Την 1η Ιουνίου η βουλευτής της Κρατικής Δούμας, πρώην εισαγγελέας της Κριμαίας Ναταλία Ποκλόνσκαγια, απευθύνθηκε στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μισέλ Μπατσέλετ σχετικά με διακοπές στην παροχή γλυκού νερού στη χερσόνησο από την Ουκρανία. Η Ποκλόνσκαγια ζήτησε από την Ουκρανία να συνεχίσει την παροχή νερού μέσω του καναλιού της Βόρειας Κριμαίας, καθώς και να σταματήσει την «πολιτική που εισάγει διακρίσεις των ουκρανικών αρχών κατά εκατομμυρίων Κριμαίων».
Αφού το 2014 η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία, το Κίεβο μπλοκάρισε την παροχή νερού μέσω του καναλιού της Βόρειας Κριμαίας μήρους 400 χλμ στη χερσόνησο. Έκτοτε οι χρόνιες ελλείψεις νερού ήταν ένα διαρκές πρόβλημα, αλλά τώρα η κρίση του νερού στην Κριμαία επιδεινώθηκε εξαιτίας οξείας έλλειψης βροχής.
Δεδομένου ότι η Ουκρανία «δεν έχει πλέον εξουσία στην Κριμαία», θα ήταν λογικό να υποθέσουμε ότι η Ρωσία δεν θα κάνει ισχυρισμούς σχετικά με το νερό στο Κίεβο και θα προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα από μέσα. Η Ρωσία όμως αποφάσισε να μετατοπίσει την ευθύνη για την ταχεία υποβάθμιση της κοινωνικοοικονομικής και περιβαλλοντικής κατάστασης στη χερσόνησο της Κριμαίας από τις κατοχικές διοικήσεις και από την ίδια τη Ρωσία, υπό τη διαχείριση της οποίας συνέβουν όλα αυτά, στην Ουκρανία, από την οποία το έδαφος αυτό προσαρτήθηκε παράνομα (με παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των δημοκρατικών διαδικασιών, συγκεκριμένα κανόνες δημοψηφίσματος).
Οι εμπειρογνώμονες προειδοποιούν, ότι μια σοβαρή κρίση υγείας στην Κριμαία θα μπορούσε να ωθήσει τη Μόσχα να ξεκινήσει νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της Ουκρανίας προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στην παροχή νερού, ειδικά αφού οι Ουκρανοί αξιωματούχοι κατέστησαν σαφές, ότι το Κίεβο δεν θα προμήθευει νερό στις κατοχικές αρχές.
Αυτή η εκστρατεία παραπληροφόρησης δημοσιοποιήθηκε ευρέως από τους πρώην αξιωματούχους της Κριμαίας, πρώην βουλευτές του Κόμματος των Περιφερειών και πρώην αξιωματούχουςτων αρχών επιβολής του νόμου της Ουκρανίας με στόχο τη διάδοση του μύθου της «Ρωσικής Κριμαίας».
Οι ρωσικές θέσεις για τη «γενοκτονία των υδάτων» των αυτόχθονων λαών και του πληθυσμού, καθώς και τις αφηγήσεις για το «ρωσικό» Δνείπερο, είναι μια ακόμη παραπληροφόρηση των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών, που έγινε επιδέξια μέσω των μηνυμάτων των συνεργατών με εντολή της Προεδρικής Διοίκησης της Ροσικής Ομοσπονδίας για να προπαγαντίζουν την εικόνα της φασιστικής Ουκρανίας σε διεθνείς οργανισμούς. Αυτό το σενάριο είναι πολύ ταιριαστό την παραμονή του σχεδιασμού από το Πούτιν της σειράς παρελάσεων όπου ο ρωσικός στρατός θα εμφανίζεται ως «νικηφόρος» και «απελευθερωτής».
Η έκκλησητηςΠοκλόνσκαγιαμιλάγια αρκετά πράγματα: ήταν μια defactoδήλωση,ότι, πρώτον, η Ρωσία αναγνωρίζειτον εαυτό της κατακτήτρια (επειδή η παροχήνερούδιακόπηκελόγωτης προσάρτησης και της περαιτέρω στρατιωτικοποίησης τηςχερσονήσου), δεύτερον, η ρωσικήκυβέρνηση δενείναι σεθέση να λύσειτηνκρίση παροχήςνερού (δενμπορεί να γεμίσειτιςδεξαμενές τηςΚριμαίας, παρόλο που ο Πούτιν ανακοίνωσεγια τα νέα πηγάδια για τηχερσόνησο) και, τέλος, ότιοι προηγούμενοι πολιτικοίχειρισμοίτουΚρεμλίνουμεστόχοτηνάρσητωνκυρώσεων που επιβλήθηκαν στηΡωσία για την κατοχήτηςΚριμαίας και τουΝτονμπάς ήταν ανεπιτυχείς.
