Η ατυχία του να είσαι Κύπριος: “Αν ο γιος μου έμενε στην Κύπρο θα είχε πεθάνει”

Του Κωνσταντίνου Δούκα

Το 24H συνάντησε τον κ. Χριστόφορο Πέτρου, πατέρα του 19χρονου Πέτρου Πέτρου, ο οποίος μας μίλησε για το αυτοκινητιστικό δυστύχημα που είχε ο γιος του το οποίο του προκάλεσε σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση καθώς και για την απίστευτη αντιμετώπιση από τα Υπουργεία Υγείας και Άμυνας.

Ο κ. Χριστόφορος Πέτρου μιλώντας στο 24H ανέφερε ότι “Ο Πέτρος τώρα είναι 19 χρονών. Στις 22 Φεβρουαρίου του 2013 ήταν εξοδούχος από το στρατό ενώ την νύχτα είχε διανυκτέρευση και έπρεπε να πάει το πρωί στο στρατό. Πηγαίνοντας το πρωί στο στρατό είχε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Βιομηχανική περιοχή του Τσερίου. Ειδοποιήθηκα γύρω στις 8 π.μ ότι ο γιος μου είχε κάποιο ατύχημα και πήγα στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Ο γιατρός μου είπε ότι ο Πέτρος ήταν πολύ σοβαρά, έπρεπε να γίνει επέμβαση λόγω του ότι είχε υποστεί σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Πριν να μπει χειρουργείο, είδα τον γιο μου και πράγματι το χτύπημα στο κεφάλι ήταν πολύ σοβαρό”.

Ο κ. Πέτρου συνεχίζει την αφήγηση: “Όταν έγινε το ατύχημα ήρθε ο αρχηγός της Ε.Φ στο Νοσοκομείο επειδή ο Πέτρος ήταν στρατιώτης και ρώτησε αν μπορούσε το παιδί να διακομισθεί στο εξωτερικό. Οι γιατροί του απάντησαν ότι στην κατάσταση που βρισκόταν, δεν μπορούσε να γίνει η διακομιδή στο εξωτερικό. Την επόμενη μέρα ήρθε και ο πρώην Υπουργός Άμυνας και μου υποσχέθηκε ότι ο,τι βοήθεια ήθελα θα μου την παρείχαν. Στο τέλος όμως δεν παρείχαν καμία βοήθεια.

Στο χειρουργείο του αφαιρέθηκε κομμάτι από το κρανίο της αριστερής πλευράς λόγω του ότι ήταν θρυμματισμένο και έπρεπε να αφαιρεθεί για να δώσει χώρο στον εγκέφαλο.

Όταν μιλούσαμε με τον γιατρό του είπα ότι ένιωθα ότι θα γινόταν ένα θαύμα και όντως έγινε, ο Πέτρος άνοιξε τα μάτια του 4 μέρες μετά το δυστύχημα. Ολοκληρώθηκε το χειρουργείο και παρόλο που δεν μας έδιναν πολλές ελπίδες οι γιατροί ότι θα ζούσε, ο Πέτρος έζησε. Μετά από 3 μέρες τον έβγαλαν από την μηχανική υποστήριξη και άρχισε να αναπνέει από μόνος του και να είναι καλά'”.

Η ΕΠΙΠΛΟΚΗ

“Λίγες μέρες αργότερα δημιουργήθηκε μια επιπλοκή στον εγκέφαλο – πίεση λόγω του υγρού που συσσωρεύτηκε στον εγκέφαλο- και οι γιατροί μας είπαν ότι έπρεπε να μπει ξανά χειρουργείο για να του τοποθετούσαν σωληνάκι. Τελικά μπήκε στο χειρουργείο και του αφαίρεσαν δεύτερο κομμάτι από το κρανίο της δεξιάς πλευράς.

