Ιστορία καθημερινής τρέλας με την Αστυνομία του 2012

Η στήλη ενημερώθηκε από φίλο για το παρακάτω γεγονός. 

“Σάββατο βράδυ στον δρόμο διπλής κατεύθυνσης Λάρνακας- Δεκέλειας περίπου 11 το βράδυ. Επιστρέφω σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα με μια φίλη συνοδηγό μιλώντας για τα τεκταινόμενα της βδομάδας και ξάφνου πηδάει στην μέση του δρόμου ένα χιλιόμετρο μακριά από  μένα ένας αστυνομικός και κάνει νοήματα να μπω στο βενζινάδικο. 

Η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό ήταν ότι στην εποχή που ζούμε και τα βενζινάδικα βάλανε κράχτες για να φέρουνε κόσμο αφού οδηγούσα με 70 σε ένα δρόμο που έχει όριο 65 και με προσπερνούσανε και άλλα οχήματα ταυτόχρονα. Φαίνεται ότι το εταιρικό αμάξι που είναι ακριβό ερέθισε το όργανο … της τάξης και με σταμάτησε αντί τα αμάξια που με προσπερνούσαν. 

Επίδειξη δύναμης και κόμπλεξ, ικανοποίηση των απωθημένων μιας παιδικής ηλικίας που δεν ικανοποιούσε τα εγώ και τις ανάγκες του οργάνου …. της τάξης και των ελέγχων ταχύτητας. Και το κυριότερο είναι ότι τα όργανα μας στην Κύπρο δεν έχουν τρόπους, κάνουν απλά επίδειξη δύναμης.

Όταν ρώτησα γιατί δεν σταματάει τους άλλους, δεν απάντησε καν και μου είπε ότι αν τον αμφισβητώ μπορώ να πάω στο δικαστήριο. Και ρωτώ τώρα εγώ με το φτωχό μου το μυαλό, ο ρόλος της Αστυνομίας δεν είναι προληπτικός και συμβουλευτικός πριν τιμωρήσει; Η τους έστειλε η κυβέρνηση για να κλείσουν τις αποθεματικές τρύπες; Σάββατο βράδυ δεν είναι πιο λογικό το αλκοτεστ;

Κάτι πρέπει να γίνει, κάποιος πρέπει να εξηγήσει στους κυρίους αστυνομικούς ποιο είναι το έργο τους και ποια είναι τα καθήκοντα τους.

Αλλά ξέχασα ότι εις την εναλίαν γην Κύπρο το ψάρι δεν βρωμάει από το κεφάλι αλλά από την ουρά! Και εδώ εξαίρεση ….”

Αυτό το περιστατικό ήρθε τα προστεθεί στην ιστορία του γενικού Διευθυντή του ΑΝΤ1, Κωνσταντίνου Οδυσσέως.

Θα πρέπει τα όργανα να είναι πιο προσεκτικά γιατί πολύ απλά υπεράνω νόμου δεν είναι κανείς και κυρίως υπηρετούν το γενικό καλό και όχι το δικό τους συμφέρον.