{loadposition ba_textlink}
Τελικά στο παιχνίδι με την Βοσνία μας εξέπληξε όλους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, παίρνοντας σπουδαίο διπλό στη Ζένιτσα, απέναντι σε μια αντίπαλο που όχι μόνο είναι ένα εκ των δύο φαβορί για πρόκριση από τον όμιλο μας αλλά αγωνιζόταν και πριν από λίγους μήνες στο Παγκόσμιο κύπελλο της Βραζιλίας.
Οι διεθνείς μας έδειξαν τεράστια ψυχικά αποθέματα και παρά το γκολ που δέχτηκαν στο 7ο λεπτό και την ασφυκτική πίεση που δέχτηκαν από τους Βόσνιους δεν τα έβαλαν κάτω και διεκδίκησαν μέχρι τέλους το θετικό αποτέλεσμα. Η ισοφάριση ήρθε σε καθοριστικό σημείο για την Εθνική μας και αυτό φάνηκε από την εμφάνιση των διεθνών μας στο δεύτερο ημίχρονο. Το πρώτο γκολ πρόσδεσε αυτοπεποίθηση στα πόδια των ποδοσφαιριστών μας, οι οποίοι σε κάθε τους επίθεση έμοιαζαν επικίνδυνοι ενώ έκλεισαν πολύ καλά όλους τους χώρους στους Βόσνιους που δυσκολευόταν να πραγματοποιήσουν μια οργανωμένη επιθετική προσπάθεια.
Το ότι κάτι δείχνει να αλλάζει στο ομοσπονδιακό μας συγκρότημα προς το καλύτερο πιστεύω μπορεί να φανεί πολύ απλά από το γεγονός πως από την αστοχία ή την ατυχία να σκοράρουμε ένα γκολ σε διάρκεια ενάμιση χρόνου, πετύχαμε δύο απέναντι σε μια πολύ σπουδαία ομάδα όπως η Βοσνία με ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Αποδείξαμε όμως πως μπάλα δεν παίζουν τα ονόματα αλλά το πάθος και η ομαδικότητα.
Σαφώς και η εμφάνιση του Χριστοφή αλλά και τα δύο του γκολ τον «μετατρέπουν» αυτόματα στο πολυτιμότερο παίκτη της Εθνικής μας σε αυτό το παιχνίδι, μαζί με τον Γιωργαλλίδη, ο οποίος με την καθοριστική του επέμβαση στην εκτέλεση πέναλτι του Πιάνιτς στο 89’ μας χάρισαν τους πρώτους τρεις βαθμούς της νίκης, ωστόσο η προσπάθεια ήταν ομαδική και αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις των ποδοσφαιριστών, οι οποίοι ανέφεραν ξανά και ξανά πως η επιτυχία ήρθε μετά από σκληρή ομαδική δουλειά.
Ο Πάμπος Χριστοδούλου διάβασε πολύ σωστά το παιχνίδι, ενώ κατάφερε για ακόμη μια φορά, όπως και στις υπόλοιπες ομάδες που προπόνησε μέχρι στιγμής να μεταφέρει μια νοοτροπία νικητή στους ποδοσφαιριστές του αλλά και να τους πείσει να βγάζουν το 100% των δυνατοτήτων τους αν όχι περισσότερο. Ο Κύπριος τεχνικός κατάφερε να δώσει κίνητρα στους διεθνείς και παράλληλα βρήκε τρόπους για να τους κάνει να αγαπήσουν το εθνόσημο που φοράνε στο στήθος.
Οι κινήσεις του Πάμπου με το να κανονίσει δυνατά φιλικά αλλά και το να κρατήσει τους διεθνείς για αρκετές μέρες μαζί έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακόμα και αν δεν ερχόταν αυτή η νίκη και μόνο από την εμφάνιση και το κλίμα που υπήρχε τόσο στο γήπεδο όσο και μέσα στα αποδυτήρια ήταν αρκετό για να ικανοποιήσει και τους πιο δύσπιστους πως η Εθνική άλλαξε επίπεδο, ενώ και το γεγονός πως αυτή την φορά δεν δεχτήκαμε για πολλοστή φορά τέρμα στα τελευταία λεπτά είναι άξιο αναφοράς.
Στόχος πλέον, δεν είναι άλλος από την διαχείριση αυτής της σπουδαίας νίκης και η συνέπεια της Εθνικής μας στα παιχνίδια που ακολουθούν για να μην πάει στράφι όλη αυτή η σκληρή προσπάθεια των διεθνών μας. Βέβαια αυτό είναι κάτι που το γνωρίζει καλύτερα τόσο η τεχνική ηγεσία της Εθνικής όσο και οι ποδοσφαιριστές της ομάδας.
Υ.Γ.: Από τους τερματοφύλακες που υπήρχαν στην αποστολή κανένας δεν αγωνίζεται βασικός στην ομάδα του. Το ελαφρυντικό για τον Γιωργαλλίδη, του οποίου την αξία δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι πως έχει να διεκδικήσει μια θέση κάτω από τα δοκάρια μαζί με ένα σπουδαίο τερματοφύλακα όπως είναι ο Μορέϊρα στην Ομόνοιας. Φανταστείτε την Εθνική μας όμως με διεθνείς ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν βασικοί στις ομάδες του.
Υ.Γ.1: Η Εθνική Ελπίδων σε δύο ματς δέχτηκε σύνολο 13 τέρματα (6-0 από το Βέλγιο και 7-1 από την Ιταλία). Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του και είναι απόρροια της εμπιστοσύνης που δείχνουν διάφοροι προπονητές στους νεαρούς διεθνείς μας. Από την ενδεκάδα που ξεκίνησε το παιχνίδι κανένας σας παρακαλώ δεν αγωνίζεται βασικός στην ομάδα του (ή τουλάχιστον σε ομάδα Α’ κατηγορίας) . Οι υπεύθυνοι αυτής της ήττας πέρα από τους ποδοσφαιριστές, που έχουν και αυτοί το μερίδιο ευθύνης τους, είναι πάρα πολλοί.
Δυστυχώς οι επιτυχίες των ομάδων μας σε διασυλλογική διοργάνωση έκρυβαν μέχρι στιγμής κάτω από το «χαλί» τις αδυναμίες των μικρών μας εθνικών ομάδων να ανταποκριθούν επάξια σε διεθνείς διοργανώσεις αλλά τώρα βγήκαν όλα στην φόρα με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Αν τα επόμενα χρόνια δεν αλλάξει κάτι ριζικά, παρόμοια και χειρότερα αποτελέσματα θα κάνουν την εμφάνιση τους θυμίζοντας μας την κάκιστη εκμετάλλευση των ακαδημιών και νεαρών κύπριων ποδοσφαιριστών. Παρόμοιες αδυναμίες ίσως παρουσιαστούν και στο Τσάμπιονς Λιγκ U-21, όπου θα αγωνιστεί το ΑΠΟΕΛ, όχι λόγων των «γαλαζοκιτρίνων» αλλά λόγω της σημασίας που δίνεται σε ομάδες κατώτερων ηλικιών.
Υ.Γ.2: Πλέον είναι υποχρέωση όλων μας να σταθούμε δίπλα στην Εθνική και να της παρέχουμε την απαραίτητη στήριξη και ειδικά ο κόσμος, αρχής γενομένης στο εντός έδρας παιχνίδι με το Ισραήλ.
Πηγή: balla.com.cy