Όταν έγινε το δυστύχημα έστειλα τα Cd’s του αξονικού, και από τις 2 επεμβάσεις, σε ένα γνωστό μου που σπουδάζει γιατρός στην Γερμανία, όπου και τα έδωσε στους καθηγητές του. Όταν τα είδαν οι γιατροί στην Γερμανία είπαν ότι η δεύτερη επέμβαση δεν έπρεπε να γίνει  – το ίδιο μας είπε και ο γιατρός στην Κύπρο που είχε κάνει την πρώτη επέμβαση.

Ο γιατρός της δεύτερης επέμβασης μου είπε να μην έχω ελπίδες. Ο Πέτρος έμεινε ένα μήνα στην εντατική και μετά μεταφέρθηκε στο νευροχειρουργικό θάλαμο. Μόνο άνοιγε τα μάτια του και άρχισε να αναπνέει χωρίς μηχανική υποστήριξη. 

Στο νευροχειρουργικό είχε υψηλό πυρετό, ενώ οι γιατροί μας είπαν ότι ήταν λόγω της κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης και ο πυρετός θα υποχωρούσε μετά από 3-6 μήνες. Στον θάλαμο όταν έμπαιναν μέσα οι νοσοκόμοι μας έλεγαν να βγούμε έξω. Ο Πέτρος ήταν σε ένα δωμάτιο με άλλα 3 άτομα, δίπλα του υπήρχαν ετοιμοθάνατοι, ασθενείς με μικρόβια και όλοι αυτοί δίπλα από ένα 18χρονο. Τους είπαμε αρκετές φορές να τον μεταφέρουν κάπου που να είναι μόνος του ή έστω μαζί με ένα άλλο άτομο, δυστυχώς όμως δεν τον μετέφεραν”.

Ο πατέρας του άτυχου νέου συγκλονίζει: “Τώρα νιώθω ότι τον είχαν απλά εκεί γιατί περίμεναν πότε θα πεθάνει, όταν ο ίδιος ο γιατρός σου έλεγε να μην έχεις ελπίδες τότε η ελπίδα του θα ήταν το παιδί μου να πεθάνει. Λυπάμαι που το λέω αλλά είναι η πραγματική αλήθεια.

Ο Πέτρος στο νευροχειρουργικό έκανε πληγές στους μηρούς ενώ κανένας δεν μας είπε ότι είχε πληγές“.

Η ΔΙΑΚΟΜΙΔΗ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Μετά από εισήγηση άλλων γιατρών πήρα την απόφαση ο Πέτρος να πάει στη Γερμανία. Ο γιατρός που ήταν μέσα στο νευροχειρουργικό μου έλεγε συνέχεια «πάρε το παιδί σου και φύγε».

Όταν έκανα τις διαδικασίες να μεταφερθεί ο γιος μου στην Γερμανία οι γιατροί μου έλεγαν ότι ο Πέτρος δεν ήταν έτοιμος και ότι δεν θα ήταν σωστό να γίνει η μετακίνηση.

Συναντήθηκα με τον Υπουργό Άμυνας, Φώτη Φωτίου, συζητήσαμε και κάλεσε μπροστά μου τον Υπουργό Υγείας, Πέτρο Πετρίδη, του ανέφερε το περιστατικό με τον Πέτρο και ότι η έκκληση του στρατού είναι να μεταφερθεί στο εξωτερικό για περαιτέρω θεραπεία“. 

Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ

Αποστείλαμε επιστολές στον υπουργό Υγείας να μας δεχτεί να συζητήσουμε αλλά στάθηκε αδύνατο.

Μετά από δύο ιατρικά συμβούλια με κάλεσε στο γραφείο του ο Διευθυντής του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, κ. Μάτσας, και μου είπε «Χριστόφορε είμαι στην ευχάριστη θέση να σου ανακοινώσω ότι ο γιος σου, επειδή δεν μπορούμε να του προσφέρουμε κάτι στο νοσοκομείο, θα μεταφερθεί στην Γερμανία σε εξειδικευμένο κέντρο».

