Παιδί της Αθήνας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Π.Φάληρο. Αποφοίτησε το 2012 από τη δραματική σχολή του Νέου Ελληνικού Θεάτρου του Γιώργου Αρμένη και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο μπαλέτο και στο σύγχρονο χορό μετά από δεκαπέντε έτη εντατικής παρακολούθησης. Παράλληλα πήρε το πτυχίο της από το πολιτικό τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών. Έκτοτε ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο και συνεργάστηκε με αρκετούς αξιόλογους σκηνοθέτες.
Πως πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Η ενασχόληση μου με την υποκριτική ήταν κάτι αναπόφευκτο και καρμικό. Από τότε που με θυμάμαι αυτό λαχταρούσα. Ήταν μονόδρομος. Θα ήταν τουλάχιστον άδικο να μη δώσω την ευκαιρία στον εαυτό μου να το δοκιμάσει.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε αρχικά;
Δε θυμάμαι να αντιμετώπισα κάποια δυσκολία στην αρχή που έχει πάψει να υπάρχει. Οι συνθήκες συνεχίζουν να είναι δύσκολες, η ανασφάλεια υπάρχει και η τύχη δεν είναι πάντα με το μέρος σου. Αυτό που έχω κατακτήσει με το πέρασμα του χρόνου που δε γνώριζα πριν πως να διαχειριστώ, είναι το ότι μπορώ πια να εξελίσσω τα εργαλεία της δουλειάς μου μέσα από τις συνεργασίες που επιλέγω να κάνω με τρόπο πολύ υπεύθυνο και δημιουργικό.
Aν δεν κάνω λάθος συμμετείχατε σε μια παράσταση αρκετά απαιτητική και αναφέρομαι στην «Νεράιδα» του Ζαν Ζιροντού.
Η κάθε παράσταση απαιτεί προσωπική και ψυχική κατάθεση, αφοσίωση και πολύ χρόνο από τον ηθοποιό που είναι απαραίτητα για να ανθίσει μέσα από αυτήν.
Αν πρέπει να μιλήσω για μία σημαντική και ιδιαίτερη δίκη μου συμμετοχή, είναι ακριβώς σε αυτή την παράσταση την «Νεράιδα» του Ζαν Ζιρωντού στη λίμνη της Βουλιαγμένης σε σκηνοθεσία της Φροσως Λύτρα. Ήταν ίσως η πιο απαιτητική παράσταση που έλαβα μέρος όσον αφορά στη σωματική κυρίως αντοχή και στην τοποθέτηση όλης της δράσης του έργου στο αμιγώς φυσικό περιβάλλον της λίμνης που λειτούργησε ως σκηνικός χώρος. Εξιστορούσαμε την ιστορία του Ζιρωντού, παίζαμε, ερωτευόμασταν και κολυμπούσαμε μέσα, έξω και γύρω από το νερό μεταφορικά και κυριολεκτικά. Σε αυτήν την παράσταση, ο συνδυασμός της τεχνικής του σώματος με την υποκριτική δεινότητα του κάθε ηθοποιού ήταν ένα στοίχημα και τα καταφέραμε. Ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Μια μαγική εμπειρία, που παρά τις κακουχίες που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, μου άφησε μια γεύση γλυκιά και αξέχαστη.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον ΑΝΤ1 και την «Οργή»;
Η συμμετοχή μου στην «Οργή» και κατ´ επέκταση η συνεργασία μου με τον Αντ1 προέκυψε εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα. Δεν είχα σκεφτεί ούτε επιδιώξει στο παρελθόν να συμμετάσχω σε κάτι τηλεοπτικό. Ο σκηνοθέτης της σειράς Σταύρος Ποταμάρης με επέλεξε προκειμένου να κάνουμε το πιλοτικό(δείγμα) της σειράς. Μετά το δοκιμαστικό αποφασίσαμε να προχωρήσουμε μαζί και έτσι μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω την πρώτη μου τηλεοπτική απόπειρα με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, που αυτό άλλωστε ήταν και το ζητούμενο όλων μας, δίνοντας μου και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του έργου. Πρόκληση, μα χωρίς πρόκληση δε μπορείς καν να υπάρξεις σε αυτή τη δουλειά.
Πως είναι το κλίμα στα γυρίσματα ;
Αυτό που συμβαίνει στα γυρίσματα είναι κάτι που μόνο αν είσαι εκεί μπορείς να το καταλάβεις. Όλοι οι συνεργάτες μου είναι υπέροχοι! Από το συνεργείο, από τους ηθοποιούς, από τα πάντα. Όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο, πιστεύουμε σε αυτό και το αποτέλεσμα εντέλει είναι αυτό που μας δικαιώνει. Η αγάπη και η ανταπόκριση των τηλεθεατών λειτουργούν ως έναυσμα για να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη προσήλωση και χαρά σε αυτό που κάνουμε σε πείσμα όλων των δυσκολιών. Νιώθω ευλογημένη που βρίσκομαι σε αυτήν την ομάδα και τυχερή για την ευκαιρία που μου δόθηκε.
