ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Ενώ φτάνει στο τέλος της η ποινική διαδικασία εναντίον τριών προσώπων, σε σχέση με κάποιες πτυχές της τραγικής υπόθεσης του μυστηριώδους θανάτου της 22χρονης Ρωσίδας χορεύτριας, Οξάνα Ράντσεβα, που βρέθηκε νεκρή από πτώση από τον πέμπτο όροφο πολυκατοικίας στη Λεμεσό στις 28 Μαρτίου 2001, η Κατηγορούσα Αρχή, προσπάθησε, στην τελευταία δικάσιμο της περασμένης Τρίτης (22 Νοεμβρίου 2016), να κλονίσει την αξιοπιστία του κατηγορούμενου για απαγωγή της, Μάριου Αθανασίου και να διαψεύσει τους ισχυρισμούς του, πάνω σε ένα σημείο κρίσιμης σημασίας για την υπόθεση, ότι από τις 20 Μαρτίου 2001, είχε καταγγείλει προφορικά και με επιστολή του στην Αστυνομία, την εγκατάλειψη, από την Οξάνα Ράντσεβα, της εργασίας της, στο δικής του ιδιοκτησίας καμπαρέ «Ζυγός» της Λεμεσού. Προς τούτο, η Κατηγορούσα Αρχή, με εκπροσώπους της τον Πανίκο Αβρααμίδη, τον Αλέξη Μανώλη και την Χριστίνα Αυγουστή, κάλεσε και κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας, δύο αστυνομικούς, που την περίοδο του θανάτου της Ράντσεβα, υπηρετούσαν στο Κλιμάκιο Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (ΥΑΜ) Λεμεσού και εργάστηκαν στο Γραφείο Αλλοδαπών Καλλιτέχνιδων του Κλιμακίου. Όμως προκάλεσε εντύπωση (όχι και την καλύτερη), το γεγονός ότι τα επιχειρήματα των δύο αστυνομικών, που ανασύρθηκαν από καταθέσεις τους για την υπόθεση, το 2012, βασίστηκαν στην…αμνησία τους και όχι στη μνήμη τους. Κι αυτό γιατί το 2012, δύο μόλις χρόνια μετά τον Ιανουάριο 2010, που η υπόθεση Ράντσεβα έγινε διεθνώς γνωστή, όταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), καταδίκασε την Κύπρο και τη Ρωσία, για τον χειρισμό της υπόθεσης και μετά που η υπόθεση ξανάνοιξε και ανατέθηκε για διερεύνηση σε ποινικούς ανακριτές, από τον Γενικό Εισαγγελέα, οι πολύπειροι αστυνομικοί μάρτυρες, δήλωναν ότι «δεν θυμούνται την περίπτωση της Οξάνα, μετά από τόσα χρόνια» και ότι «το όνομά της και η φωτογραφία της, δεν τους λέει και δεν τους θυμίζει τίποτε». Να υπενθυμίσουμε ότι εκτός από τον Μάριο Αθανασίου, κατηγορούμενοι στην υπόθεση είναι τα αφυπηρετήσαντα μέλη της Αστυνομίας Χριστάκης Ναθαναήλ και Ανδρούλα Ιωάννου, που διώκονται ποινικά για κατάχρηση εξουσίας και αμέλεια καθήκοντος. Η δίκη αυτή, άρχισε στις 27 Σεπτεμβρίου 2016 και συνεχίστηκε στις 12, 19 και 20 Οκτωβρίου 2016 και 18, 21 και 22 Νοεμβρίου 2016. Η υπόθεση θα συνεχισθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016.
