Παρόμοιες εισηγήσεις είχαν γίνει στο παρελθόν και στις εκθέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Κύπρο.
Διαβάστε επίσης: τι ζητάει η Τρόικα για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, πού ρίχνει την ευθύνη της οικονομικής κρίσης στην Κύπρο ο κ. Χριστόφιας. Διαβάστε ακόμα στον αέρα 13ος και μισθός.
Όπως πολλές φορές εξήγησε η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου στο πρόσφατο παρελθόν, εκείνα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που καλύπτονται πλήρως από εξασφαλίσεις δεν συμπεριλαμβάνονται στις επισφάλειες των πιστωτικών ιδρυμάτων και, ως εκ τούτου, δεν επαυξάνουν τις κεφαλαιακές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος.
Όσον αφορά τον καθορισμό των κεφαλαιακών αναγκών των πιστωτικών ιδρυμάτων από την PIMCO, αυτές λαμβάνουν υπόψη το αν υπάρχουν καθυστερήσεις πέραν των 90 ημερών, όπως επίσης και τις εξασφαλίσεις που υπάρχουν, και αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τον ορισμό που είχε ή έχει η ΚΤΚ για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Οπότε, η αλλαγή του ορισμού δεν επηρεάζει καθόλου τα αποτελέσματα της PIMCO.
Ένας βασικός παράγοντας για την ενίσχυση της αξιοπιστίας του τραπεζικού συστήματος είναι η προσήλωση προς τις βέλτιστες πρακτικές παρουσίασης των οικονομικών αποτελεσμάτων των πιστωτικών ιδρυμάτων, τις οποίες πρέπει να χαρακτηρίζει η διαφάνεια και η ακριβής ενημέρωση ούτως ώστε οι καταθέτες, μέτοχοι και ενδεχόμενοι νέοι επενδυτές, καθώς και το ευρύ κοινό να μπορούν να αξιολογούν με ακρίβεια την ευρωστία ενός πιστωτικού ιδρύματος. Ως εκ τούτου, η δημοσίευση του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων, που σύμφωνα με τη βέλτιστη διεθνή πρακτική περιλαμβάνει όλα τα δάνεια που παρουσιάζουν καθυστερήσεις πέραν των 90 ημερών, ανεξάρτητα εξασφάλισης, αποτελεί απαραίτητο στοιχείο πληροφόρησης.
Η σημερινή ανακοίνωση του Αντιπροέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος κ. Νικόλα Παπαδόπουλου ότι ο πιο πάνω ορισμός των μη εξυπηρετούμενων δανείων προσθέτει ακόμη 6.2 δις ευρώ στην τρύπα του τραπεζικού μας συστήματος και ότι η δήθεν πιο πάνω «καταστροφική» αλλαγή επήλθε με πρωτοβουλία του νυν Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας κυρίου Πανίκου Δημητριάδη συνιστά όχι μόνον ελλειπή και λανθασμένη πληροφόρηση αναφορικά με τα τραπεζικά θέματα αλλά και μια απλοϊκή αντιμετώπιση της πραγματικότητας καθότι περιέχει τον ισχυρισμό ότι η Τρόικα θα επείθετο, με δεδομένα τα προβλήματα του τραπεζικού συστήματος και την άμεση ανάγκη εξυγίανσης του, να μην παρουσιάζονται, από τώρα και στο εξής, τα πραγματικά στοιχεία που αφορούν την οικονομική κατάσταση των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Σημειώνεται, για ακόμα μια φορά, ότι η διαφορά που προκύπτει από την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των μη εξυπηρετούμενων δανείων, καθόλου δεν επαυξάνει το δημόσιο χρέος.
