{loadposition ba_textlink}
Νομοθετικά κενά και ασάφειες στην εγγραφή και έκδοση πιστοποιητικών γεννήσεως, τα οποία θέτουν τα παιδιά σε πιθανούς κινδύνους, δεν αντιμετωπίζονται, από πλευράς πολιτείας, ως θέμα προτεραιότητας, το οποίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης με την τροποποίηση της Νομοθεσίας, καθώς και με τη συνεργασία των συναρμόδιων Υπουργείων, διαπιστώνει η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού Λήδα Κουρσουμπά σε έκθεση, η οποία συνετάχθη μετά τη διερεύνηση 15 παραπόνων και τη γενικότερη έρευνα του θέματος.
Τα παράπονα αφορούσαν παιδιά μεταναστών από τρίτες χώρες ή κοινοτικών πολιτών και κλινικές που αρνούνταν να παραδώσουν στους γονείς τα απαιτούμενα έγγραφα για να εγγράψουν τα παιδιά τους και να πάρουν πιστοποιητικό γέννησης.
Η Επίτροπος στην έκθεση αναφέρει ότι τα παράπονα αφορούσαν κυρίως τους χειρισμούς του Υπουργείου Εσωτερικών, του Υπουργείου Υγείας, του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, της Αστυνομίας, του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης και των Επαρχιακών Διοικήσεων στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της κάθε Aρχής αναφορικά με την εφαρμογή του σχετικού Νόμου.
Σε κάποιες περιπτώσεις αφορούσαν και τους χειρισμούς του Υπουργείου Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.
Η Επίτροπος, αναφέροντας πως η επίσημη καταγραφή της γέννησης ενός παιδιού από το κράτος, αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και ουσιώδες μέσο προστασίας και διασφάλισης άλλων δικαιωμάτων του παιδιού, το οποίο κατοχυρώνεται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, παρατηρεί ότι η μη καταχώρηση της γέννησης οποιουδήποτε παιδιού, το καθιστά ουσιαστικά «ανύπαρκτο» έναντι του κράτους, με αποτέλεσμα να μην έχει πολλές φορές πρόσβαση σε κανένα άλλο δικαίωμα και να βρίσκεται εκτεθειμένο σε κινδύνους, όπως της εμπορίας, της εκμετάλλευσης, της απαγωγής.
Η Επίτροπος, συνεχίζοντας, είπε ότι στην Κύπρο δεν έχει πραγματοποιηθεί έρευνα που να καταγράφει το ποσοστό των παιδιών που δεν είναι καταχωρημένα ή που να διερευνά τους παράγοντες που μπορεί να συνιστούν εμπόδιο στην καταγραφή των γεννήσεων.
Εξηγεί ότι κατά τη χρονική περίοδο 2008-2014 έλαβε παράπονα που αφορούσαν 15 περιπτώσεις παιδιών (ηλικιών από 2 εβδομάδων μέχρι και 5 χρόνων) για τα οποία παρουσιάστηκαν εμπόδια κατά τη διαδικασία εγγραφής της γέννησής τους και, συνακόλουθα, δεν ήταν δυνατή η έκδοση πιστοποιητικού γεννήσεώς τους.
Από αυτές, οι 10 περιπτώσεις αφορούσαν άρνηση από μέρους του γιατρού που ήταν υπεύθυνος για τον τοκετό (7 διαφορετικοί γιατροί) να παραδώσει το απαραίτητο έγγραφο για καταχώρηση της γέννησης στους γονείς ως μοχλό πίεσης για εξόφληση των οφειλών για τον τοκετό, προσθέτει.
Αναφέρει ότι οι υπόλοιπες 5 περιπτώσεις αφορούσαν δυσκολίες, κατά τη διαδικασία εγγραφής, τις οποίες αντιμετώπιζαν ειδικότερα οικογένειες με χαρακτηριστικά που τις εντάσσουν στις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, όπως οικογένειες με οικονομική δυσχέρεια, οικογένειες μεταναστών με παράτυπο καθεστώς παραμονής και μονογονιοί.
Διευκρινίζει ότι τα παράπονα, στην πλειοψηφία τους, υπέβαλαν οι ίδιοι οι γονείς, φιλικά πρόσωπα της οικογένειας αλλά και Μ.Κ.Ο. στις οποίες οι γονείς αποτείνονταν για καθοδήγηση και βοήθεια.
Η Επίτροπος, μεταξύ άλλων, διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση του κοινού και των εμπλεκόμενων επαγγελματιών της Υγείας, κυρίως του ιδιωτικού τομέα (γιατροί, κάτοχοι ή υπεύθυνοι Ιδρυμάτων), σε σχέση τις υποχρεώσεις τους έναντι της Νομοθεσίας καθώς και τις διαδικασίες/διοικητικές πρακτικές που καλούνται να εφαρμόζουν.
Διατυπώνει την άποψη ότι πρέπει να ετοιμαστεί οδηγός κατευθυντήριων γραμμών στον οποίο να περιγράφονται οι απορρέουσες από τη Νομοθεσία υποχρεώσεις όλων των εμπλεκόμενων μερών, καθώς και η διαδικασία την οποία πρέπει να εφαρμόζουν, κάτι που θα αποτελεί χρήσιμο εργαλείο.
Εισηγείται την προώθηση εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε όλα τα επίπεδα, που να αποσκοπεί στην ενημέρωση της σημασίας καταχώρησης των γεννήσεων, τις διαδικασίες/διοικητικές πρακτικές που απαιτούνται και στην ενθάρρυνση των γονιών που δεν έχουν εγγράψει τα παιδιά τους να προσέλθουν για να το πράξουν.
Περαιτέρω διατυπώνει τη θέση ότι πρέπει να ετοιμαστεί και να ψηφιστεί νομοθεσία που να συμπληρώνει τα κενά που παρατηρούνται.
Πηγή: KYΠΕ