Μετά από αυτό πήγα στο υπουργείο Υγείας και βρήκα την Σοφία Κώστα, της ανέφερα το περιστατικό του Πέτρου και την ρώτησα για την διαδικασία που έπρεπε να ακολουθηθεί και ποιος θα έβρισκε το κέντρο αποκατάστασης στην Γερμανία, μου απάντησε ότι δεν υπάρχουν κέντρα που συνεργάζεται το υπουργείο και ότι θα έπρεπε να βρούμε εμείς κέντρο. Επικοινώνησα με τον γνωστό μου στην Γερμανία και βρέθηκε κέντρο, μου απέστειλε την προσφορά του κέντρου αποκατάστασης στην Βόννη.

Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον Υπουργό και πάλι όμως δεν υπήρξε ανταπόκριση και αποφάσισα  να πάω στο γραφείο του και να τον περιμένω. Εκεί μου είπαν ότι δεν θα ερχόταν στο γραφείο του και τους είπα ότι «δεν φεύγω από εδώ αν δεν δω τον Υπουργό».

Κάθισα έξω από το γραφείο και σε ένα τέταρτο ο Υπουργός ήταν στο γραφείο του. Ήρθε η ιδιαιτέρα και με ενημέρωσε ότι ο Υπουργός θα με δεχτεί ενώ μου ανέφερε ότι θα πρέπει όταν θα μπω στο γραφείο του να είμαι ήρεμος. 

Στη συνομιλία μας με τον Υπουργό του ανέφερα ότι το Υπουργείο δηλώνει ότι χρειάζονται 700.000 ευρώ για τον Πέτρο και ένα τέτοιο ποσό θεωρείται  υπερβολικό.

Ο Υπουργός έλεγε από μόνος του, σε άτομα που του μιλούσαν για τον Πέτρο, ότι χρειάζονται 700.000 ευρώ και ότι το Υπουργείο δεν διαθέτει τόσα χρήματα ενώ ανέφερα στον Υπουργό ότι ήταν μεγάλο λάθος να αναφέρει ένα υπερβολικό ποσό για την αποκατάσταση του Πέτρου αφού λογάριαζε μια ζωή ενός 18χρονου με χρήματα.

Ο Υπουργός μου ανέφερε ότι οι γιατροί τον κοροϊδεύουν. Του έδωσα την προσφορά από το κέντρο στην Γερμανία και του ανέφερα ότι ήταν 73.000 ευρώ για 3 μήνες και ότι θέλω να μεταφερθεί ο Πέτρος στην Γερμανία. Η απάντηση του Υπουργού ήταν «που είναι η προσφορά;» η προσφορά ήταν και στα γερμανικά και στα ελληνικά και όταν τις  είδε δήλωσε ότι είναι και οι 2 στα γερμανικά. Του εξήγησα ποια προσφορά ήταν στα ελληνικά και ποια στα γερμανικά, ποιο ήταν το κέντρο, η διεύθυνση του και το e-mail, και η απάντηση του ήταν στην ιδιαιτέρα του που έγραφε τα πρακτικά «πάρε τα χαρτιά, να μιλήσουμε εμείς με το κέντρο στην Γερμανία για το τι τιμή θα μας δώσει».

Μετά από μία εβδομάδα με παίρνει ο Χρήστος Χρίστου, του Υπουργείου Υγείας και βρίσκεται στην Πρεσβεία στην Γερμανία για αυτά τα θέματα και μου αναφέρει ότι «Το Υπουργείο μου απέστειλε τις προσφορές για να βρω κέντρο του παιδιού σας στην Γερμανία, τα απέστειλα σε 5 κέντρα αποκατάστασης και στο κέντρο που μου δώσατε εσείς, όμως κανένα κέντρο δεν το δέχεται, το μόνο κέντρο που τον δέχεται είναι το Mühlengrund».

Του ανέφερα ότι τον γιο μου δεν τον στέλνω στο Mühlengrund γιατί είναι ένα γηροκομείο, είναι ένα ισάξιο του Μέλαθρον Αγωνιστών στην Παλώδια, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω το Μέλαθρον γιατί κάνει πολύ καλό έργο αλλά για τον γιο μου όπως μου είπαν δεν έκανε.