Η διαδικασία εργοδότησης καλλιτέχνιδων
Στη διαδικασία της 22ας Νοεμβρίου 2016 ενώπιον του Δικαστή Μιχάλη Παπαθανασίου, ο αφυπηρετήσας αστυνομικός Σάββας Περιστιάνης, αναγνώρισε δική του κατάθεση 26ης Ιανουαρίου 2012, στο πλαίσιο της υπόθεσης του θανάτου της Οξάνα. Ο Περιστιάνης, που υπηρέτησε στο Κλιμάκιο Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού την περίοδο 1998-2002 και εργάστηκε στο Γραφείο Καλλιτέχνιδων του Κλιμακίου, περιέγραψε σε εκείνη την κατάθεσή του, του 2012, που διάβασε στο Δικαστήριο ο Πανίκος Αβρααμίδης, τη διαδικασία για την άφιξη και την άδεια εργασίας των καλλιτέχνιδων, κατά την επίμαχη περίοδο του θανάτου της Οξάνα Ράντσεβα, πριν 15 χρόνια. Είπε μεταξύ άλλων ότι η ΥΑΜ Λεμεσού, έλεγχε και στη συνέχεια διαβίβαζε στο Αρχηγείο της ΥΑΜ στη Λευκωσία και στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης (ΤΑΠΜ), κάποια απαραίτητα έγγραφα για την έγκριση της άφιξης και την έκδοση της θεώρησης της βίζας της καλλιτέχνιδας, όπως το συμβόλαιο εργασίας της καλλιτέχνιδας που παρουσίαζε ο καλλιτεχνικός πράκτορας, ιατρικό πιστοποιητικό για την κατάσταση της υγείας της, φωτοτυπία του διαβατηρίου της και κάποιο άλλο έντυπο, υπογραμμένο από τον καλλιτεχνικό πράκτορα και τον εργοδότη της. Ο μάρτυρας αναφέρθηκε σε δημιουργία στην Υπηρεσία του, φακέλου και κάρτας με όλα τα στοιχεία κάθε καλλιτέχνιδας και σε καταχωρήσεις στο Ημερολόγιο της Υπηρεσίας, των ελέγχων των καμπαρέ. Είπε ότι ο εργοδότης της καλλιτέχνιδας, ήταν υποχρεωμένος να ενημερώσει την ΥΑΜ Λεμεσού με επιστολή, σε περίπτωση εγκατάλειψης του χώρου εργασίας της και ότι αυτή η ενημέρωση σε κάποιες περιπτώσεις γινόταν αρχικά προφορικά και σύντομα μετά, γραπτώς.
«Δεν θυμάται την περίπτωση»
Ο Σ. Περιστιάνης πρόσθεσε ότι το Γραφείο του διαβίβαζε αυτή τη γραπτή επιστολή, με συνοδευτική επιστολή, στο Αρχηγείο ΥΑΜ. Είπε ότι λόγω της εργασίας του, γνωρίζει όλους τους καλλιτεχνικούς πράκτορες και ιδιοκτήτες των διαφόρων καμπαρέ, μεταξύ των οποίων, τα αδέλφια Μάριο και Μέλιο Αθανασίου και ότι το καμπαρέ «Ζυγός», εργοδοτούσε γύρω στις 10 καλλιτέχνιδες, μια από τις οποίες, ήταν η Οξάνα Ράντσεβα. Όμως, ο Σάββας Περιστιάνης, δεν θυμόταν τίποτα γι’ αυτήν. Στην κατάθεσή του, το 2012, επικαλέστηκε την παρέλευση πολλών χρόνων και είπε ότι «δεν θυμάται την περίπτωση του αφύσικου θανάτου της Ρωσίδας καλλιτέχνιδας Οξάνα Ράντσεβα το 2001» και ότι «αυτή εργαζόταν στο καμπαρέ «Ζυγός». Επίσης, δεν αναγνώρισε τη φωτογραφία της Οξάνα, λέγοντας ότι «δεν του θυμίζει τίποτα».