Ποιους ξένους ηθοποιούς θαυμάζεις και γιατί;
Τρελαίνομαι για τον Έντουαρτ Νόρτον. Απολαμβάνω τον Τζέιμς Φράνκο. Αγαπώ τη Νικόλ Κίντμαν. Με αφήνει άφωνη ο Άντονι Χόπκινς. Θαυμάζω τη Μέρλιν Στριπ και με καθηλώνει ο Εντ Χάρι. Θα μπορούσα να σου πω τουλάχιστον για άλλους δέκα ηθοποιούς του ευρωπαϊκού κινηματογράφου που παρακολουθώ αλλά θα καταντούσε βαρετό!
Ποιο το μεγαλύτερο σου όνειρο;
Δε μετράω τα όνειρα μου. Είναι απεριόριστα ατέρμονα και όλα μεγάλα μέσα μου. Ελπίζω σε όμορφες συναντήσεις και συνεργασίες. Να συνεχίσω να είμαι υγιής και τυχερή. Να διατηρήσω την παιδικότητα μου. Να έχω στη ζωή μου, κοντά μου την οικογένεια μου και τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
Θα επέλεγες ένα ρόλο που δεν θα σου ταίριαζε μόνο και μόνο για οικονομικούς λόγους;
Εμείς είμαστε μέσα από τον εκάστοτε ρόλο. Δεν υπάρχει ρόλος που δε μας ταιριάζει. Ότι υποδυόμαστε δεν είναι τίποτα άλλο από τον εαυτό μας ειδωμένο μέσα από μια άλλη μάτια. Αυτή η σκέψη βοηθάει στο να μη μεγαλοποιούμε τα πράγματα, να περιοριζόμαστε στην τέχνη μας με ταπεινότητα χωρίς φαμφάρες και περιττολογίες και να εκπλήσσουμε τον εαυτό μας κάθε φορά και πιο πολύ. Αποδίδεις καλύτερα αν σκέφτεσαι ότι μέσα από αυτό που κάνεις ανακαλύπτεις πτυχές σου που δεν είχες την παραμικρή ιδέα πριν ότι υπήρχαν.
Η αισθητική της εκάστοτε δουλειάς είναι αυτή που μας ταιριάζει περισσότερο από κάποια άλλη. Προσωπικά, ότι και αν κάνω είτε πρόκειται για δουλειά που επιλέχθηκε κυρίως για οικονομικούς λόγους είτε για δουλειά που ταυτίζομαι απόλυτα καλλιτεχνικά το κάνω με το ίδιο ήθος και την ίδια ποιότητα που έχω ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Με ότι κι αν καταπιαστώ θα προσπαθήσω να βρω το κάτι, να εξελιχθώ μέσα από αυτό, να επηρεάσω και να προτείνω.
Ποιες ξένες σειρές παρακολουθείς;
Με πετυχαίνεις ακόμη ενθουσιασμένη με το «The Crown». Ξεκίνησα να βλέπω το περιβόητο «La casa de papel» που είναι αρκετα καλό ώστε και είναι αυτό που μονοπωλεί αυτή τη στιγμή τις προτιμήσεις μου.
Με ποιους άλλους έχεις συνεργαστεί τηλεοπτικά και θεατρικά;
Όπως προανέφερα, η συμμετοχή μου στην «Οργή» είναι η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά.
Όσον αφορά στο θέατρο η συνεργασία μου με την σκηνοθέτη Κωνσταντίνα ΝΙικολαίδη και τη θεατρική ομάδα που δημιουργήσαμε υπήρξε καθοριστική για την αρχή της πορείας μου βουτώντας στα βαθιά και δημιουργώντας παραστάσεις με μεράκι και πολλή προσωπική δουλειά. Η συνεργασία μου με τον Γιώργο Κιμούλη και τη Φρόσω Λύτρα ήταν σημαντικές και με βοήθησαν να αφουγκραστώ τις ανάγκες μου, να αποκτήσω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να συνεχίσω. Όλες τις συνεργασίες που έχω κάνει τις θυμάμαι σαν κάτι όμορφο, χαίρομαι πολύ που ήμουν μέρος αυτών και προχωράω μαζί τους.
Δε σου κρύβω ότι νιώθω έντονα πως τώρα ξεκινάει για μένα ένας νέος κύκλος δοκιμάζοντας καινούρια πράγματα, πατώντας γερά στα πόδια μου και γνωρίζοντας πια το υλικό που έχω για ειλικρινή σκέψη, προσφορά και εξέλιξη. Η δουλειά μας είναι να λέμε μία ιστορία, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή, με την αλήθεια που έχει ο καθένας μας.
Ας το κάνουμε τουλάχιστον με τον πιο ειλικρινή μας τρόπο είτε είμαστε στο θέατρο είτε στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Είτε επειδή είμαστε αναλώσιμοι είτε επειδή ήρθαμε για να μείνουμε. Θα δείξει.
Της Νικολέτας Χρήστου