Μου ανέφερε ότι είναι πάρα πολύ καλό κέντρο με Έλληνες γιατρούς και φυσιοθεραπευτές και ότι δεν θα υπάρξει θέμα με την γλώσσα, του απάντησα ότι δεν είναι θέμα γλώσσας και με την νοηματική θα μπορούσα να συνεννοηθούν, φτάνει να πήγαινε το παιδί μου σε ένα κέντρο που θα μπορούσε να γίνει σωστά η αποκατάστασή του. Ήξερα από πριν πως όσοι πηγαίναν στο Mühlengrund δεν ήταν ευχαριστημένοι.

Την επόμενη μέρα πήγα στο Υπουργείο και μίλησα με την Σοφία Κώστα και της ανέφερα τα λεγόμενα της που είχε πει ότι δεν βρίσκουμε εμείς τα κέντρα γιατί δεν έχουμε κέντρα στην Γερμανία τα οποία συνεργαζόμαστε και θα έπρεπε να βρω εγώ κέντρο «εγώ βρήκα κέντρο» της ανέφερα «γιατί δεν στέλνετε τον Πέτρο σε ένα κέντρο που σας είπα και θέλετε να τον στείλετε σε ένα κέντρο που δεν κάνει για τον γιο μου;» Η απάντηση της ήταν «εμείς αυτά τα λεφτά έχουμε και αν σου αρέσει πας». Της επιτέθηκα γιατί εκείνη την στιγμή, βγήκα εκτός εαυτού και ως τώρα με κοροϊδεύουν.

Τελικά αποφάσισαν να μας δώσουν 31.500 ευρώ, τα δεχτήκαμε και έβαλα και από την τσέπη μου, άλλα 42.000 ευρώ και τον Ιούνιο του 2013 ο Πέτρος μεταφέρθηκε στην Γερμανία στο κέντρο που είχαμε προτείνει από την αρχή. 

Η νοσηλεία του στοίχιζε 811 ευρώ την ημέρα και χρειάστηκαν 73.000 ευρώ για 3 μήνες. Όταν πήγαμε στο κέντρο αποκατάστασης οι νοσηλευτές πήγαν να ελέγξουν τις πληγές του Πέτρου, όταν τις είδαν τις έκλεισαν και φώναξαν τους γιατρούς. Ήρθε ο γιατρός και όταν τις είδε κάλεσε ειδικούς ιατρούς για πληγές – κατακλύσεις”

Οι γιατροί μας είπαν ότι αν έμενε ακόμα 15 μέρες στην Κύπρο το παιδί θα πέθαινε από σηψαιμία και εμείς δεν γνωρίζαμε τίποτα.Το πρώτο τους μέλημα εκεί ήταν να γλυτώσουν την ζωή του Πέτρου και όχι να αρχίσουν φυσιοθεραπεία για το σκοπό που είχαμε πάει αρχικά“.

Στην Γερμανία στο κέντρο, επειδή ήταν κέντρο αποκατάστασης  έπρεπε ο Πέτρος να μεταφερθεί σε άλλο εξειδικευμένο νοσοκομείο για να γίνει επέμβαση στις πληγές και να τοποθετηθούν τα κομμάτια από το κρανίο που είχαν αφαιρεθεί στην Κύπρο. Μου ζήτησαν 100.000 ευρώ για να γίνουν οι επεμβάσεις και θα χρειάζονταν άλλες 60.000 ευρώ για 2 μήνες.

Όταν άκουσα ότι στην Κύπρο έχει παιδιά που πεινάνε, σκέφτηκα ότι δεν γίνεται να πετάω λεφτά και ότι θα πρέπει να έρθω στην Κύπρο για να γίνουν οι επεμβάσεις για τον Πέτρο. Κάλεσα στο Υπουργείο και τους είπα ότι θέλω να έρθω στην Κύπρο να κάνω τις επεμβάσεις για τον λόγο ότι ζητάνε πολλά χρήματα. 

