Η Ομόνοια θα είναι πάντα Ομόνοια… στα διοικητικά

Πρωταθλητισμός δεν ονομάζεται μόνο ο αγώνας όταν τελικά πάρεις το πρωτάθλημα, αλλά ολόκληρη η προσπάθεια.

Ο Πρωταθλητισμός φαίνεται στις ήττες και με ποια σοβαρότητα μια Διοίκηση αντιμετωπίζει τα εσωτερικά προβλήματα της ομάδας.

Για να θες να λέγεσαι «Πρωταθλητής», άσχετο με το πόσους τίτλους έχεις κατακτήσει, πρέπει πρώτα η ίδια σου η Διοίκηση να αναλαμβάνει ευθύνες και όχι να ρίχνει αλλού τα βλέμματα… Ενώ είναι ένα ιστορικό σωματείο, με ιστορική πορεία, ιστορικούς φιλάθλους και με μια πρωτοφανή δίψα των παικτών που φαίνεται στο γήπεδο, η ίδια τους η Διοίκηση έρχεται να αμαυρώσει την όποιαδήποτε προσπάθεια ομάδας, παικτών και φιλάθλων για δικά της παραπλανητικά και παρασκηνιακά παιχνίδια.

Κύριοι δείτε τα πραγματικά προβλήματα της Ομόνοιας και διορθώστε τα. Ενώ κάποιοι δίνουν την ψυχή τους στο γήπεδο, κάποιοι άλλοι, που σίγουρα θα έπρεπε να είναι πιο ψύχραιμοι έρχονται να διαλύσουν τον σεβασμό των φιλάθλων ως προς την προσπάθεια.

Δεν είναι η διαιτησία που στερεί τα πρωταθλήματα στην Ομόνοια αλλά η ξεροκεφαλιά των διοικούντων. Η Ομόνοια μπορεί, πρέπει και ήδη πρωταγωνιστεί στα ποδοσφαιρικά της Κύπρου, γι’ αυτό επικεντρωθείτε στα ποδοσφαιρικά και όχι στα παρασκηνιακά για να γυρίζουν τα βλέμματα μακριά από τα προβλήματα που οι ίδιοι στην Διοίκηση δημιουργήσατε.

Οι οπαδοί της Ομόνοιας στήριξαν και ακόμη στηρίζουν την προσπάθεια αυτής της ομάδας και των παικτών. Μην αμαυρώνετε την αγάπη των οπαδών σας. Εξάλλου αυτοί οι οπαδοί είναι που κρατούν την Ομόνοια ζωντανή.  

Ψάξτε τα πραγματικά προβλήματα και αφήστε το κυνήγι του «αποδιοπομπαίου τράγου». Δεν μπορεί να σας εγγυηθεί κανείς ότι θα σας πάει μπροστά ποδοσφαιρικά αλλά τουλάχιστον θα δείξετε ότι ακούτε πραγματικά αυτούς τους οπαδούς που στηρίζουν το σωματείο, όχι τόσο στις χαρές αλλά πιο πολύ στις λύπες. Εξάλλου εκεί ξεχωρίζεις τους πραγματικούς οπαδούς από τους καιροσκόπους…

Ατυχία που επαναναλαμβάνεται για τόσους αγώνες παύει να ονομάζεται απλά τύχη…