Η επιστολή καταγγελίας εξαφάνισης
Ο Σάββας Περιστιάνης υποστήριξε στην κατάθεσή του, ότι στον φάκελο της υπόθεσης, δεν είδε καμιά επιστολή, όπου καταγγέλλεται η εγκατάλειψη του χώρου εργασίας και διαμονής, από την Οξάνα Ράντσεβα. Παρατήρησε ότι αν υπήρχε τέτοια επιστολή, θα έπρεπε να βρίσκεται στον φάκελο αυτό, με συνοδευτική επιστολή της ΥΑΜ Τμήματος. Στη συνέχεια επιβεβαιώνει ότι ο φάκελος αυτός, περιλαμβάνει επιστολή ημερομηνίας 26 Απριλίου 2001, που υπογράφεται από τον τότε Βοηθό Υπεύθυνο του Κλιμακίου ΥΑΜ Λεμεσού, Υπαστυνόμο Γ. Γεωργίου, ότι η Οξάνα Ράντσεβα καταγγέλθηκε για εγκατάλειψη του χώρου εργασίας και διαμονής της, στις 20 Μαρτίου 2001. Όμως, όπως σημειώνει, δεν υπάρχει επιστολή που καταγγέλλει την κοπέλα, ότι εγκατέλειψε τον χώρο εργασίας και διαμονής της. «Εγώ δεν γνωρίζω τίποτε για την περίπτωση αυτή», είπε ο Σάββας Περιστιάνης και συνέχισε αναφέροντας ότι «μετά από το τόσα χρόνια από το 2001, δεν θυμούμαι αν ο Μάριος Αθανασίου, μου ανάφερε προσωπικά (σ. σ. στις 20 Μαρτίου 2001, οκτώ μέρες πριν τον θάνατό της), ότι η Οξάνα Ράντσεβα εγκατέλειψε τον χώρο εργασίας της». Περαιτέρω, ο μάρτυρας είπε ότι δεν θυμάται κατά πόσο συμβούλεψε τον Αθανασίου να γράψει επιστολή, ούτε θυμάται κατά πόσο ο Αθανασίου, τον ενημέρωσε την επόμενη μέρα, ότι έκανε την επιστολή, όπως ο Αθανασίου ισχυρίζεται και ότι την παρέδωσε στην ΥΑΜ. Είπε ότι αν ο Αθανασίου προσκόμιζε τέτοια επιστολή, θα έπρεπε να υπάρχει και ότι θα γίνονταν όλες οι δέουσες για την περίπτωση, ενέργειες. «Δεν μπορώ να θυμηθώ», είπε ο Σ. Περιστιάνης, «αν ο Μάριος Αθανασίου, μου ανάφερε προσωπικά τον Μάρτη 2001, ότι η Οξάνα μετά την εξαφάνισή της, θεάθηκε σε συγκεκριμένο αυτοκίνητο και αν ο Μάριος Αθανασίου, μου ανάφερε τα στοιχεία του αυτοκινήτου».
Ο δικηγόρος του Μ. Αθανασίου, Λύσανδρος Λυσάνδρου, υπέδειξε ότι στον ίδιο φάκελο, υπάρχει επιστολή ημερομηνίας 26 Απριλίου 2001, περί καταγγελίας της Ράντσεβα για εγκατάλειψη της εργασίας της, που υπογράφεται από τον πρώην Βοηθό Υπεύθυνο του Κλιμακίου ΥΑΜ Λεμεσού, Υπαστυνόμο Γ. Γεωργίου.
Ο κατηγορούμενος για απαγωγή της Οξάνα, Μάριος Αθανασίου, ιδιοκτήτης του καμπαρέ «Ζυγός», που έχει κλείσει. Σήμερα είναι ιδιοκτήτης πρακτορείου στοιχημάτων. Το στιγμιότυπο είναι από την παρουσία του στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, την Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016
Φακελωμένα όλα τα καμπαρέ
Ο δεύτερος μάρτυρας κατηγορίας, Λοχίας Νεόφυτος Σπανός Λοχίας, αναγνώρισε κατάθεσή του 19ης Ιανουαρίου 2012, όπως και συμπληρωματική κατάθεση 7ης Μαϊου 2012, που κατατέθηκαν ως τεκμήρια στο Δικαστήριο. Ο Λοχίας, υπηρετούσε από το 1995-2008, στο Κλιμάκιο Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού και εργάστηκε στο Γραφείο Καλλιτέχνιδων του Κλιμακίου, μαζί με τον Αρτέμη Χατζηβαρνάβα και τον Σάββα Περιστιάνη, όπως είπε. Περιέγραψε και αυτός τη διαδικασία έκδοσης θεώρησης βίζας για τις καλλιτέχνιδες, επαναλαμβάνοντας όσα προηγουμένως είπε ο Σ. Περιστιάνης. Είπε ότι στην περίπτωση εγκατάλειψης του χώρου εργασίας και διαμονής μιας καλλιτέχνιδας, ο εργοδότης κατάγγελλε με γραπτή επιστολή στο Κλιμάκιο ΥΑΜ Λεμεσού, που με τη σειρά του, τη διαβίβαζε με συνοδευτική επιστολή, στο Αρχηγείο ΥΑΜ και στο ΤΑΠΜ, ενώ ταυτόχρονα, γίνονταν προσπάθειες για ανεύρεση της γυναίκας, όπως και καταχώρηση της αναζήτησης προσώπου, στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Είπε ότι ενημερώνονταν σχετικά, όλα τα Κλιμάκια ΥΑΜ και ότι στο Γραφείο του, εκείνα τα χρόνια, ήταν φακελωμένα όλα τα καμπαρέ και καταχωρημένα όλα τα στοιχεία των καλλιτέχνιδων, όπως και οι κατάλογοι των καλλιτέχνιδων που ετοίμαζαν οι εργοδότες τους. Είπε ότι το σύστημα αυτό συνεχιζόταν και μετά το 2008, που ο ίδιος μετατέθηκε από το Κλιμάκιο ΥΑΜ Λεμεσού.
