία συνδυαζόμενη με την αρχή της αλληλεγγύης, συνιστά το ιδανικό μέσο για την διαφύλαξη και ενίσχυση του ευρωπαϊκού μοντέλου».
Για το ρόλο της Ελλάδας στην παρούσα φάση του Κυπριακού, ο Ελληνας Πρέσβης είπε πως «σε πλήρη συντονισμό και συνεργασία με τη Λευκωσία (η Ελλάδα) στηρίζει έμπρακτα τις πρωτοβουλίες της κυπριακής Κυβέρνησης για την επίλυση του εθνικού ζητήματος, το οποίο ούτως ή άλλως έχει λάβει πρωταρχική ιεράρχηση από την Ελλάδα».
Είπε πως η ανταπόκριση της Αθήνας, ώστε να διευκολυνθεί η μετάβαση του Ελληνοκύπριου διαπραγματευτή στην Άγκυρα, εκφράζει την ελπίδα και την προσδοκία ότι η Τουρκία θα θελήσει να εκδηλώσει έμπρακτα και ουσιαστικά, μέσα από τις συζητήσεις που θα έχει με τον Ελληνοκύπριο διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη, τη βούληση την οποία έχει διακηρύξει για ταχεία επίλυση του Κυπριακού.
Εξέφρασε ακόμη τη βεβαιότητα πως οι συζητήσεις της Αθήνας με τον εκπρόσωπο της τουρκοκυπριακής κοινότητας, θα δώσουν την ευκαιρία στην Ελλάδα να υπογραμμίσει τα οφέλη για ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, από μια ειρηνική επίλυση του Κυπριακού, στη βάση των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, του διεθνούς δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας, με οφέλη εξίσου σημαντικά και για την ίδια την Τουρκία και το ευρωπαϊκό όραμά της.
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη
Ερ: Ποιές οι προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ και πώς η χώρα έχει προετοιμασθεί, για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που τίθενται ενώπιόν της, εν μέσω οικονομικής κρίσης;
Απ.: Το πρόγραμμα προτεραιοτήτων της Ελληνικής Προεδρίας αντανακλά την πρόκληση, αφενός της αντιμετώπισης της παρούσας δημοσιονομικής και αναπτυξιακής κρίσης στην Ευρώπη και αφετέρου της ενίσχυσης και διαφύλαξης του ευρωπαϊκού «μοντέλου». Επιχειρεί να ενισχύσει τη διασύνδεση της κοινωνίας και των πολιτών με την ΕΕ, να αναδείξει την ανάγκη αναζήτησης λύσεων για την κάλυψη των αρχιτεκτονικών ελλειμμάτων, που εντοπίσθηκαν στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, με αφορμή την κρίση, αλλά και να ενδυναμώσει τη δημοκρατική νομιμοποίηση στους κόλπους των θεσμών της ΕΕ όσο και τους δεσμούς συλλογικότητας και αλληλεγγύης ανάμεσα στα κράτη – μέλη. Αυτό σημαίνει, επίσης, ιδιαίτερη έμφαση στη θεσμική ισοτιμία των κρατών-μελών. Οι βασικοί άξονες των προτεραιοτήτων της ελληνικής Προεδρίας είναι τέσσερις: Ο πρώτος άξονας αφορά στην ανάπτυξη, την απασχόληση και τη συνοχή. Ανάπτυξη και απασχόληση αντιμετωπίζονται στο πρόγραμμα της ελληνικής Προεδρίας ως άρρηκτα και δομικά συνδεδεμένες.
Η Ελλάδα επιδιώκει την εξισορρόπηση των πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης με την εφαρμογή ενισχυμένων και ρεαλιστικών δράσεων για την ανάπτυξη και με επίκεντρο την προαγωγή της απασχόλησης.
