{loadposition ba_textlink}
Η αλήθεια είναι ότι έτσι νιώθαμε. Τώρα δώδεκα μήνες αργότερα το μωρό όχι μόνο περπατάει χωρίς βοήθεια, αλλά τρέχει κιόλας. Αντιγράφω από το πρώτο editorial της “24” :
«Με την αγνόηση του κινδύνου και το θράσος ενός παιδιού προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε μία φρέσκια, μοντέρνα και ανεξάρτητη εφημερίδα. Μία εφημερίδα πολυθεματική, όλο χρώμα, όπως θα πρέπει να είναι η ζωή μας. Με χαμηλό κόστος, αντιλαμβανόμενοι τις δυσκολίες της εποχής, αλλά επιμένοντας στην υψηλή ποιότητα περιεχομένου. Μακριά από εξαρτήσεις, δεσμεύσεις και αγκυλώσεις. Ο στόχος μας, μοναδικός και απόλυτος. Η αντικειμενική προσέγγιση των γεγονότων σε μία κρισιμότατη περίοδο για την Κύπρο».
Ένα χρόνο αργότερα παραμένουμε σταθεροί στην γραμμή που χαράξαμε από την πρώτη ημέρα. Λίγοι πίστευαν ότι θα μέναμε ζωντανοί. Όχι μόνο είμαστε εδώ, αλλά ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία και με χαμόγελο ότι θα συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για πολλά χρόνια ακόμα.
Υ.Γ. : Ένα ευχαριστώ σε όλα τα παιδιά που πέρασαν αυτούς τους δώδεκα μήνες από την οικογένεια μας, αυτή της Nikodea και στήριξαν την “24”. Μακάρι να βρεθούμε πάλι στο ίδιο μετερίζι. Και ένα μεγαλύτερο ευχαριστώ σε όσους συνεχίζουν δίπλα μας. Να ξέρετε, τα πρώτα επτά χρόνια είναι δύσκολα…
K.N.
twitter.com/cdaltas
* Κατεβάστε δωρεάν την ηλεκτρονική έκδοση της “24” στο http://24newspaper.com.cy!