Η υπογραφή του συμβολαίου
Ο Λοχίας Σπανός είπε ότι λόγω της δουλειάς του στην ΥΑΜ Λεμεσού, γνωρίζει τον Μέλιο Αθανασίου, σαν καλλιτεχνικό πράκτορα που έφερνε στην Κύπρο καλλιτέχνιδες και τον αδελφό του Μάριο, τότε ιδιοκτήτη του καμπαρέ «Ζυγός» και ότι οι σχέσεις τους, «ήταν καθαρά επαγγελματικές». Πρόσθεσε ότι το όνομα στον φάκελο της Οξάνα Ράντσεβα από τη Ρωσία, «δεν του λέει τίποτε» και ότι η φωτογραφία της, «δεν του θυμίζει τίποτε». Στη συνέχεια, όμως, είπε ότι αναγνωρίζει μια δική του μονογραφή, στο έγγραφο με το συμβόλαιο της Οξάνα, με την οποία πιστοποιεί ότι η Οξάνα Ράντσεβα, παρουσιάστηκε στο Γραφείο του και υπόγραψε συμβόλαιο στην παρουσία του(!). Πρόσθεσε ότι «μετά από τόσα χρόνια», δεν θυμάται ποιος παρουσίασε το συμβόλαιο αυτό και ούτε αν η Ράντσεβα ζήτησε διευκρινίσεις ή εξηγήσεις, για το συμβόλαιο της.
Η καταγγελία στην ΥΑΜ Λεμεσού
Προσθέτει στην κατάθεσή του ο Λοχίας Νεόφυτος Σπανός, ότι στον φάκελο της Οξάνα Ράνσεβα, «δεν εντοπίζει επιστολή του Μέλιου Αθανασίου, ότι η Ράντσεβα εγκατέλειψε τον χώρο εργασίας της, ούτε συνοδευτική επιστολή του Γραφείου μας. Το μόνο έγγραφο που βλέπω στον φάκελο, που υπογράφει ο Υπαστυνόμος Γ. Γεωργίου, τότε Βοηθός Υπεύθυνος της ΥΑΜ Λεμεσού με ημερομηνία 26 Απριλίου 2001, αναφέρει ότι η Ράντσεβα εγκατέλειψε τον χώρο εργασίας της και καταγγέλθηκε από τον εργοδότη της στις 20 Μαρτίου 2001». Ο Λοχίας παρατήρησε ότι «η επιστολή του Υπαστυνόμου Γ. Γεωργίου, θα έπρεπε να συνοδεύεται από επιστολή του εργοδότη της Οξάνα, ότι εγκατέλειψε τον χώρο εργασίας της» και ότι αν γινόταν καταγγελία στην ΥΑΜ Λεμεσού, ότι η Ράντσεβα εγκατέλειψε τον χώρο εργασίας της από τις 20 Μαρτίου 2001, μέχρι τη μέρα του θανάτου της στις 28 Μαρτίου 2001, η Υπηρεσία του θα επιλαμβανόταν της υπόθεσης και θα ενημέρωνε για το αποτέλεσμα.
Η μονογραφή «μοιάζει με τη δική του»
Εντύπωση προκάλεσε στο Δικαστήριο, η δήλωση του Ν. Σπανού, στη συμπληρωματική του κατάθεση 7ης Μαϊου 2012, ότι δεν μπορεί να αναγνωρίσει ως δική του, μονογραφή, σε φωτοαντίγραφο επιστολής Μ. Αθανασίου, ότι η Οξάνα Ράντσεβα εγκατέλειψε τον χώρο εργασίας και διαμονής της. Είπε ότι η μονογραφή «μοιάζει με τη δική του» και ότι η γραφή του αστυνομικού αριθμού του, 1282, επίσης «μοιάζει να είναι δική του γραφή». Εκφράζει στη συνέχεια, τη βεβαιότητα, ότι «τέτοια επιστολή, δεν παρέλαβε και ότι «δεν μπορεί να εξηγήσει αυτή την επιστολή». Πρόσθεσε ότι δεν έκανε τις δέουσες ενέργειες για την ανεύρεση της Οξάνα Ράντσεβα, αφού δεν παρέλαβε ποτέ, επιστολή που κατάγγελλε εξαφάνισή της.