Ο δεύτερος άξονας προτεραιοτήτων σχετίζεται με την εμβάθυνση της ΟΝΕ και την προώθηση της Τραπεζικής Ένωσης. Ο στόχος είναι η διαφύλαξη του κοινού νομίσματος, η ενίσχυση της εμπιστοσύνης και της ρευστότητας στην ευρωπαϊκή οικονομία. Στο πλαίσιο αυτό, θα επιδιωχθεί απτή πρόοδος στην θέσπιση του Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης καθώς και η εφαρμογή των μηχανισμών που προάγουν τον δημοσιονομικό συντονισμό, ώστε να ενισχυθούν οι συνέργειες των κρατών-μελών, με τρόπο που να ευνοεί την ανάπτυξη. Η ελληνική Προεδρία θα δώσει έμφαση και στην κοινωνική διάσταση, ως δομικό στοιχείο της εμβάθυνσης της ΟΝΕ.
Ο τρίτος άξονας προτεραιοτήτων σχετίζεται με την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και την προστασία των συνόρων της ΕΕ, θαλάσσιων και χερσαίων. Η Ελληνική Προεδρία θα επιχειρήσει να αναδείξει την σημασία μιας συνολικής διαχείρισης του μεταναστευτικού φαινομένου, και τη φυσιογνωμία του ως ευρωπαϊκού προβλήματος και όχι μόνον εθνικού, εκάστου κράτους μέλους.
Ο τέταρτος άξονας αφορά μια οριζόντια θεματική, που ως τέτοια συνδέεται και με τους άλλους τρεις άξονες προτεραιοτήτων, την Θαλάσσια Πολιτική. Η Ελλάδα, ως παραδοσιακή ναυτιλιακή χώρα, κατανοεί σε βάθος τη δυναμική και τις ευκαιρίες που προκύπτουν από τις θαλάσσιες δραστηριότητες για την συνολική οικονομία της ΕΕ, βεβαίως με την προϋπόθεση διαφύλαξης της αειφορίας.
Σε συνέχεια και της Διακήρυξης της Λεμεσού επί Κυπριακής Προεδρίας, θα αναληφθούν δράσεις και θα αναδειχθούν προοπτικές σε ένα ευρύ πεδίο, που θα περιλαμβάνει, ενδεικτικά αναφέρω, την ανάπτυξη και την απασχόληση στους τομείς της θάλασσας και της ναυτιλίας, τον θαλάσσιο και παράκτιο τουρισμό, την θαλάσσια στρατηγική ασφάλειας και άλλα. Η Ελληνική Προεδρία προτίθεται, επίσης, και ήδη συντονίζεται προς τον σκοπό αυτό, με την επόμενη, την Ιταλική, να δώσει έμφαση σε ορισμένες προτεραιότητες που θα αναδείξουν τον ευρωπαϊκό νότο, περισσότερο ως έννοια πολιτική παρά ως χώρο γεωγραφικό, ώστε να διαμορφωθεί ένα «μεσογειακό ευρωπαϊκό έτος». Η Διεύρυνση, αν και δεν έχει ιεραρχηθεί μεταξύ των κύριων προτεραιοτήτων της Ελληνικής Προεδρίας, παραμένει τρέχουσα προτεραιότητα, με την έννοια ότι έχει ήδη αποκτήσει δυναμική, στη βάση της υφιστάμενης βούλησης. Η Ελλάδα, συνεκτιμώντας τις επιπτώσεις της κρίσης και με την εμπειρία άσκησης τεσσάρων ήδη Προεδριών που διαθέτει, προτίθεται να ασκήσει μια Προεδρία λιτή, αλλά λειτουργική και προσηλωμένη σε συγκεκριμένους στόχους, με παράλληλες δράσεις αυστηρά επιλεγμένες.
