«Γιαννιώτας το μοτοράκι». Αυτό θα ήταν το ιδανικό παρατσούκλι για τον ταχύτερο παίχτη του κυπριακού πρωταθλήματος.
Ταχύς, επιδέξιος και με δυνατά πόδια, αποτελεί πλέον τον ακρογωνιαίο λίθο της ομάδας του ΑΠΟΕΛ.
Ο ερχομός του Γιαννιώτα έφερε ένα διαφορετικό «αέρα» στον ΑΠΟΕΛ, αφού από την ημέρα που έφτασε στην Κύπρο η ομάδα μετράει μόνο νίκες.
Ενθουσιασμένος ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ με αποτέλεσμα να ζουν στιγμές αγωνίας, όπως τότε που είχε πρωτοέρθει ο Ντε Βινσέντι, αν τελικά θα μείνει στον ΑΠΟΕΛ ή όχι.
Ταλαιπωρεί τις αντίπαλες άμυνες με την ταχύτητα του, καθώς ο μόνος τρόπος να τον σταματήσεις είναι με δυνατό φάουλ, γι΄ αυτό και οι τόσες κίτρινες κάρτες που έχει κερδίσει.
Ωστόσο δεν είναι η ταχύτητα του που τον κάνει να ξεχωρίζει αλλά το πάθος του όταν αγωνίζεται. Ο τσαμπουκάς του καλός ή κακός προκαλεί νευρικότητα στους αντιπάλους, «σπάει» ψυχολογίες με αποτέλεσμα τα πλάνα του αντίπαλου προπονητή να πηγαίνουν στον κάλαθο των σκουπιδιών…
Είτε κάποιος τον συμπαθεί, είτε όχι, όλοι οι φίλαθλοι θα ήθελαν να τον είχαν στην δική τους ομάδα. Μάλιστα, είναι ίσως ο καλύτερος παίκτης που έχει δει, όχι μόνο ο ΑΠΟΕΛ, αλλά και η Κύπρος τα τελευταία χρόνια.
«Ο Γιαννιώτας το μοτοράκι» είτε μείνει είτε φύγει, θα έχει μια σελίδα δική του στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ. Εξάλλου απ’ ότι φαίνεται ο ίδιος βοήθησε στο μέγιστο για να αναστηθεί μια ομάδα που σε ένα σημείο του πρωταθλήματος είχε χαθεί…
