Η ανάσα από τον Κύπριο… τουρίστα και οι δικηγόροι του διαβόλου

Σε προηγούμενο άρθρο κατέγραψα την εμπειρία μου από μια επίσκεψη στην Ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου πριν μερικές μέρες, μια εμπειρία η οποία μόνο τραυματική μπορεί να χαρακτηριστεί. Μια ερημωμένη κατάσταση επικρατούσε σε Πρωταρά και Αγία Νάπα απόρροια του κλεισίματος των αεροδρομίων ελέω πανδημίας. Αποτέλεσμα όλου αυτού οι τεράστιες ζημιές του τουριστικού τομέα, του πλέον δυνατού τομέα για την Κυπριακή οικονομία.

Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι η εικόνα το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος άλλαξε άρδην προς το καλύτερο. Όχι γιατί άνοιξαν τα αεροδρόμια (αυτό θα γίνει σταδιακά από την Τρίτη 9 Ιουνίου). Ο εγχώριος τουρισμός έδωσε ανάσα. Ούτε ξαπλώστρα στην παραλία δεν έβρισκες στον Πρωταρά, ενώ βέβαια για να αρχίσεις το ψάξιμο για ξαπλώστρα έπρεπε νωρίτερα να χαραμίσεις ένα δίωρο για να βρεις χώρο να παρκάρεις. Μια ταλαιπωρία αλλά άξιζε τον κόσμο γι’ αυτούς που περίμεναν να ανασάνουν σε μια ομολογουμένως νεκρή περίοδο όπως αυτή που διανύουμε (μόνο φέτος). Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που διαβάζοντας το άρθρο θα σπεύσουν να πάρουν τον ρόλο των δικηγόρων του διαβόλου και να πουν ότι εξαφανίστηκαν τα μέτρα ασφάλειας που έπρεπε να τηρούνται. Δεν θα διαφωνήσουμε μαζί τους αλλά στο τρέχον ρεπορτάζ-άρθρο-άποψη το θέμα είναι η έστω και μικρή οικονομική ανάσα που πήραν κάποιοι που το είχαν τόσο μεγάλη ανάγκη.