Δήλωση Γιώργου Λουκαΐδη, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΑΚΕΛ, μετά τη
συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων :
Θέλω να ξεκινήσω με ευχαριστίες προς την Υφυπουργό, την κυρία Ραουνά, για την
ολοκληρωμένη ενημέρωση που έχουμε τύχει ως Επιτροπή Εξωτερικών. Θέλω να
υπογραμμίσω αυτό που έχω πει και εντός της συνεδρίας: η πρόκληση της Προεδρίας
του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το πρώτο εξάμηνο του 2026 για τη χώρα
μας, είναι πρόκληση που μας αφορά όλους. Ενωμένοι, με τη δική μας συμβολή, πρέπει
να αντιμετωπίσουμε αυτή τη σημαντική πρόκληση η οποία είναι μεγαλύτερη για τα μικρά
κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια ώρα, αυτή η πρόκληση γίνεται ακόμα
μεγαλύτερη γιατί έχει τεθεί πολύ ψηλά ο πήχης από την προηγούμενη κυπριακή
Προεδρία το 2012, με Υφυπουργό τον Ανδρέα Μαυρογιάννη.
Η πολύ επιτυχής Προεδρία το 2012 έχει αφήσει μια θετική κληρονομιά και πολύ καλές
πρακτικές που, όπως μας έχει λεχθεί από την κυρία Ραουνά, ήδη αξιοποιούνται προς
την κατεύθυνση της προσπάθειας επανάληψης αυτής της επιτυχίας.
Να πω επίσης ότι εκφράσαμε την ετοιμότητα μας να στηρίξουμε κάθε ενέργεια που έχει
να κάνει με τις διαδικασίες ή τη στελέχωση ώστε να πετύχει ο στόχος μιας πλήρως
αποτελεσματικής Προεδρίας.
Επιτρέψτε μου και ένα σχόλιο όσον αφορά τις προτεραιότητες. Προφανώς η
κληρονομηθείσα ατζέντα δεν μας ικανοποιεί ιδιαίτερα. Για το ΑΚΕΛ ο στόχος θα πρέπει
να είναι μια καλύτερη Ευρώπη. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα σήμερα και σε σχέση
με την ατζέντα της κυπριακής Προεδρίας, το να έχουμε ψηλότερα απ’ όλα τα ζητήματα
στην ατζέντα την ανταγωνιστικότητα και το μεταναστευτικό, με τον τρόπο που
αντιμετωπίζεται σήμερα, δεν μας ικανοποιεί.
Έχω ακούσει την κυρία Ραουνά στην αναφορά της έπειτα από ερώτημα δημοσιογράφου
σε σχέση με την πρώτη προτεραιότητα της κυπριακής Προεδρίας. Ως ΑΚΕΛ
υπογραμμίσαμε την ανάγκη, όταν μιλάμε για άμυνα και ασφάλεια, που είναι δεύτερη
προτεραιότητα στην κατάταξη όπως μας παρουσιάστηκε σήμερα, πρώτα απ’ όλα να
μιλάμε για την ανάγκη στρατηγικής αυτονομίας της Ένωσης. Μάλιστα όχι απλά να
θεωρούμε ότι θα πρέπει να απομακρυνθεί από την ολοένα και βαθύτερη εξάρτηση από
το ΝΑΤΟ η Ένωση, αλλά θα πρέπει η στρατηγική αυτονομία να συνοδεύεται από τη
μετατόπιση του κέντρου βάρους της πολιτικής της Ένωσης σε ότι αφορά την εξωτερική
πολιτική, την άμυνα και την ασφάλεια, με τρόπο ώστε αυτή να υπηρετεί την ειρήνη και
τη σταθερότητα, ακριβώς όπως προβλέπουν οι ιδρυτικές αξίες της.
Δυστυχώς δεν συμβαίνει αυτό το πράγμα σήμερα. Εξελίσσεται ένας πόλεμος στη
γειτονιά μας, μερικά χιλιόμετρα από την Κύπρο και η Ευρωπαϊκή Ένωση είτε διά της
σιωπής της όπως η Κυπριακή Δημοκρατία, είτε διά της στήριξης της γενοκτονίας που
συντελείται, είναι συνένοχη για όσα συμβαίνουν στη Γάζα και όχι μόνο.
Αντίστοιχα έχουμε πει ότι στις προτεραιότητες θα πρέπει να τεθούν πολύ ψηλά άλλα
δύο βασικά ζητήματα: η διασφάλιση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και οι
παραπέρα ενέργειες ώστε να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης, η
οποία είναι η χειρότερη κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και η ανθρωπότητα σήμερα.