Ερ: Πώς η ελληνική Προεδρία σκοπεύει να διαχειρισθεί το θέμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας και δη του ανοίγματος ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας;
Απ.: Η εθνική θέση της Ελλάδας δεν έχει αλλάξει. Η Τουρκία είναι υποψήφια προς ένταξη χώρα και μπορεί να ενταχθεί στην ΕΕ, εφόσον εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της. Και σε αυτές, περιλαμβάνονται και οι λεγόμενες κυπρογενείς, δηλαδή η εφαρμογή του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου και η εξομάλυνση των σχέσεων της Τουρκίας με την Κύπρο. Πέραν αυτών, η Ελλάδα έχει δηλώσει κατ’ επανάληψιν ότι στηρίζει το πακέτο προτάσεων του Προέδρου Αναστασιάδη. Πτυχές του πακέτου αυτού συναρτώνται και με την πρόοδο στα κεφάλαια ‘23’ και ‘24’ που περιλαμβάνονται μεταξύ εκείνων που έχει παγώσει η Λευκωσία από το Δεκέμβριο του 2009. Ως Προεδρία θα καταστήσουμε σαφές ότι, για να διατηρηθεί η δυναμική των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μετά το άνοιγμα του κεφαλαίου 22, θα πρέπει η Τουρκία να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η Ε.Ε., τα προαπαιτούμενα που περιλαμβάνονται στο Διαπραγματευτικό Πλαίσιο και τις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε. και όλων των κρατών-μελών της. Σε κάθε περίπτωση, η πρόοδος και ο ρυθμός της ενταξιακής διαδικασίας εξαρτάται από την ίδια την Τουρκία. Θα πρέπει να είναι σαφές ότι δεν μπορεί να αποφεύγει ή να παρακάμπτει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει.
Ερ: Με ποιόν τρόπο η Ελλάδα εκτιμά ότι το θέμα της ανακάλυψης φυσικού αερίου στη Μεσόγειο θα συμβάλει στη διαμόρφωση των πολιτικών και οικονομικών δεδομένων στην περιοχή, αλλά και ευρύτερα; Ασπάζεστε τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη πως οι υδρογονάνθρακες μπορεί να αποτελέσουν για την Ανατολική Μεσόγειο, ότι αποτέλεσε ο άνθρακας και ο χάλυβας για την Ευρώπη, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οδηγώντας στη συμφιλίωση των πρώην εμπόλεμων χωρών;
Απ.: Θα συμβάλει με τις συνέργειες που θα απαιτηθούν και τις συνεργασίες που θα δημιουργηθούν. Αυτό, βεβαίως, εφόσον υπάρξει σύγκληση της πολιτικής βούλησης, πρωτίστως των χωρών της ευρύτερης περιοχής, να αξιοποιήσουν, προς όφελος των λαών τους και των μελλοντικών γενεών, τα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου. Οι υδρογονάνθρακες, όπως ο χάλυβας και ο άνθρακας αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι μια ευκαιρία για να εκδηλωθεί αυτή η βούληση. Οι παράμετροι μπορεί να είναι διαφορετικές όσον αφορά τις ιστορικές συνθήκες, το άμεσο περιβάλλον ασφαλείας και βεβαίως το σημείο εκκίνησης των παραγόντων της περιοχής, ωστόσο, οι αρχές και οι απαιτήσεις στην πραγματικότητα είναι οι ίδιες. Οι απαιτήσεις σχετίζονται με την ειρήνη, την σταθερότητα, την ασφάλεια και την ευημερία και οι αρχές, με τον πλήρη σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός εκάστου των κρατών της περιοχής, την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών και την συνεργασία. Ο σεβασμός των αρχών αυτών είναι απολύτως αναγκαίος για να υλοποιηθεί το όραμα της κοινής ευημερίας.