Ήθελαν σε 4 μέρες να γυρίσουμε πίσω, ενώ για να πάμε στην Γερμανία χρειάστηκαν 2 μήνες.

Ο κ. Χρήστος Χρίστου – ο οποίος αρχικά ήθελε να μας πάρει στο Mühlengrund  – μου είπε ότι θα αρχίσει διαδικασίες για να φύγουμε και του απάντησα όταν είσαι έτοιμος και βρεις πως θα φύγουμε πάρε με τηλέφωνο για να ξέρω και εγώ να κλείσω θέσεις για να γυρίσω στην Κύπρο.

Μου πρότεινε να φύγουμε από Κολωνία να πάμε Μόναχο και από Μόναχο να ερχόμασταν στην Κύπρο. Το έψαξα το θέμα για να δω από που θα ήταν πιο καλά να φύγουμε για την διευκόλυνση του Πέτρου και βρήκα ότι ήταν καλύτερα να φύγουμε από Φρανκφούρτη με απευθείας πτήση στην Κύπρο. Το ανέφερα στον κ. Χρίστου ότι θα ήταν καλύτερα να φύγουμε από Φρανκφούρτη, αφού είναι περίπου 2 ώρες με το ασθενοφόρο από το κέντρο που είμαστε.

Τελικά αποφασίστηκε να έρθουμε από Φρανκφούρτη. Του είπα όταν κλείσει εισιτήρια για να φύγουμε από Φρανκφούρτη να με ενημερώσει, κάτι που δεν έγινε. Αν περίμενα από τον κ. Χρίστου θα έμενα στην Γερμανία ενώ ο Πέτρος θα είχε φύγει για Κύπρο“!

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Ερχόμουν στην Κύπρο και δεν ήξερα τι θα βρω, γιατί τα έζησα τη μια φορά και δεν ήθελα να τα ξαναζήσω.

Όταν γύρισα στην Κύπρο τον Νοέμβριο, ξαναπήγα στο υπουργείο όπου έκανα ξανά αίτηση στον Υπουργό για να συνεχιστεί η θεραπεία στην Γερμανία και τους επόμενους 3 μήνες, γιατί έπρεπε να μείνει ακόμα 3 μήνες. Ζητήθηκε από το Υπουργείο να πληρώσει όλο το ποσό γιατί ήταν από λάθη του νοσηλευτικού προσωπικού που προξενήθηκαν οι πληγές. Η απάντηση ήταν ότι θα πληρωθούν 2 μήνες, που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουν πληρωθεί ενώ το κέντρο ζητάει τα χρήματα και  το ποσό είναι 52.000 ευρώ μαζί με τα έξοδα του ασθενοφόρου για να μεταφερθεί ο Πέτρος στο αεροδρόμιο.

Έδειξα τις φωτογραφίες από τις πληγές στον Διευθυντή του Νοσοκομείου κ. Μάτσα ενώ συναντήθηκα τυχαία με ένα νοσηλευτή του Νευροχειρουργικού θαλάμου όπου και τον ρώτησα γιατί αφήσατε τον Πέτρο να κάνει αυτές τις πληγές;  

Η απάντηση του ήταν ότι «εσείς φταίτε, γιατί όταν είχε πυρετό ο Πέτρος του βάζατε κομπρέσες» του είπα πως ήταν αδύνατον να γίνει κάτι τέτοιο γιατί οι πληγές ήταν στους μηρούς και οι κομπρέσες ήταν για το κεφάλι.

Πήγα στο Υπουργείο Υγείας και τους είπα ότι ο Πέτρος έπρεπε να μεταφερθεί στον θάλαμο της Πλαστικής Χειρουργικής και μου είπαν όχι και ότι θα πρέπει να πάει ξανά στον νευροχειρουργικό θάλαμο από εκεί που είχε φύγει.

