Η ιδέα ότι εκεί έξω κυκλοφορεί ένας άνθρωπος ίδιος και απαράλλακτος με μας, είναι ικανή να διεγείρει την περιέργεια και τη φαντασία μας. Άραγε είναι εξίσου αδέξιος με μας; Πώς ντύνει το σώμα μας; Πώς αισθάνεται κάθε πρωί όταν κοιτάει στον καθρέφτη τα ατίθασα μαλλιά μας; Πώς αντιδρούν οι γύρω του στο άγριο βλέμμα μας όταν θυμώσουμε;
Ο Γαλλοκαναδός φωτογράφος François Brunelle πέρασε 12 χρόνια φωτογραφίζοντας ζεύγη ανθρώπων που μοιάζουν σαν δίδυμα αδέρφια ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και ζουν σε διαφορετικές χώρες, παράλληλες ζωές. Τα εκπληκτικά πορτρέτα περιλαμβάνονται στη συλλογή «I’m not a look-alike!» το οποίο σύντομα θα εκδοθεί. Ο φωτογράφος κάλεσε ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο να επικοινωνήσουν μαζί του, συγκεντρώνοντας γύρω στα 250 φυσιογνωμικά doubles.
Ο ίδιος μάλιστα δεν αποκλείει την πιθανότητα όλη αυτή η ιδέα να προέκυψε από το γεγονός ότι ο ίδιος ο φωτογράφος μοιάζει πολύ στον δημοφιλή Βρετανό ηθοποιό Rowan Atkinson, που υποδύθηκε τον Mr. Bean, χαίροντας έτσι ευνοϊκής μεταχείρισης σε πολλές περιπτώσεις, χωρίς να το επιδιώξει.
Το εγχείρημα του Brunelle κάποια στιγμή βρέθηκε στα «ραντάρ» της επιστήμης κι απέκτησε ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο μοριακός γενετιστής Manel Esteller, με έδρα το Ινστιτούτο Ερευνών για τη λευχαιμία Carreras στην Ισπανία, όταν είδε τα πορτρέτα του Brunelle έσπευσε να του τηλεφωνήσει και να του ζητήσει να τον φέρει σε επαφή με τα ζευγάρια στις φωτογραφίες για να εξετάσει τα βιολογικά τους δεδομένα.
«Νόμιζε ότι ήμουν τρελός γιατί συνήθως οι καλλιτέχνες δεν δέχονται τηλεφωνήματα από επιστήμονες», θυμάται ο Manel Esteller, μιλώντας στο National Geographic. Ο Brunelle ωστόσο δέχθηκε πρόθυμα να τον φέρει σε επαφή με τους «δίδυμους ξένους» από όλο τον κόσμο που πόζαραν στον φακό του. Το επόμενο βήμα ήταν να ζητήσουν από όλους τους «κλώνους» να στείλουν γενετικά δείγματα με τη μορφή στοματικών επιχρισμάτων και ο Esteller με την ομάδα του πέρασαν τέσσερα χρόνια συλλέγοντας και συσχετίζοντας γενετικά δεδομένα.
Αν και το DNA τους δεν σχετιζόταν, μια σειρά γονιδίων και το μικροβίωμά τους είχε τεράστια σύγκλιση. Αποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι που μοιάζουν μεταξύ τους μοιράζονται ορισμένα κοινά γονίδια, ο Esteller ελπίζει να προωθήσει τη διαγνωστική επιστήμη, χρησιμοποιώντας την αναγνώριση προσώπου για την έγκαιρη διάγνωση σπάνιων γενετικών ασθενειών στα παιδιά.
Μία άλλη επιστήμονας που χρησιμοποίησε το φωτογραφικό project του Brunelle ως βάση για την έρευνά της ήταν η Nancy Segal, καθηγήτρια ψυχολογίας στο California State University, Fullerton, διευθύντρια και ιδρύτρια του Κέντρου Μελέτης Διδύμων.
«Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι ομοιότητες της προσωπικότητας των διδύμων δεν οφείλονται στη γενετική τους ομοιότητα, αλλά μάλλον στο γεγονός ότι οι άνθρωποι τους αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο με βάση την εμφάνισή τους», εξήγησε η Segal στο National Geographic. Αν είχαν δίκιο, «τότε αυτά τα άσχετα μεταξύ τους άτομα θα έπρεπε να είναι τόσο όμοια στην προσωπικότητα όσο και τα πανομοιότυπα δίδυμα που μεγάλωσαν χωριστά».
Αφού τους πέρασε τα όμοια ζεύγη από τεστ προσωπικότητας συμπέρανε ότι η εμφάνιση ήταν το μόνο κοινό που είχαν αυτοί οι ξένοι μεταξύ τους. Κι έτσι κατέρριψε τη θεωρία ότι τα δίδυμα μοιάζουν στην προσωπικότητα επειδή οι γύρω τους τούς φέρονται με τον ίδιο τρόπο.
Για όσους εκεί έξω αναρωτιούνται αν θα μπορούσαν να βρουν τον δικό τους σωσία, τόσο η Segal όσο και ο Esteller επισημαίνουν ότι υπάρχουν σωρεία από διαδικτυακές πλατφόρμες γι’ αυτό το σκοπό, όπως το twinstrangers.net και το Doppelgangers του Reddit. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν, «το πιθανότερο είναι ότι θα απογοητευτούν, επειδή το να μοιάζεις εξωτερικά σε κάποιον δεν σημαίνει ότι θα είστε και όμοιοι ως άνθρωποι».
Οι σωσίες που συμμετείχαν στις μελέτες των Esteller και Segal, αν και συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια των αρχικών φωτογραφικών συνεδριών του Brunelle, έδωσαν το γενετικό τους υλικό εξ αποστάσεως και οι σχέσεις μεταξύ τους δεν αποτέλεσαν μέρος της έρευνας. Ωστόσο, λέγεται ότι δύο από τους ομοιώδεις πάντως οι οποίοι συμμετείχαν σε μία από τις φωτογραφίες του Burnelle έγιναν ζευγάρι και παντρεύτηκαν.
Οι άνθρωποι τείνουν σε γενικές γραμμές να έλκονται από ανθρώπους που τους μοιάζουν, εξηγεί η Segal. «Νομίζω ότι αυτό μας λέει για την ανθρώπινη φύση με την έννοια ότι όλοι αποζητούμε την ομοιότητα. Θέλουμε κάτι παρόμοιο με εμάς. Όταν τα μικρά παιδιά έχουν φανταστικούς φίλους, τους μοιάζουν πάντα».
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Instagram francoisbrunelle.doubles
πηγή: like.com.cy
