{loadposition ba_textlink}
➢ Μέσα στην συνθήκη της μεταπολεμικής μας υποτέλειας του 1974 ήταν και να χαρίσουμε τα κλεμμένα από τον Τούρκο εισβολέα, να παραγράψουμε τις οφειλές του σε πόνο, πείνα και αίμα, αλλά και σε χρήμα και αγροτική παραγωγή, να διαγράψουμε τη μνήμη των νεκρών μας στην αντίσταση και στην κατοχή και εντέλει να ξεπεράσουμε το γεγονός ότι ο λαός μας αναγκαζόταν να ξαναβγεί στη ζωή καταφορτωμένος με νέα χρέη.
Εν ολίγοις μας επιβλήθηκε να ξεχάσουμε…
➢ Από την ώρα εκείνη και εντεύθεν ένα διαπλεκόμενο σύστημα πολιτικής διαφθοράς ρίζωσε με μεγάλη ευκολία, πάνω στην αναγκαστική λήθη και τον αναγκεμένο Κύπριο, με τις ευλογίες των ξένων κηδεμόνων.
Ας τα ξεχνάγαμε…
➢Κανέναν από τους νέους προστάτες μας δεν βόλευε να αποκτήσουμε αίφνης την εθνική μας αυτάρκεια, την αυτοεκτίμησή μας, να γίνουμε ωραίοι άνθρωποι, να κτίσουμε ένα όμορφο, αξιοκρατικό πολίτευμα, που να μπορεί να ορθώνει ανάστημα όπου και όταν πρέπει.
Ας το ξεχνάγαμε…
➢Φυσικότατα τους βόλευε το διεφθαρμένο σύστημα που γεννούσε χρόνο με το χρόνο ακόμα πιο οσφυοκάμπτες πολιτικούς, ακόμα δουλικότερες ορντινάτσες, ακόμα περισσότερους κλέφτες και λωποδύτες.
Ακόμα πιο ανιστόρητο και μικροπρεπή λαό.
➢Για να καταλήξουμε μόνοι ξανά μέσα στη θύελλα, σε κατάσταση νέας κατοχής, νέας εθνικής υποτέλειας σε ντροπιαστικά μνημόνια λιτότητας και απανθρωπιάς…
➢Μέγας ενορχηστρωτής αυτής της ανεξήγητης πολεμικής ενάντια στο λαό μας , είτε αποφεύγουμε να το πούμε με το όνομά του για λόγους «αγωγής» , είτε όχι, είναι και η κυβέρνηση της Γερμανίας. Μιας Γερμανίας που επιμένει να μας κουνάει επιτακτικά το δάχτυλο με την αυταρέσκεια του τάχα μου υποδειγματικού και τιμίου πάτρονα και να μας επιβάλλει να «σκάσουμε και να κολυμπάμε» πληρώνοντας με καινούργιο αίμα αυτή τη φορά τους διεθνείς τοκογλύφους.
➢Είναι φανερό. Παρ΄ό,τι εμείς ξεχάσαμε τόσο πολύ που τελικά χάσαμε ακόμα και την εθνική μας ταυτότητα, στην «φίλη» Ενωμένη Ευρώπη κάποιες κυρίαρχες δυνάμεις ουδέποτε ξέχασαν το εθνικιστικό τους πρόσημο…
➢Και τώρα, στην παρούσα συγκυρία, που κι άλλοι , νέοι και παλιοί εθνικισμοί τριγύρω στα σύνορά μας ορθώνουν ανάστημα, εμείς βυθισμένοι σε εθνική αμνησία ολκής, δεν έχουμε πια ούτε την υγιή αγάπη της πατρίδας μας για ανάχωμα…
➢Επί πλέον, ακόμα χειρότερα, μέσα στη γενική παραίτηση από την εθνική μας ταυτότητα, απειλούμαστε από έναν επικίνδυνο εσωτερικό εχθρό, τον νεοναζιστικό εθνικισμό, που έχει βρει κενό χώρο και κάνει παιχνίδι…
Παιδιά. Της Κύπρου παιδιά. Ποτέ δεν είναι αργά να συνέλθουμε.
Αρκεί να πάψει η μνήμη μας να είναι κοντή και η καρδιά μας κρύα. Αρκεί να θυμηθούμε.
➢ Και όπως δικαίως , δικαιότατα διεκδικούν οι Έλληνες από τους «φίλους» μας τους Άγγλους να φέρουν πίσω τα κλεμμένα μάρμαρα, έτσι να διεκδικήσουμε απ’ τους «φίλους» μας τους Γερμανούς να φέρουν πίσω τα κλεμμένα μας όνειρα…
Kαι γρήγορα παρακαλώ – Γερμανιστί “schnell”-!
Το χρωστάμε στους νεκρούς μας…
Α.Κ.