Το σημειωματάριο του αστυνομικού
Απαντώντας σε υπόδειξη του εκ των εκπροσώπων της Κατηγορούσας Αρχής, Πανίκου Αβρααμίδη, ο Λοχίας Σπανός παρουσίασε υπηρεσιακό σημειωματάριο, στο οποίο όπως είπε, καταγράφει γεγονότα, από τη στιγμή που θα αναλάβει καθήκον και οτιδήποτε άλλο περιέλθει στην αντίληψή του και όπου αποδεικνύεται ότι δεν εργαζόταν την ημερομηνία παραλαβής της επιστολής Αθανασίου, στις 20 Μαρτίου 2001. Στο συγκεκριμένο σημειωματάριο, που κατατέθηκε ως τεκμήριο στο Δικαστήριο, υπάρχουν καταγραμμένα γεγονότα της περιόδου Νοεμβρίου 2000-Ιουνίου 2001. Στη σελίδα 59, όπως είπε, υπάρχει καταγραμμένο ότι απουσίαζε από την εργασία του, το διάστημα 17-25 Μαρτίου 2001.
Απαντώντας σε ερωτήσεις του δικηγόρου του Μάριου Αθανασίου, Λύσανδρου Λυσάνδρου, κατά πόσο τον Μάρτη-Απρίλη 2001, του ζητήθηκε να κάνει έλεγχο στη λίστα καλλιτέχνιδων του καμπαρέ «Ζυγός», ή αν έλεγξε για οτιδήποτε αφορούσε την αποβιώσασα Οξάνα Ράντσεβα, απάντησε ότι δεν θυμάται. Ο Λυσάνδρου, του υπέβαλε ότι η επιστολή του Μ. Αθανασίου, υπάρχει στον σκληρό δίσκο του ηλεκτρονικού υπολογιστή της ΥΑΜ και ότι ο πελάτης του, ενημέρωσε το Γραφείο του Σπανού, ότι η Οξάνα Ράντσεβα, είχε εγκαταλείψει την εργασία της στο καμπαρέ «Ζυγός». Ο Λοχίας Ν. Σπανός, απάντησε ότι δεν μπορεί να επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο, (περί της ενημέρωσης του Γραφείου του από τον Αθανασίου), γιατί απουσίαζε από την εργασία του, το διάστημα 17-25 Μαρτίου 2001, σύμφωνα με το υπηρεσιακό σημειωματάριό του.
Να σημειώσουμε πάντως ότι στο πλαίσιο της δικαστικής διαδικασίας της περασμένης Τρίτης, (αλλά εκτός πρακτικών), ο Λοχίας Ν. Σπανός, πήρε θετικά σχόλια και συγχαρητήρια από τον Πανίκο Αβρααμίδη και τον δικηγόρο της κατηγορούμενης αστυνομικού Ανδρούλας Ιωάννου, Γιώργο Παπαϊωάννου, για τον επαγγελματισμό που δηλώνει η τήρηση των σημειωματάριών του, από το 1989, όταν κατατάγηκε στην Αστυνομία.