Τους ανέφερα ότι ο Πέτρος δεν έχει κάτι να κάνει στο νευροχειρουργικό, πρέπει να πάει στην πλαστική χειρουργική.

Τελικά πήγαμε στην Πλαστική Χειρουργική και εκεί βρήκα ένα πολύ διαφορετικό κλίμα, πολύ ανθρώπινο, είμαι πολύ ευχαριστημένος. Μέχρι στιγμής είμαι από δύο μέρη ευχαριστημένος: από την Εντατική στην Κύπρο και από τον θάλαμο στην Πλαστική Χειρουργική.

Από την Ε.Φ δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος, με εξαίρεση τον διοικητή του Πέτρου που έκανε ότι μπορούσε και κάθε μέρα ήταν δίπλα του και τώρα είναι δίπλα του καθώς και ο Λοχαγός και Υπολοχαγός του.

Από το ΓΕΦ τίποτα, ούτε ένα τηλέφωνο, ούτε τι γίνετε ο Πέτρος, ούτε από το ΣΝΕΦ και ο Πέτρος είναι ακόμα στρατιώτης,πληρώνεται από τον στρατό.

Διερωτώμαι αν αξίζει τον κόπο να στέλνουμε τα παιδιά μας στον στρατό. Έχω ακόμα ένα γιο, πιο μικρό, θα πάει μετά από δύο χρόνια στρατό, δεν θα τον στείλω όμως γιατί δεν αξίζει τον κόπο.

Επειδή ο Πέτρος ήταν στρατιώτης και αυτά τα περιστατικά είναι πολύ λίγα στην Κύπρο, έπρεπε ο στρατός και το Υπουργείο και η Κυβέρνηση να ενδιαφερθούν. Δεν γίνεται να πληρώνεται από την Κυβέρνηση και να μην καλύπτεται ασφαλιστικά. Ποια είναι η ασφάλεια τους; Πήγαινε μέσα για να υπηρετήσει την πατρίδα του, δεν ήταν σε άδεια και πήγαινε να διασκεδάσει, είναι πολύ διαφορετικό το ένα από το άλλο. Τι συνέβη και έγινε το δυστύχημα μόνο ο ίδιος και ο Θεός ξέρει, κανένας άλλος.

Το παράπονο μου είναι από το Υπουργείο Άμυνας, από το ΓΕΦ που δεν ενδιαφέρθηκαν για τον στρατιώτη τους, από το Υπουργείο Υγείας για την κοροϊδία, γιατί εγώ πιστεύω ότι κάποιοι τρώνε λεφτά.

Υπάρχουν συμφέροντα, αυτά τα συμφέροντα που μας είπε ο Υπουργός Υγείας όταν πήγαμε στον Υπουργό Άμυνας «παίζονται συμφέροντα» τα συμφέροντα αυτά που κατέστρεψαν τον τόπο και ακόμα έχουμε συμφέροντα.

Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη σε ορισμένους γιατρούς στην Κύπρο και στο Νευροχειρουργικό θάλαμο του Νοσοκομείου, αλλά το πρόβλημα είναι με το νοσηλευτικό προσωπικό.

Έρχονταν το πρωί παραλάμβαναν τους ασθενείς και αντί να δούνε τους ασθενείς κατέβαιναν κάτω να πιούνε τον καφέ τους και μετά έρχονταν να δούνε τους ασθενείς.

Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, πρέπει ο κόσμος να ξεσηκωθεί. Η υγεία του ανθρώπου είναι πάνω απ’ όλα. Παίζουν την υγεία του κάθε ανθρώπου με τα λεφτά ενώ τα λεφτά που τρώνε εκείνοι δεν τα λογαριάζουν.

Θέλουμε 6 εκατομμύρια ευρώ για να έχουμε κόμματα και να μας κοροϊδεύουν, ας δώσουν τα 6 εκατομμύρια για την υγεία του κόσμου, να μην υποφέρει κανένας”.

