Της Αλεξίας Καφετζή
Το θέμα Νίκος Κατσουρίδης άνοιξε ξανά μετά την κατηγορηματική δήλωση του ιδίου στο ραδιόφωνο Active ότι βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με το ΑΚΕΛ και το Σταύρο Μαλά.
Αυτή η δήλωση ερμηνεύτηκε και ως έμμεση ψήφος προς το Μαλά. «Πως είναι δυνατόν να λες ότι διαβουλεύεσαι με το κόμμα σου και ένα συγκεκριμένο υποψήφιο και μετά να ψηφίσεις κάποιον άλλο; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, εκτός αν θέλεις να γίνεις ρεζίλι. Και ο Κατσουρίδης δεν είναι συνηθισμένος να γίνεται ρεζίλι…» μας δήλωσε παλιά καραβάνα της πολιτικής, σταθερός αντίπαλος του Κατσουρίδη στα πάνελ για χρόνια. Ας δούμε τα πραγματικά δεδομένα μιας τέτοιας εξέλιξης.
Μια win– win κατάσταση…
Από την επιστροφή Κατσουρίδη στο κόμμα που τον ανέδειξε όλοι μπορούν να κερδίσουν. Ο ίδιος αποκαθιστά το όνομά του. Μετά τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκαν στον «ενδιάμεσο» χώρο, είναι ξεκάθαρο ότι ο Κατσουρίδης εκτός ΑΚΕΛ δεν υφίσταται. Ανοίγει μια προοπτική στον υιό Κατσουρίδη ο οποίος εργάζεται σήμερα στο ευρύτερο Λαϊκό Κίνημα. Στηρίζει τον υποψήφιο του οποίου ήταν επικεφαλής της καμπάνιας το 2013, με τον οποίο αντικειμενικά έχει πολύ καλή σχέση. Εκλογή Μαλά ενδεχομένως θα ανοίξει και άλλες πόρτες για τον ίδιο, με πιθανή αξιοποίηση στο Υπουργικό Σχήμα.
Από την άλλη, το ΑΚΕΛ επίσης έχει πολλά να κερδίσει. Επουλώνει μια πληγή που είναι ανοικτή εδώ και καιρό. Δίνει δυναμική στο Σταύρο Μαλά. Η δυναμική φέρνει προοπτική. Επιτυγχάνει τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση. Όπως και να το δει κάποιος μόνο οφέλη υπάρχουν για το ΑΚΕΛ σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ο Σταύρος Μαλάς θα είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος σε μια τέτοια εξέλιξη. Αφού θα βάλει στη φαρέτρα του ένα ισχυρότατο όπλο. Και ποιος άλλωστε δεν θέλει να δει τις πιθανότητές του να ενισχύονται για την προεδρία της Δημοκρατίας; Σκεφτήκατε πόσο μικρά και δευτερεύοντα μοιάζουν αυτές οι αντιπαραθέσεις, μπροστά στις προοπτικές του τόπου, του λαού, μιας παράταξης, όπως αυτές διαμορφώνονται από μια νικηφόρα προεδρική πορεία;
Αγκάθι το κυπριακό;
Ρωτήσαμε το συνομιλητή μας (άνθρωπο υψηλού κύρους) εάν οι διαφορετικές θέσεις που κατά καιρούς λαμβάνει ο Νίκος Κατσουρίδης στο κυπριακό, μπορεί να είναι εμπόδιο. «Ο Κατσουρίδης διαφοροποιήθηκε ελαφρώς από τις θέσεις του ΑΚΕΛ. Όπως άλλωστε και άλλα εν ενεργεία στελέχη. Αλλά αυτά είναι μικροδιαφορές. Αν με την ηγεσία του ΑΚΕΛ υπάρχουν διαφορές με τους άλλους υπάρχει χάος στις απόψεις. Μπορεί ο Κατσουρίδης να ακυρώσει τον εαυτό του και να υιοθετήσει αντιομοσπονδιακές θέσεις; Δηλαδή τι θα πει στους ψηφοφόρους του τόσα χρόνια; Ότι όταν για 30 χρόνια με ακούατε να υπερασπίζομαι με ζέση τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, σας κορόιδευα; Είναι δυνατό να στηρίξει Λιλλήκα ή Νικόλα Παπαδόπουλο; Με καμία δύναμη!» Δηλώνει κατηγορηματικά.
Ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα;
Το ερώτημα λοιπόν είναι: αφού όλα είναι τόσο ώριμα, τι είναι αυτό που κρατά ακόμα τις δυο πλευρές σε απόσταση; Το παρασκήνιο λέει ότι οι δύο πλευρές κόλλησαν στο ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα. Ο Κατσουρίδης λέει τερματισμό της ποινής και μετά στήριξη και το ΑΚΕΛ λέει στήριξη και μετά τερματισμό της ποινής.
Το ζήτημα είναι ότι αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, κανένας δεν θα καταλάβει αυτή την επιμονή. Και οι δύο πλευρές θα χάσουν. Ο Κατσουρίδης θα μείνει με την ταμπέλα του «προδότη» που λιποτάκτησε την κρίσιμη ώρα. Και η ηγεσία του ΑΚΕΛ με ένα κάρο προβλήματα αν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό.
Καμιά εσωκομματική, πολιτική, πόσο μάλλον προσωπική αντιπαράθεση δεν μπορεί να είναι πάνω από την πατρίδα και το λαό.
