Ακολουθήστε μας στο facebook και στο twitter
Πέθανε σε ηλικία 94 ετών ο Τζούλιο Αντρεότι, ένας από τους πλέον αμφιλεγόμενους πολιτικούς της σύγχρονης ιταλικής ιστορίας.
Ο Τζούλιο Αντρεότι υπήρξε πρωθυπουργός της Ιταλίας το 1972-1973, επίσης μεταξύ 1976-1979 και τέλος στο διάστημα 1989-1992, ενώ διεκδίκησε χωρίς επιτυχία και την Προεδρία της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Διατέλεσε επίσης υπουργός Εσωτερικών (1954-1978), Άμυνας (1959-1966) και Εξωτερικών (1983-1989). Από το 1991 ήταν ισόβιος γερουσιαστής.
Ήταν πρωθυπουργός της χώρας τη χρονιά-ορόσημο του 1992, όταν ουσιαστικά κατέρρευσε η 1η Ιταλική Δημοκρατία.
Η 1η Ιταλική Δημοκρατία γεννήθηκε το 1946 και σε αυτήν κυριάρχησε το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, στο οποίο άνηκε και ο ίδιος ο Αντρεότι.
Κατηγορήθηκε ότι συνεργάστηκε με τη Μαφία, καταδικάστηκε σε φυλάκιση για το λόγο αυτό, όμως κατόπιν αθωώθηκε.
Στην Ιταλία τον αποκαλούσαν συχνά Divo Giulio (από το λατινικό Divus Iulius, θεϊκός Ιούλιος, επίθετο που αποδιδόταν στον Ιούλιο Καίσαρα), λόγω της σπουδαιότητας της παρουσίας του στα μεταπολεμικά πολιτικά πράγματα της Ιταλίας.
Για πολλά χρόνια, ο Αντρεότι αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα Corriere della Sera, ενώ γύρισε και τηλεοπτικό διαφημιστικό σποτ για εταιρία κινητής τηλεφωνίας το 2005.
Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2006, ο 87χρονος Αντρεότι αποδέχτηκε να είναι υποψήφιος του κυβερνώντος τότε κόμματος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι για την προεδρία της Γερουσίας. Έχασε όμως την εκλογή με ψήφους 165 έναντι 156.
Στις 21 Ιανουαρίου 2008, μαζί με άλλον ένα ισόβιο γερουσιαστή, αρνήθηκε να υπερψηφίσει έκθεση του Υπουργού Εξωτερικών Μάσιμο ντ’ Αλέμα, ενώ ως τότε πάντοτε στήριζε την Κυβέρνηση Πρόντι με την ψήφο του. Κατόπιν της ενέργειας αυτής, ο Ρομάνο Πρόντι παραιτήθηκε, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για νέες βουλευτικές εκλογές και την επάνοδο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην εξουσία.
Η ενέργεια αυτή του Αντρεότι, δεδομένων των σχέσεών του με την Καθολική Εκκλησία, ερμηνεύτηκε ως “μήνυμα” της Συνόδου Ιταλών Επισκόπων προς την Κυβέρνηση, η οποία την εποχή εκείνη προωθούσε, παρά τις αντιδράσεις της Εκκλησίας, τη νομιμοποίηση των ανύπαντρων ζευγαριών, συμπεριλαμβανομένων των ομοφύλων.
Ανάμειξη με τη Μαφία
Το 1979 ερευνήθηκε ο ρόλος του Αντρεότι στη δολοφονία του Mino Pecorelli, ενός δημοσιογράφου ο οποίος τον κατηγορούσε ότι διατηρούσε σχέσεις με τη Μαφία και ενεχόταν στην απαγωγή του πρωθυπουργού Άλντο Μόρο.
Μετά από δίκη που διήρκεσε τρία χρόνια, το δικαστήριο τον απάλλαξε από τις κατηγορίες το 1999. Ακολούθησε έφεση και το Νοέμβριο του 2002 καταδικάστηκε σε κάθειρξη εικοσιτεσσάρων ετών. Ήδη ογδόντα τριών ετών τότε, ο Αντρεότι άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος.
Στις 30 Οκτωβρίου 2003 η απόφαση ανετράπη εκ νέου και ο Αντρεότι αθωώθηκε της κατηγορίας του φόνου. Το ίδιο έτος, δικαστήριο του Παλέρμο τον αθώωσε από τις κατηγορίες των σχέσεων με τη Μαφία, αλλά μόνο λόγω παραγραφής.
Το δικαστήριο βεβαίωσε ότι ο Αντρεότι είχε πράγματι ισχυρούς δεσμούς με τη Μαφία μέχρι το 1980, τους οποίος και χρησιμοποίησε για την προώθηση της πολιτικής του καριέρας σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρείται και ο ίδιος όργανο της Μαφίας.
Ο Αντρεότι υπερασπίστηκε τον εαυτό του, τονίζοντας ότι οι Κυβερνήσεις του έλαβαν σκληρά μέτρα κατά της Μαφίας. Πράγματι, η έβδομη Κυβέρνησή του έλαβε ισχυρά μέτρα ενάντια στην Cosa Nostra, κυρίως χάρη στον Υπουργό Δικαιοσύνης Τζιοβάνι Φαλκόνε (Giovanni Falcone).
Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας La Repubblica, Eugenio Scalfari, έγραψε γι’ αυτόν:
“Όταν λέει ότι πήρε εξαιρετικά σκληρά μέτρα κατά της Μαφίας, δε λέει ψέματα. Σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή τη δεκαετία του 80, διαπίστωσε ότι η Μαφία δεν μπορούσε να ελεγχθεί. Αφυπνίστηκε και η Μαφία, η οποία διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε πλέον να υπολογίζει στην ανοχή ή την προστασία του, δολοφόνησε τον άνθρωπό του στη Σικελία”.
Περισσότερα στο news247.gr, επίσημο συνεργάτη της ιστοσελίδας μας.