Ερ: Θεωρείτε πώς υπάρχει αποτελεσματική εμπλοκή της ΕΕ στις προσπάθειες για λύση του Κυπριακού, οι οποίες, εν πάση περιπτώσει, παραμένουν στα πλαίσια των Ηνωμένων Εθνών, ή θα μπορούσε να γίνει κάτι περισσότερο από πλευράς ΕΕ, νοουμένου ότι η Τουρκία, που κατέχει 37% του κυπριακού εδάφους, είναι μια χώρα υποψήφια για ένταξη στην κοινότητα;
Απ.: Οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού τελούν υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Βεβαίως το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος μέλος της ΕΕ έχει αυτονόητες συνέπειες τόσο για την λύση όσο και για την εφαρμογή του κεκτημένου σε μια επανενωμένη Κύπρο. Η διαδικασία, επομένως, επίλυσης του Κυπριακού και η ίδια η λύση του, η μορφή της λύσης του, δεν μπορεί και πράγματι δεν αφήνουν αδιάφορη την ΕΕ. Η σχετική πρόταση του Προέδρου Αναστασιάδη για την αναβάθμιση της, μέχρι σήμερα σε επίπεδο τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης, εμπλοκής της ΕΕ, προφανώς συνεκτιμά αυτήν την παράμετρο. Το γεγονός επίσης ότι η Τουρκία είναι υποψήφια για ένταξη χώρα ενισχύει τη δυνατότητα της ΕΕ και του ίδιου του Συμβουλίου, μέσω των τακτικών εκθέσεων για την πρόοδο της ευρωπαϊκής πορείας της, να υπενθυμίζουν τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της, αλλά και εκείνες που σχετίζονται με την εκπλήρωση των πολιτικών κριτηρίων και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Περαιτέρω, το γεγονός ότι η Τουρκία διεξάγει ήδη ενταξιακές διαπραγματεύσεις σημαίνει ότι τελεί απολύτως εν γνώσει των κανόνων του κοινοτικού κεκτημένου, αφού έχει αναλάβει και η ίδια να τους ενσωματώσει. Στο βαθμό, λοιπόν, που η ίδια η Τουρκία επιθυμεί την ευρωπαϊκή της ενσωμάτωση, στο βαθμό που το όραμα της τουρκικής ηγεσίας παραμένει συνδεδεμένο με το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας και η ίδια η Τουρκία βλέπει τον εαυτό της ως μέρος της Ευρώπης, τότε πράγματι το ευρωπαϊκό εργαλείο μπορεί να καταστεί αποτελεσματικό.
Ερ: Πώς η Ελλάδα αντιλαμβάνεται το ρόλο της ως μιας εκ των άμεσα εμπλεκομένων χωρών στο Κυπριακό που αναμένεται να έχει συζητήσεις με τον Τ/κ διαπραγματευτή; Τι αναμένετε πώς θα υπάρξει από την νέα αυτή διαδικασία;
Απ.: Δεδομένου ότι το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας προβλέπει δύο κοινότητες, την ελληνοκυπριακή και την τουρκοκυπριακή και εφόσον συνομιλητές ή διαπραγματευτές εκ μέρους των δύο κοινοτήτων υπήρχαν και άλλες φορές στο παρελθόν, η Ελλάδα δεν έχει αντίρρηση, αποδεχόμενη σχετικό αίτημα της κυπριακής Κυβέρνησης, να υπάρξει συνάντηση του Τουρκοκύπριου διαπραγματευτή με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στον Ελληνοκύπριο διαπραγματευτή, τον Πρέσβη Ανδρέα Μαυρογιάννη, να συναντηθεί με το αντίστοιχο επίπεδο στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Από αυτήν την ξεκάθαρη ανταπόκριση στο αίτημα της Λευκωσίας προκύπτει και η εξίσου σαφής εικόνα ως προς την αντίληψη της Αθήνας για τον ρόλο της στις απευθείας αυτές διαπραγματεύσεις. Σε πλήρη συντονισμό και συνεργασία με τη Λευκωσία στηρίζει έμπρακτα τις πρωτοβουλίες της κυπριακής Κυβέρνησης για την επίλυση του εθνικού ζητήματος, το οποίο ούτως ή άλλως έχει λάβει πρωταρχική ιεράρχηση από την Ελλάδα. Η ανταπόκριση της Αθήνας, ώστε να διευκολυνθεί η μετάβαση του Ελληνοκύπριου διαπραγματευτή στην Άγκυρα, εκφράζει την ελπίδα και την προσδοκία ότι η Τουρκία θα θελήσει να εκδηλώσει έμπρακτα και ουσιαστικά, μέσα από τις συζητήσεις που θα έχει με τον κ. Μαυρογιάννη, την βούληση την οποία έχει διακηρύξει για ταχεία επίλυση του Κυπριακού. Όσο για τις συζητήσεις της Αθήνας με τον εκπρόσωπο της τουρκοκυπριακής κοινότητας, είμαι σίγουρος ότι αυτές θα δώσουν την ευκαιρία στην Ελλάδα να υπογραμμίσει τα οφέλη για ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, από μια ειρηνική επίλυση του Κυπριακού, στη βάση των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, του διεθνούς δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας, με οφέλη εξίσου σημαντικά και για την ίδια την Τουρκία και το ευρωπαϊκό όραμά της.
