Μοιάζει να είναι ψυχρό…
Η δημοσιογραφία σκοπό έχει την ενημέρωση, κάποιες φορές έτσι και κάποιες αλλιώς. Άλλοτε με ειδήσεις που ενδιαφέρουν και άλλοτε με ειδήσεις που φαίνονται ανούσιες εως και «χαζές». Μπροστά σε ένα άψυχο χαρτί ή απέναντι από ένα απρόσωπο υπολογιστή πρέπει να μεταφέρεις τα γεγονότα.
Θα λέτε τώρα τι μας νοιάζουν αυτά; Και εγώ έτσι θα έλεγα! Όλο αυτό γίνεται με αφορμή τον χαμό δυο νέων παιδιών μέσα σε λιγότερο από μια βδομάδα. Δεν είναι τα μόνα θύματα ούτε οι μόνοι νέοι άνθρωποι που άδικα έχασαν την ζωή τους. Ο καθένας μας και ο καθένας σας έχει δικά του άτομα να θυμάται. Είναι όμως η αφορμή…
Ας είμαστε όλοι λίγο πιο προσεκτικοί και προς τον εαυτό μας και προς τους γύρω μας.
Είναι κρίμα και άδικο να χάνονται νέοι άνθρωποι γεμάτοι όνειρα και σχέδια για ζωή. Δεν ξέρω αν είναι μοίρα ή πεπρωμένο, ξέρω πως είναι σκληρό και αβάστακτο.
Καμιά φορά δεν είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τα πράγματα μπορούμε όμως να προσπαθήσουμε να τα προλάβουμε όσο το δυνατό περισσότερο.
Λένε πως οι ψυχές δεν χάνονται αλλά ταξιδεύουν… καλό ταξίδι λοιπόν σε όλα τα παιδιά τα δικά μας, τα δικά σας, τα δικά τους…
Φύλακες άγγελοι να βοηθήσουν να λιγοστέψει αυτός ο πόνος. Φτάνει πια! Ας μην χυθεί άλλο αίμα στο βωμό της ασφάλτου.
Το πιο κάτω αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που έφυγαν από κοντά μας τόσο γρήγορα. Το τραγούδι δεν είναι τυχαίο μιας και ο δημιουργός του το έγραψε για μια αντίστοιχη προσωπική του ιστορία… για τον άνθρωπό του που χάθηκε σε τροχαίο.