ΤοΚίεβο κατέστησε σαφές,ότι η έλλειψηνερού, κατάτηγνώμητου, είναι αποκλειστικάτο αποτέλεσμα τηςίδιας της κατοχής. Εάντελειώσει, τότεθα τελειώσεικαι η κρίσητουνερού. Το κανάλιτηςΒόρειας Κριμαίας είναι ένα τεχνητό αντικείμενο, πουδενδημιουργήθηκε από τηφύση, αλλά από τονάνθρωπο, επομένως ο αποκλεισμόςτουνερούδενείναι ένα εργαλείο οργάνωσηςμιας ανθρωπιστικής καταστροφής, αλλάμια αντίδρασηστηρωσική κατοχή. Καισύμφωνα μετοδιεθνέςδίκαιο, οισυνέπειες της κατοχής βαρύνουντον κατακτητή. Οικυρώσεις κατάτηςΡωσίας αποτελούντηνκύρια νομικήάμυνα στην πολιτικήτηςΟυκρανίας.
Η έκκλησητηςΠοκλόνσκαγιαπρος την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕείναι ένας τρόπος νομιμοποίησης της κατοχήςτηςΚριμαίας. Η παροχήνερούγια δήθεν οικονομικέςδραστηριότητες ή «μετο ανθρωπιστικό πρόσχημα» θα γίνειστην πραγματικότητα η νομική αναγνώρισητης προσάρτησης και η απόρριψη περαιτέρω μέτρωνγια την απελευθέρωσητηςχερσονήσου. ΤοΚρεμλίνο, το οποίοτα τελευταία τρία χρόνια έχειχάσειτηφωνήτουγια τηνΚριμαία σεδιεθνείςχώρους από τον ΟΑΣΕ έωςτηΓενικήΣυνέλευσητου ΟΗΕ, αναμένει να λάβει τοδικαίωμα «να σταματήσει την ανθρωπιστική καταστροφή που προκλήθηκε από τηνΟυκρανία» μεσώ εκβιασμούτηςδιεθνούςκοινότητας. Δεντοκάνουνόμως μετην πρόθεση να προστατεύσουν τα «δικαιώματα τωνΚριμαίων». Η επανάληψητης παροχήςνερούμέσωτου καναλιούτηςΒόρειας Κριμαίας θα σημαίνει μόνοένα πράγμα – υποστήριξητης κατοχής, η οποία θα ωθήσειτοΚρεμλίνο να αυξήσειτηστρατιωτική βοήθεια στα αυταρχικά καθεστώτα στηΣυρία, τηΛιβύη και τησυνέχισητου υβριδικού πολέμου κατάτηςΟυκρανίας.
ΟιΡώσοικρύβουν σκόπιμα από τηδιεθνήκοινότητα τηντρέχουσα περιβαλλοντική κατάσταση στηνΚριμαία, η οποία σε καμία περίπτωση δενσυνδέεται μετο κανάλιτηςΒόρειας Κριμαίας, καθώςθέλουν να την απεικονίσουν. Τα σημερινά προβλήματα μετηλειψυδρία στηνΚριμαία είναι το αποτέλεσμα τηςεξάντλησηςτων αποθεμάτωναρτεσιανών υδάτων τηςχερσονήσου από τηΡωσία.
Παράτις αβάσιμεςδηλώσειςτων αρχών κατοχήςτηςΑυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας και των «καζανακίων τουαλέτας» τηςΡωσικήςΟμοσπονδίας σχετικάμετην αυτάρκεια και την ανεξαρτησία των υποδομώντηςΚριμαίας από την ηπειρωτικήΟυκρανία, η οικονομία του κατακτητή απαιτείσημαντικές ποσότητεςνερού (τουλάχιστοντεχνικού, όχιγλυκού, πόσιμου) για τηδιατήρηση επιχειρήσεων που παρέχουντοστρατιωτικό στοιχείοστηχερσόνησο. Ανθρωπιστικές ανάγκεςσενερόστηνΚριμαίαδεν υπάρχουν:για το πιόσιμο και την κάλυψηυγειονομικών αναγκών και ακόμη και για τηφροντίδα μικρώννοικοκυριών υπάρχει αρκετό αρτεσιανό νερό και νερό από τοπικούς ποταμούς. Οι αναφορέςγια τον αποκλεισμόνερού και το οικοκτόνοδείχνουνκυρίωςτην αποτυχία της πολιτικήςτου κατακτητή και τιςσυνέπειες τηςμετατροπής της A.Δ.Κ.σε μιαστρατιωτική βάση.