Ερ: Mε αφορμή κάποιες φωνές που ακούστηκαν, ειδικά μετά το «κούρεμα» που έγινε στην Κύπρο, θα μπορούσε να υπάρξει τελικά έξοδος μιας χώρας από την ευρωζώνη, ή κάτι τέτοιο θα διακύβευε την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα της Ευρώπης να διαχειριστεί τα προβλήματά της και θα είχε αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις και για τις άλλες χώρες μέλη;
Απ.: Δεν θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι μια έξοδος από την Ευρωζώνη θα είχε μόνο αρνητικές επιπτώσεις. Οι επιπτώσεις θα ήταν αρνητικές, όχι μόνον για τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά και για εκείνες που έχουν στηρίξει την πλεονασματική ανάπτυξή τους στο κοινό νόμισμα. Γι’ αυτό και η ελληνική Προεδρία έχει καταστήσει, ως μία από τις κορυφαίες προτεραιότητές της, και, χωρίς αμφιβολία, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα απασχολήσει και τις επόμενες Προεδρίες, την εμβάθυνση της ΟΝΕ και την προώθηση της Τραπεζικής Ένωσης, ακριβώς με στόχο την διαφύλαξη και ενίσχυση του κοινού νομίσματος. ΄Όπως ήδη γνωρίζετε, όχι μόνο δεν υπήρξε έξοδος από τη ζώνη του κοινού νομίσματος, αλλά αντίθετα η Ευρωζώνη θα διευρυνθεί σε λίγες μέρες με ένα νέο μέλος, τη Λετονία.
Ερ: Θεωρείτε πώς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα βγει τελικά πιο στέρεο μέσα από την κρίση ή θα υπάρξουν περαιτέρω κλυδωνισμοί σε αυτό λόγω των πολιτικών λιτότητας που ακολουθούνται από χώρες που πλήγησαν από την κρίση; Ποιες οι προοπτικές να υπάρξει στροφή προς τις πολιτικές ανάπτυξης και κοινωνικού κράτους στις χώρες που έχουν επηρεασθεί από την κρίση και ειδικότερα στην Κύπρο και την Ελλάδα; Θεωρείτε πως τελικά η Ευρώπη εξελίσσεται σε μια ένωση χωρών δύο ταχυτήτων, με επικράτηση των θέσεων των ισχυρότερων (π.χ. Γερμανίας) επί των πιο αδύνατων;
Απ.: Η ανάπτυξη με επίκεντρο την απασχόληση και η κοινωνική διάσταση της εμβάθυνσης της ΟΝΕ συνιστούν προτεραιότητες για την ελληνική Προεδρία. Είναι γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός εταίρων στην ΕΕ συμμερίζονται την απόλυτη ανάγκη να υπάρξει στροφή προς πολιτικές ανάπτυξης και κοινωνικού κράτους, ιδίως στις χώρες που, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, μαστίζονται από την κρίση. Υπάρχουν επομένως περιθώρια για αισιοδοξία όσον αφορά την προοπτική της λήψης αποφάσεων για εξισορρόπηση των πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης με πολιτικές ανάπτυξης και κοινωνικού κράτους.
