Η Λάρνακα πήρε τη σειρά της Πάφου, καθώς η τοπική αυτοδιοίκηση αντιμετωπίζει προβλήματα διαφθοράς με την σύλληψη του Ανδρέα Λουρουτζιάτη, του δημάρχου και του Λευτέρη Εμπεδοκλή, του Δημοτικού Γραμματέα για τις γνωστές υποθέσεις. Η κακή δημοσιότητα εν μέσω της καλοκαιρινής περιόδου και μάλιστα με τον Κατακλυσμό, την παραδοσιακή γιορτή της Λάρνακας να είναι προ των πυλών, είναι βέβαιο ότι έχει προξενήσει έντονα συναισθήματα στους κατοίκους της πόλης.
Η «24» μίλησε με την Γιώτα Δημητρίου, αρχισυντάκτρια του διαδικτυακού περιοδικού Skalatimes.com που ασχολείται με τα θέματα της πόλης και Πρόεδρο του Περιβαλλοντικού Κινήματος Λάρνακας και της ζητήσαμε να μας καταθέσει την άποψή της για τα όσα συμβαίνουν στην πόλη της:
«Πώς νιώθουμε ως Λαρνακείς που η πόλη μας μαστιγώνεται από αλυσίδα σκανδάλων αλλά και ετσιθελικών κυβερνητικών αποφάσεων;
Πώς νιώθουμε ως Λαρνακείς που ο Δήμαρχος της πόλης και ο Δημοτικός Γραμματέας έγιναν πρωτοσέλιδα και κατηγορούνται για διάφορα σκάνδαλα;
Πώς νιώθουμε που τα τελευταία δύο χρόνια η κυβέρνηση Αναστασιάδη κλείνει τα αυτιά και τα μάτια μπροστά στις αποφάσεις της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου; (Βλέπε λιμάνι Λάρνακας, εργοστάσια βαριάς βιομηχανίας περιοχή Κρασά, κ.α).
Δεν έχει σημασία πώς νιώθουμε, αφού τόσο στην πολιτική όσο και στους κοινωνικούς αγώνες τα συναισθήματα πρέπει να μπαίνουν στο περιθώριο και να πρυτανεύει η λογική.
Αλήθεια, πιστεύει κανείς πως η αδράνεια των πολιτών βοηθάει σε κάτι;
Αντιθέτως, η Λάρνακα απέδειξε πως η δράση των πολιτών μπορεί να αλλάξει καταστάσεις ακόμα και αποφάσεις. Μετά την πρώτη διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2014, κατά της βιομηχανοποίησης του λιμανιού της πόλης, την οποία διοργάνωσε το διαδικτυακό περιοδικό της Λάρνακας Skala Times, οργανωμένα σύνολα πολιτών μέσα από ακτιβισμό και δράση (ομολογουμένως πρωτοφανή για τα δεδομένα της Λάρνακας) ξεκίνησαν ένα συνεχή αγώνα, με αποκορύφωση, πριν λίγες μέρες, να τεθεί το θέμα της βιομηχανοποίησης του λιμανιού της πόλης μέσα στο ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο από εκπρόσωπο των ομάδων πολιτών.
Στις 31 Μαΐου η Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης και Προβολής Λάρνακας πραγματοποίησε την Ετήσια Γενική Συνέλευσή της στο Κτήμα Μακένζυ.
Στη Γενική Συνέλευση της Εταιρείας παρακάθισαν βουλευτές, πολιτειακοί παράγοντες, αξιωματούχοι του τουρισμού, στελέχη φορέων και οργανώσεων και επιχειρηματίες της Λάρνακας που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο τομέα του τουρισμού.
Ο Πρόεδρος της Εταιρείας κ. Ντίνος Λευκαρίτης παρέθεσε ομιλία με τίτλο «Πως κατακτούμε και άλλες τουριστικές πρωτιές».
Καταρχάς για να κατακτήσουμε τουριστικές πρωτιές οφείλουν κάποιοι να συνειδητοποιήσουν πως η Λάρνακα έχει ήδη αποφασίσει (μέσω του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης αλλά και της Επιτροπής Ανάπτυξης Επαρχίας Λάρνακας) ποιο είναι το όραμα της: Τουριστική Ανάπτυξη.