Όταν το ΕΔΑΔ καταδίκασε την Κύπρο
Όπως είναι γνωστό, ο 78χρονος σήμερα πατέρας τη Οξάνα, Νικολάϊ Ράντσεφ, που ήρθε από τη Ρωσία και παρέστη στην πρώτη δικάσιμο της παρούσας υπόθεσης, στις 27 Σεπτεμβρίου 2016, προσέφυγε, στις 26 Μαΐου 2004 στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), που τον Ιανουάριο 2010, εξέδωσε καταδικαστική απόφαση κατά της Κύπρου και της Ρωσίας, διεθνοποιώντας έτσι την υπόθεση, με αρνητικό πρόσημο και για τις δύο χώρες. Η καταδίκη τους, αφορούσε παραβίαση του άρθρου 2 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (δικαίωμα στη ζωή), τη μη διεξαγωγή αποτελεσματικής έρευνας, την παραβίαση του άρθρου 4 (απαγόρευση της δουλείας και της καταναγκαστικής εργασίας) και την παραβίαση του άρθρου 5 (δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια). Η Κύπρος καταδικάστηκε σε πρόστιμο 40.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 3.150 ευρώ για έξοδα και δαπάνες. Η Ρωσία κλήθηκε να καταβάλει στον Ράντσεφ, 2000 ευρώ για ηθικές ζημίες. Μετά την καταδικαστική απόφαση της Κύπρου απο το ΕΔΑΔ, το Υπουργικό Συμβούλιο είχε διορίσει δύο ποινικούς ανακριτές για την υπόθεση του θανάτου της Οξάνα Ράντσιεβα, τους Ευαγόρα Αναστασίου και Ανδρέα Παπαχαραλάμπους, οι οποίοι παρέδωσαν τον Νοέμβριο 2011 στον τότε Γενικό Εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη, ένα καταπελτικό πόρισμα που επέρριπτε σοβαρές ευθύνες, κυρίως σε μέλη της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λεμεσού, για υποβάθμιση του θανάτου της κοπέλας και για μια σειρά ενεργειών ή παραλείψεων, που φαίνεται να εμπόδισαν την έγκαιρη και πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης.
Μετά από αυτή την εξέλιξη, η υπόθεση ανατέθηκε για διερεύνηση από τους ποινικούς ανακριτές Ονησίφορο Ιωάννου και Παναγιώτη Πελαγία, οι οποίοι ετοίμασαν και επέδωσαν στον Πέτρο Κληρίδη, τον Σεπτέμβρη 2012, τη δική τους έκθεση για την υπόθεση Ράντσεβα. Με βάση την έκθεση αυτή, ο νέος Γ. Εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης, αποφάσισε τον Νοέμβριο 2013 να ασκήσει ποινική δίωξη για κατάχρηση εξουσίας και για αμέλεια καθήκοντος, στους προαναφερθέντες αστυνομικούς που ήταν καθήκον, όταν η Οξάνα μεταφέρθηκε απο τον εργοδότη της Μάριο Αθανασίου στον Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού, στις 28 Μαρτίου 2001. Αποφάσισε επίσης να ασκήσει ποινική δίωξη στον Μάριο Αθανασίου, για απαγωγή της Οξάνα, αφού, όπως αναφέρει σε επιστολή του προς τον πατέρα της κοπέλας, ο Αθανασίου «τη μετέφερε απο το κλαμπ (Titanic) στον Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού, χωρίς να έχει καμιά αρμοδιότητα προς τούτο». Σε σχέση με τον θάνατο της Οξάνα, ο Γενικός Εισαγγελέας γράφει στον πατέρα της ότι «δεν υπάρχουν στοιχεία στην έκθεση των ποινικών ανακριτών για οποιαδήποτε εγκληματική πράξη εναντίον της, που της προκάλεσε το θάνατο. Αντίθετα, όλα τα στοιχεία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος της κόρης σας, ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος».
Ελάχιστα τα στοιχεία για trafficking
Ο Κώστας Κληρίδης αναφέρει και τα εξής στον Ν. Ράντσεφ: «Σε σχέση με ισχυρισμούς ότι η κόρη σας υπήρξε θύμα σωματεμπορίου ή σεξουαλικής ή άλλης εκμετάλλευσης στην εργασία της, φοβάμαι ότι παρόλες τις προσπάθειες των ποινικών ανακριτών για συλλογή στοιχείων και πληροφοριών, αυτά είναι ελάχιστα. Λαμβάνω υπόψη ότι η παρέλευση τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος από την άφιξη και τη διαμονή της κόρης σας στην Κύπρο, εμπόδισε τη συλλογή περισσότερων στοιχείων και πληροφοριών για τις συνθήκες άφιξης, εργασίας και διαμονής της στην Κύπρο. Στο μεταξύ, πολλοί μάρτυρες έχουν πεθάνει, άλλοι εγκατέλειψαν την Κύπρο και άλλοι δεν κατέστη δυνατό να εντοπισθούν. Σύμφωνα με τους ποινικούς ανακριτές, κάποιοι σημαντικοί μάρτυρες επικαλούνται το πέρασμα του χρόνου για να ισχυριστούν ότι δεν θυμούνται επακριβώς τα γεγονότα».
