Ακολουθήστε μας στο facebook και στο twitter
Σύμφωνα πάντα με νέα μελέτη του ιδρύματος Bertelsmann Stiftung σε συνεργασία με το Κέντρο Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών (ZEW) και το RAND Europe και δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Σε συνέντευξή του στο ηλεκτρονικό έντυπο κοινοτικής επικαιρότητας EurActiv, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Bertelsmann, Aart De Geus, υποστήριξε ότι έχουν τιμολογήσει για πρώτη φορά τις εξοικονομήσεις που η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να επιτύχουν με τη λήψη μέτρων προστιθέμενης αξίας σε σχέση με τις αποφάσεις για τον προϋπολογισμό τους».
Η μελέτη δείχνει ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), για την οποία δαπανώνται, μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ, περίπου 50 δις ευρώ κατ’ έτος, δημιουργεί ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία στο μέτρο που εμποδίζει τον ανταγωνισμό επιδοτήσεων μεταξύ των κρατών μελών, καθώς επίσης συμβάλει στη μείωση των πολιτικών και οικονομικών στρεβλώσεων. Μόνο για το έτος 2010, ενδεχόμενη επανεθνικοποίηση της αγροτικής πολιτικής θα είχε κοστίσει στα κράτη μέλη περίπου 23 δις ευρώ περισσότερα από όσο κοστίζει σήμερα μέσω του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρει η μελέτη.
Εξετάζοντας την εξοικονόμηση δαπανών από μια πιο συγκεντρωτική εξωτερική πολιτική, η μελέτη διαπιστώνει ότι τα κέρδη θα κυμανθούν ετησίως από 420 εκατ. ως 1,3 δισ. ευρώ, εάν οι κυβερνήσεις μείωναν τον αριθμό των διπλωματικών αποστολών τους και τις προξενικές υπηρεσίες τους.
Η μελέτη προτείνει μια κοινή αμυντική πολιτική, η οποία θα συζητηθεί από τους ηγέτες της ΕΕ κατά τη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου. Στον τομέα αυτό οι δυνατότητες εξοικονόμησης μόνο για τους μισθούς εκτιμώνται μεταξύ 3 και 9 δισ. ευρώ. Τα κράτη μέλη διατηρούν επί του παρόντος 890.000 στρατιώτες. Αυτές οι δυνάμεις θα μπορούσαν να μειωθούν σε 600.000, αν τα κράτη μέλη της ΕΕ αυξήσουν το επίπεδο ολοκλήρωσης της αμυντικής πολιτικής τους, υποστηρίζει η έκθεση.
Άλλοι τομείς στους οποίους η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να επιφέρει οφέλη είναι ο έλεγχος των συνόρων, η εσωτερική ασφάλεια, η περιβαλλοντική πολιτική, η ενεργειακή πολιτική, η έρευνα και η ανάπτυξη, οι διακρατικές υποδομές, η μακροοικονομική σταθερότητα, καθώς και η ρύθμιση της αγοράς, η διασφάλιση των θεμελιωδών οικονομικών ελευθεριών, το εμπόριο και η πολιτική ανταγωνισμού.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