Τέλος ο κ Πέτρου δήλωσε ότι«Μακάρι να πάνε όλα καλά, έγιναν οι επεμβάσεις για τις πληγές απλά έχω ένα πρόβλημα, που να πάω να βάλω τα κομμάτια από το κρανίο. Να πάω σε κλινική ή να πάω στο Νοσοκομείο.

Ο γιος μου ακόμα δεν έχει μιλήσει αλλά αναπνέει από μόνος του, δεν χρειάζεται μηχανική υποστήριξη.

Οι γιατροί δεν λένε πολλά πράγματα. Όλοι μας λένε υπομονή και στην Γερμανία και εδώ. Έχει καταστραφεί ένα μεγάλο μέρος του εγκεφάλου. Ποια θα είναι η ανταπόκριση από εδώ και πέρα κανείς δεν ξέρει, μόνο ο ίδιος και ο Θεός…

Εγώ πιστεύω ότι θα γίνει τελείως καλά γιατί ο Θεός μας τα δίνει τα βάρη μέχρι εκεί που αντέχουμε. Πιστεύω ότι θα γίνει καλά».


ΤΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΣΤΟ 24Η

Το 24H επικοινώνησε με τον Υπουργό Άμυνας, τον Υπουργό Υγείας και την κυρία Σοφία Κώστα, Διοικητική Λειτουργό, του Υπουργείου Υγείας και τους ζητήθηκε να απαντήσουν σε όσα αναφέρει ο κ. Πέτρου.

Αναφορικά για το ποσό που οφείλει το Υπουργείο Υγείας στο κέντρο αποκατάστασης στην Γερμανία ο κ. Πέτρος Πετρίδης δήλωσε ότι “το ποσό θα πληρωθεί για την αποκατάσταση του Πέτρου στην Γερμανία και ο λόγος που άργησε ήταν επειδή υπάρχει διαδικασία σε αυτές τις περιπτώσεις: αφού σταλούν τα τιμολόγια θα πρέπει να εγκριθούν από την επιτροπή“.

Ο Υπουργός Άμυνας κ. Φώτη Φωτίου από την μεριά του δήλωσε ότι “μίλησα πολλές φορές με τον Υπουργό Υγείας κ. Πέτρο Πετρίδη και απαίτησα να γίνει η μεταφορά του Πέτρου στην Γερμανία ύστερα από συνάντηση που είχα με τον πατέρα του. Όπως και έγινε“. 

Τέλος η κ. Σοφία Κώστα, Διοικητική Λειτουργός του Υπουργείου Υγείας μας ανέφερε σχετικά με τα όσα καταλογίζει ο κ .Πέτρου στους νοσηλευτές ότι “οι κατακλύσεις είναι κάτι που παθαίνουν οι ασθενείς όταν βρίσκονται για καιρό στο κρεβάτι“. 

Σχετικά με την δήλωση του κ. Πέτρου για τα κέντρα αποκατάστασης η κ. Κώστα δήλωσε ότι, “εμείς σαν Υπουργείο έχουμε 2 κέντρα τα οποία συνεργαζόμαστε και το κόστος τους είναι περίπου 452 ευρώ την ημέρα. Σαν υπουργείο δεν μπορούσαμε να δώσουμε τα 811 ευρώ την ημέρα που ζητούσε ο κ. Πέτρου μέσω του κέντρου αποκατάστασης που είχε βρει ο ίδιος στην Γερμανία. Πληρώσαμε το ποσό που αναλογούσε για 3 μήνες, ενώ οι γιατροί στην Γερμανία του είπαν ότι ο Πέτρος δεν ήταν σε κατάσταση για να γίνει η αποκατάσταση του, αφού βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση. Η επιτροπή τιμολογίων από την μεριά της, έδωσε την έγκριση για να πληρωθεί το ποσό στην Γερμανία”.

Τέλος δήλωσε ότι, “το Υπουργείο στάθηκε δίπλα του από την πρώτη στιγμή“.