Οι πολιτικές λιτότητας έχουν αναμφίβολα επηρεάσει την κοινωνική συνοχή στις χώρες μέλη που έχουν υποστεί τις σοβαρότερες συνέπειες της ύφεσης και της ανεργίας. Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα από την αρχή της κρίσης αντιμετώπισε κλυδωνισμούς. Υπάρχουν, όμως, όλες οι ενδείξεις για να πούμε ότι οι χειρότεροι κλυδωνισμοί της κρίσης δεν θα επαναληφθούν. Εκείνο, ωστόσο, που η απάντηση της ΕΕ και της Ευρωζώνης απέδειξε, άσχετα με την κριτική που ασκήθηκε για την αποτελεσματικότητα αυτής της απάντησης, είναι η βούληση, ώστε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα να ενισχυθεί και να εξέλθει της κρίσης ισχυρότερο και πιο στέρεο. Εφόσον η βούληση αυτή διατηρηθεί και οι συνθήκες και οι παράγοντες που την υπαγορεύουν παραμείνουν, πιστεύω ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα αποδειχθεί σταθερό έναντι των προκλήσεων. Μην ξεχνάτε ότι από το ξεκίνημα της κρίσης, η Ευρωζώνη έχει προχωρήσει θεσμικά και ουσιαστικά, όχι μόνο ενισχύοντας το συντονισμό των δημοσιονομικών και οικονομικών πολιτικών με νέες Συνθήκες και διαδικασίες, αλλά έχει βάλει τις στέρεες βάσεις για την τραπεζική ενοποίηση. Ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός έχει ήδη συμφωνηθεί να τεθεί σε λειτουργία το φθινόπωρο του 2014, ενώ ο Ενιαίος Μηχανισμός Εξυγίανσης θα επιδιωχθεί να συμφωνηθεί με το Ευρωκοινοβούλιο από την Ελληνική Προεδρία μέχρι τον Απρίλιο.
Επίσης, μόλις ολοκληρώθηκαν δύο σημαντικές Οδηγίες που αφορούν στην ανάκαμψη και εξυγίανση των τραπεζών και στα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων. Όλα αυτά συνιστούν τη σημαντικότερη θεσμική μεταρρύθμιση από τη θέσπιση του ευρώ και θα διαρρήξουν αποφασιστικά το φαύλο κύκλο μεταξύ τραπεζικού και δημοσίου χρέους, ο οποίος έχει ταλαιπωρήσει πολύ τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.Το θέμα της προοπτικής μιας Ευρώπης δύο ή περισσοτέρων ταχυτήτων δεν προέκυψε με την κρίση. Δεν είναι μόνον οικονομικό, αλλά και πολιτικό, που σχετίζεται, βέβαια, και με όρους οικονομικής ισχύος. Είναι όμως και θεσμικό. Οι συσχετισμοί δυνάμεων, με όρους ισχύος, επιχειρούν διαχρονικά την θεσμική αντανάκλασή τους. Η Ελλάδα, ως χώρα που ταυτίσθηκε με την κρίση, θεωρεί μεγάλη πρόκληση για την Προεδρία, που θα ασκήσει, την προβολή και εκ νέου ανάδειξη της θεσμικής ισοτιμίας των κρατών μελών ως τη σημαντικότερη αρχή της ευρωπαϊκής ενοποίησης,η οποία συνδυαζόμενη με την αρχή της αλληλεγγύης, συνιστά το ιδανικό μέσο για την διαφύλαξη και ενίσχυση του ευρωπαϊκού μοντέλου, αλλά και κάτι πολύ περισσότερο. Συνιστούν εκείνες τις αρχές και αξίες, για τις οποίες το ευρωπαϊκό οικοδόμημα καθίσταται απαραίτητο να υπάρχει και, σε τελική ανάλυση, για τις οποίες αξίζει να υπάρχει.
Πηγή: ΚΥΠΕ
