Το Κυπριακό, ως γνωστό, ήταν, είναι και παραμένει ένα δύσκολο και περίπλοκο πρόβλημα, που το κάνει δυσκολότερο και περιπλοκότερο η πάροδος του χρόνου και η παγίωση των τετελεσμένων. Κάθε μέρα που περνά, αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας. Κι αυτό είναι εύκολο να το διαπιστώσει όποιος θέλει να δει την πραγματικότητα. Θα αναφερθούμε σε δυο μόνο περιστατικά για να καταδείξουμε αυτό που υποστηρίζουμε. Δυο γεγονότα των τελευταίων εικοσιτετραώρων που μαρτυρούν πόσο ρευστά είναι τα πράγματα και πόσο αλλάζουν μέρα με τη μέρα.
Μετά τη συνάντηση Αναστασιάδη-Τατάρ-Κουτέρες στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, η οποία επί της ουσίας δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, αναμένετο σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες μια ανακοίνωση από τα Ηνωμένα Έθνη. Μια ανακοίνωση στην οποία τουλάχιστον θα μιλούσε για διορισμό προσωπικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό. Ούτε αυτό δεν κατέστη δυνατό. Υπήρξε εμπλοκή, λένε οι ειδήσεις. Εμπλοκή που οφείλεται στην παρέμβαση της Τουρκίας η οποία θέλει με κάθε τρόπο να εκτροχιάσει οποιαδήποτε προσπάθεια που θα σήμαινε μια κάποια κινητικότητα στο Κυπριακό.
Έχουμε μια τουρκική πλευρά που θέλει όλα τα επόμενα βήματα στο Κυπριακό να είναι στη λογική των «δύο κρατών». Ο Ερσίν Τατάρ ευθύς μετά το γεύμα με τον Νίκο Αναστασιάδη και τον Γενικό Γραμματέα φρόντισε να εξουδετερώσειτις όποιες προοπτικές πήγαν να δημιουργηθούν. Η τουρκική πλευρά δεν περιορίζει τις απαιτήσεις της για αναγνώριση χωριστής κυριαρχίας μόνο σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό. Θέλει, σύμφωνα με τον Ερσίν Τατάρ, και ο διάλογος που θα επιδιωχθεί για προώθηση Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης να είναι επίσης στη λογική των «δύο κρατών». Όπως είπε, «η “ΤΔΒΚ” θα παρέχει στήριξη στις εργασίες που γίνονται για να ενισχυθούν περαιτέρω οι 12 Τεχνικές Επιτροπές, ως δύο “κράτη” που ζουν στο ίδιο νησί και να αυξηθεί η ευημερία των “λαών”».
Πότε και πώς θα βγούμε από αυτή την κατάσταση κανένας δεν ξέρει. Ακόμα και η «αισιόδοξη» δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Χριστοδουλίδη ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα διαφανεί αν θα υπάρξουν προοπτικές για έναρξη διαπραγματεύσεων βρίσκεται στον αέρα.
Αλλά και «επί του εδάφους» η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. H σύλληψη 38χρονου αλλοδαπού (αζερικής, κατά πάσαν πιθανότητα, καταγωγής) στο οδόφραγμα της Λήδρας, στην κατοχή του οποίου βρέθηκε πιστόλι με σιγαστήρα, έρχεται να υπενθυμίσει το πως οι κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου λειτουργούν σαν μια μεγάλη μαύρη τρύπα σε περιπτώσεις στοχευμένων δολοφονιών («συμβόλαια θανάτου») των οργανωμένων δικτύων του εγκλήματος –διεθνών και κυπριακών. Αλλά οι μαύρες τρύπες είναι εκεί για κάθε μορφή παρανομίας. Για διακίνηση ναρκωτικών, αλλά και αγαθών, για εισροή λαθρομεταναστών, για καταφυγή εγκληματιών στα κατεχόμενα. Είμαστε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη ανωμαλία που λειτουργεί προς όφελος της παρανομίας και κατά της νομιμότητας. Άλλωστε και στο παρελθόν είχαμε πολλά τέτοια παραδείγματα και σίγουρα θα έχουμε και στο μέλλον.
Είναι πρόδηλο ότι η παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η εκκρεμότητα της λύσης περικλείει κινδύνους που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να ελέγξει. Αυτό που επείγει είναι να βρεθεί λύση. Χωρίς λύση ούτε ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει, ούτε άνθηση της οικονομίας, ούτε ευημερία του λαού να επέλθει. Όλα θα βρίσκονται στον αέρα και όλα θα εξαρτώνται ακόμα και από ένα απλό περιστατικό που θα μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Χωρίς τη λύση ούτε ασφάλεια θα έχουμε ούτε σχεδιασμό και προγραμματισμό για το μέλλον, σε προσωπικό και εθνικό επίπεδο θα μπορούμε να έχουμε. Θα είμαστε αιχμάλωτοι και υποχείριοι μιας ανώμαλης κατάστασης που δεν θα είναι στο χέρι μας να ελέγξουμε. Και το γνωρίζουμε πολύ καλά. Ας καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια κι ας αναζητήσουμε τρόπους να ξεφύγουμε από αυτή την αβεβαιότητα.