Σε μια τουριστική ανάπτυξη, λοιπόν, δεν χωρούν εγκαταστάσεις πετρελαιοδεξαμενών και υγραερίου στο παραλιακό μέτωπο της πόλης. Αυτό τονίζουν και οι οδηγίες Σεβέζο (που παρεμπιπτόντως πρέπει να γνωρίζει ο κ. Λευκαρίτης αφού η εταιρεία του -Πετρολίνα- διαθέτει εγκαταστάσεις πετρελαιοδεξαμενών και υγραερίου στο παραλιακό μέτωπο της πόλης).
Υπάρχει το σχετικό Διάταγμα που κάνει λόγο για μετακίνηση των εγκαταστάσεων μέχρι τον Ιανουάριο του 2017.
Κανένας λογικός άνθρωπος δεν πιστεύει στην υλοποίηση του διατάγματος μέχρι το 2017, αφού για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει 1. Να υπάρχει ήδη έτοιμος χώρος εγκατάστασης τους -που είναι στο Βασιλικό αλλά δεν είναι έτοιμος ακόμη 2. Θα έπρεπε ήδη να είχε ξεκινήσει η αποξήλωση όλων των εγκαταστάσεων.
Το Δημοτικό Συμβουλίου Λάρνακας αποφάσισε τον Φεβρουάριο 2016, να μην δεχθεί παράταση των εγκαταστάσεων της υποστηρικτικής βιομηχανίας των υπεράκτιων εργασιών για υδρογονάνθρακες, αυτό θα έπρεπε να είχε εξαφανίσει κάθε περιθώριο για παράταση του Διατάγματος για μετακίνηση και των εγκαταστάσεων των εταιρειών πετρελαιοειδών.
Κάτι που δυστυχώς φαίνεται πως δεν έγινε, αφού ο Ιανουάριος 2017 πλησιάζει και είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι εγκαταστάσεις ΔΕΝ μετακινούνται.
Η Λάρνακα θα μπορεί να μιλά για τουρισμό και να διεκδικεί όλα όσα της αξίζουν όταν κάποιοι σεβαστούν επιτέλους το όραμα της (τουριστική ανάπτυξη) και καθαρίσουν την πόλη από όσα (και όσους) μπαίνουν εμπόδιο σε αυτό. Σε μια τουριστική πόλη δεν χωρούν ούτε βαριάς βιομηχανίας εργοστάσια, ούτε βιομηχανικά λιμάνια, αλλά σίγουρα ούτε και εγκαταστάσεις εταιρειών πετρελαιοειδών και υγραερίου πάνω στο παραλιακό μέτωπο, μέσα στη καρδιά της πόλης.
Βεβαίως για να μετακινηθούν οι εταιρείες χρειάζονται την στήριξη αλλά και τα κίνητρα από την κυβέρνηση, η οποία μέχρι στιγμής φαίνεται πως δεν ασχολείται με το θέμα ή προσπαθεί να εντυπωσιάσει με επικοινωνιακά τρικς (όπως η υπερπροβολή της μετακίνησης των κρατικών εγκαταστάσεων που όμως αποτελούσαν ένα πολύ μικρό ποσοστό των εγκαταστάσεων).
Με το αεροδρόμιο εντός της, την ιστορία της, τις βραβευμένες παραλίες της, τις μικρές αποστάσεις από την Πρωτεύουσα και άλλες πόλεις και τουριστικούς προορισμούς (Αγία Νάπα, Πρωταρά) η Λάρνακα μπορεί και διεκδικεί μια τουριστική ταυτότητα που θα ανοίξει καινούριες θέσεις εργασίας και θα την ζωντανέψει.
Για να γίνει όμως αυτό, οφείλει πρωτίστως να δούμε σοβαρά το μέλλον της Μαρίνας και λιμανιού της, να καθαρίσει το παραλιακό μέτωπο από τις εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών και υγραερίου και φυσικά να μπουν διεκδικητικοί, σωστοί, άνθρωποι στο τιμόνι του Δημαρχείου οι οποίοι θα είναι διατεθειμένοι να υπερασπιστούν το όραμα για τουριστική ανάπτυξη και να πολεμήσουν γι αυτό.
Ας μη ξεχνάμε πως οι Δημοτικές εκλογές είναι μόνο έξι μήνες δρόμος!»
