Θέμα 24H: Κραυγή απόγνωσης από τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς (vids)

Της Μαρίας Χριστοδούλου

“Θέλουν πάταξη της παραπαιδείας αλλά δε βοηθάνε σε αυτό, πώς να μην παρανομούμε, δήλωσαν αδιόριστοι εκπαιδευτικοί στο 24Η.

“Υπάρχει κρίση, ένας νέος εκπαιδευτικός έχει λίγους μαθητές. Πώς θα τα βγάλει πέρα άμα δίνει τα μισά λεφτά στις κοινωνικές ασφαλίσεις…

Δυσκολευόμαστε να ανοίξουμε δικό μας φροντιστήριο. Λόγω κρίσης δεν μπορούμε να ανοίξουμε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο, με όλες τις προδιαγραφές  που ζητά το Υπουργείο Παιδείας. Και να θέλω να μην παρανομώ δεν μπορώ.

Μπορεί το νέο σύστημα διορισμού να φέρει αποτέλεσμα στην ανεργία των εκπαιδευτικών αλλά ποιος μου εγγυάται ότι δε θα υπάρξουν διαρροές  θεμάτων, ρουσφέτι και δε θα δοθούν θέσεις υποχθόνια; Από τη στιγμή που η πλειοψηφία παρανομεί και αντιμετωπίζουν όλοι το ίδιο πρόβλημα γιατί να μας καταγγείλουν; 

Υπάρχει ο φόβος, αλλά δεν έχουμε και πολλές επιλογές”.

Τα πιο πάνω λόγια εκφράζουν τις ανησυχίες των νέων για τα σοβαρά προβλήματα που πλήττουν το τομέα της παιδείας στην Κύπρο και ιδίως την μακράν λίστα αδιόριστων εκπαιδευτικών. 

Σε αποκλειστική συνέντευξη στο 24Η, άνεργος αδιόριστος, εκπαιδευτικός εκφράζει τη δημόσια κατάκραυγή των νέων εκπαιδευτικών.

Η νέα γενιά εκπαιδευτικών στην Κύπρο είναι καταδικασμένη, όπως υποστηρίζει. Έχουμε ένα σύστημα προσλήψεων που είναι απαρχαιωμένο και καθόλου αξιοκρατικό με αποτέλεσμα οι σύγχρονοι απόφοιτοι εκπαιδευτικοί να ωθούνται σε αυτό το σύστημα που κάποιοι αποκαλούν παραπαιδεία.

Οι κατάλογοι είναι ατέλειωτοι σε όλες τις κατευθύνσεις και δυστυχώς δεν υπάρχει προοπτικής αλλαγής εάν δεν γίνει κάτι ουσιαστικό.

Δεν έχουν επιλογές οι νέοι εκπαιδευτικοί, είτε θα περιφέρονται άσκοπα ψάχνοντας άσχετες δουλειές σε σχέση με το επάγγελμα τους, είτε θα βρουν λίγους μαθητές για να διδάσκουν στο σπίτι, είτε σε ιδιωτικά φροντιστήρια. Το ίδιο το σύστημα τους ωθεί, επισημαίνει. Σε ερώτηση κατά πόσο η κρίση επηρέασε τα φροντιστήρια, απάντησε πως εν καιρώ κρίσης ο κόσμος έχει μαζευτεί πάρα πολύ. Ναί μεν σττην Κύπρο υπάρχει μια τάση οι γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια για να μάθουν το κάτι παραπάνω που δεν μαθαίνουν στο δημόσιο σχολείο, αλλά αυτό αποτελεί παρελθόν λόγω κρίσης.

Οι γονείς  πλέον θα στείλουν το παιδί τους “έκτακτα” στο φροντιστήριο, μόνο όταν έχει διαγώνισμα, επομένως το επάγγελμα ενός αδιόριστου εκπαιδευτικού δεν καθίσταται βιοποριστικό.

Δε φτάνει που οι επιλογές ενός νέου αδιόριστου εκπαιδευτικού είναι λίγες, η κρίση έχει επηρεάσει τις τσέπες των γονέων και οι επιλογές φαντάζουν μηδαμινές, συμπλήρωσε.

“Χρειάζεται εκσυγχρονισμός στο σύστημα προσλήψεων. Μπορεί η νέα πρόταση του Υπουργού να ακούγεται αξιοκρατική από την στιγμή που θα διορίζονται οι εκπαιδευτικοί ανάλογα με τα προσόντα και την εμπειρία τους, αλλά δεν ξέρουμε τι εκπλήξεις κρύβει”.

Όσο αφορά τις τιμές των φροντιστηρίων στην Κύπρο, ήταν εξωφρενικές. Ναί μεν έχουν μειωθεί αλλά συνεχίζουν να είναι υψηλές.

Τιμές εκτός πραγματικότητας ακόμα μέχρι και 30 με 35 την ώρα, ποσό το οποίο τότε ήταν υψηλό τώρα θεωρείται άκρως απαγορευτικό.

Οι τιμές τον τελευταίο χρόνο έχουν πέσει από 20 με 15 ευρώ την ώρα, τα έχουν ρίξει στα 10-12 ευρώ, ανάλογα με την επαρχία.

Σε ερώτηση εάν έπρεπε το Υπουργείο Παιδείας να καθορίζει τις τιμές των φροντιστηρίων, δε δίστασε να ρίξει πυρά προς το κράτος και το Υπουργείο.

“Η παραπαιδεία πληγώνει το δημόσιο σχολείου επομένως εάν το Υπουργείο Παιδείας καθόριζε τιμές θα υπήρχε αντίφαση. Εξίσου αντιφατικό το ότι υπάρχουν τα Κρατικά Ινστιτούτα Επιμόρφωσης και με την ευλογία του κράτους οι μαθητές διδάσκονται στα κρατικά όσα δεν μαθαίνουν στο σχολείο.

Η ίδια πολιτεία δεν έχει καθορίσει τι είναι νόμιμο και τι παράνομο, τι σωστό και τι λάθος. Όταν καθοριστεί αυτό κάνουμε πραγματική βελτίωση, ένα βήμα εμπρός και δέκα πίσω, ούτε το νέο σύστημα διορισμού πιστεύω πως θα βοηθήσει, είπε.

Oι κλάδοι της Φιλοσοφικής σχολής παραγκωνίζονται. Μιλώντας στο 24Η για το γνωστικό αντικείμενο του φιλολόγου σε κλίμα απαισιοδοξίας, θεωρεί ότι το μέλλον είναι δυσοίωνο.

Συνοπτικά οι λόγοι που ωθούν τους νέους στην παρανομία είναι οι εξής:

-Απαρχαιωμένο σύστημα διορισμού

-Οικονομική κρίση

-Μειωμένες επιλογές

-Η πεποίθηση ότι η παιδεία στο δημόσιο σχολείο νοσεί

-Δεν υπάρχει ξεκάθαρη θέση περί παραπαιδείας