Εξακολουθεί το ΑΚΕΛ να ανακινεί το θέμα του Συνεργατισμού και να αναζητά ευθύνες για την κατάρρευση και διάλυσή του από την Κυβέρνηση και τα στελέχη της νυν και πρώην. Και νομίζει το ΑΚΕΛ ότι με την τακτική αυτή θα τα καταφέρει να προσποριστεί κομματικά και εκλογικά οφέλη. Ξεχνά φαίνεται το κόμμα αυτό ότι το ίδιο έχει τεράστιες ευθύνες για την καταστροφική πορεία που ακολούθησε ο πάλαι ποτέ κραταιός Συνεργατισμός με όλες τις εκφάνσεις και παραφυάδες του. Ξεχνά το ΑΚΕΛ και η ηγεσία του ότι κομματικά στελέχη, φίλοι και οπαδοί του ήλεγχαν και αποφάσιζαν σε μεγάλο ποσοστό τις τύχες του Συνεργατισμού. Ξεχνούν οι του ΑΚΕΛ ότι μεγάλες συνεργατικές εταιρείες ήταν κομματικά φέουδα και παρακλάδια. Ξεχνούν ότι αν δεν ήσουν ψηφοφόρος του ΑΚΕΛ δεν μπορούσες να περάσεις έξω από τα μέγαρα που έκτιζαν, Κύριος οίδε, με ποια μέσα και διαπλοκές, για να στεγάσουν αιμάσσουσες και καταρρέουσες εταιρείες του Συνεργατισμού.
Ανερυθρίαστα η ακελική ηγεσία επιμένει να φέρνει στην επιφάνεια αμαρτωλές ιστορίες για τις οποίες αποκλειστικές ευθύνες έχουν επιφανή στελέχη του. Θεωρούν ότι επειδή η κατάρρευση επήλθε σε περίοδο που στην εξουσία ήταν ο Δημοκρατικός Συναγερμός, νομιμοποιούνται να φορτώσουν τις ευθύνες στην κυβερνητική παράταξη. Όμως τα πράγματα είναι απλά. Απλά και κατανοητά και στον τελευταίο πολίτη. Τον Συνεργατισμό υπέσκαψε, έφθειρε και κατακρήμνισε το ακελικό κατεστημένο που ήλεγχε και διηύθυνε τον Οργανισμό για δεκάδες χρόνια.
Είναι αλήθεια ότι ο Συνεργατισμός κατέρρευσε και διαλύθηκε επί διακυβέρνησης Συναγερμού αλλά η αλήθεια είναι αυτή που μόλις παραθέσαμε. Μπορεί ο τότε υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης να μην κατάφερε να σώσει τον Συνεργατισμό, αλλά δεν του ανήκει η ευθύνη της διάλυσής του. Αλλού πέφτουν οι ευθύνες. Και όλοι γνωρίζουν ότι το μέγιστο των ευθυνών βρίσκονται στις ράχες των ΑΚΕΛικών που για δεκαετίες ολόκληρες λυμαίνονταν τις συνεργατικές εταιρείες, έκοβαν και έραβαν χωρίς να δίνουν λόγο σε κανένα. Στα δύσκολα επιχείρησαν να βγάλουν έξω την ουρά τους αλλά τα γεγονότα και δεδομένα είναι εκεί και δεν μπορεί κανείς να τα αμφισβητήσει ή ανατρέψει. Έτσι όσο ανακινούν το θέμα. Δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να φτύνουν στα μούτρα τους και να θυμίζουν σε όλους τους ενόχους της διάλυσης του Συνεργατισμού. Και οι ένοχοι βρίσκονται στις τάξεις του ΑΚΕΛ. Όσο και αν επιχειρούν να αλλοιώσουν την εικόνα, αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Συνεπώς το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να σιωπήσουν με την ελπίδα ότι το θέμα θα ξεχαστεί. Για το δικό τους καλό. Τώρα όσον αφορά το καλό του τόπου, της οικονομίας και των μελών του Συνεργατισμού, για το οποίο κόπτονται, φρόντισαν οι ΑΚΕΛικοί τοποτηρητές στον Συνεργατισμό να το εξαφανίσουν μαζί με το ίδιο το Συνεργατικό Κίνημα.
