Ως «χάσιμο χρόνου» χαρακτήρισε τα δύο χρόνια στα οποία καλούνται οι άρρενες της χώρας να αφιερώσουν στον στρατό, η Καθηγήτρια, Κοσμήτορας της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων, Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Μαρία Μιχαηλίδη, στο Συμπόσιο «Διαχρονικές και Διαθεματικές Προσεγγίσεις στη Γυναίκα».
Μία ερώτηση εκ μέρους νεαρής φοιτήτριας από το κοινό, ήταν αρκετή για να πυροδοτήσει τη συζήτηση που ακολούθησε. Πιο συγκεκριμένα η ερώτηση που τέθηκε είχε ως εξής: «Αν και πολύ εποικοδομητικές οι εισηγήσεις και σας ευχαριστούμε για αυτό, καθώς αποδεικνύουν με νούμερα για ποιο λόγο χρειαζόμαστε σήμερα τον αγώνα για ισότητα μεταξύ των φύλων, παρ’ όλα αυτά μου κάνει εντύπωση για ποιο λόγο δεν αναλύεται πουθενά ο ρόλος του στρατιωτικού θεσμού στην ισότητα. Θέλω να πω, λαμβάνοντας ως παράδειγμα τις γυναίκες του Κουρδιστάν οι οποίες μάχονται ενάντια στην τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους και απολαμβάνουν την ισότητα στο χώρο τους, γιατί δεν γίνεται μία συζήτηση για την στράτευση των γυναικών στις ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες μάχονται για ισότητα; Θεωρώ πως οι γυναίκες έχουν αποδείξει επανειλημμένα, ιδίως μέσα από τη δράση τους στον αγώνα της ΕΟΚΑ ότι και δύνανται και ικανές είναι και τη θέληση έχουν να στρατευθούν και δεν υστερούν σε δύναμη και αποφασιστικότητα. Ίσως η αποκλειστικότητα των αρρένων να στρατεύονται εντείνει τη δημιουργία στερεοτύπων που αφορούν την ενίσχυση αυτοπεποίθησης του αντρικού πληθυσμού για άσκηση εξουσίας, εις βάρος των δυνατοτήτων των γυναικών».
Οι απαντήσεις που έλαβε η φοιτήτρια προκάλεσαν «εντυπώσεις». Ως «ανδροφυές» χαρακτήρισε η κ. Μαίρη Κουτσελίνη το επιχείρημα, επανειλημμένα μάλιστα, το οποίο «προέρχεται από τον ανδροκρατούμενο χώρο και υποτιμά τον αγώνα για ισότητα». «Μάλιστα», ανέφερε, «είναι πιο σημαντικό να λύσουμε πρώτα όλα τα άλλα προβλήματα των γυναικών και τότε ευχαρίστως να θέσουμε στο τραπέζι την ισότητα και σε αυτόν τον τομέα». Σύμφωνη, βρέθηκε να είναι και η Καθηγήτρια-Κοσμήτορας Μαρία Μιχαηλίδη, η οποία μάλιστα χαρακτήρισε τη διετή θητεία ως «χάσιμο χρόνου» αφού ο «στρατιωτικός θεσμός» της Κύπρου νοσεί και δεν υπάρχει λόγος να φορτώνουμε τις γυναίκες με τον στρατό.
«Χάσιμο χρόνου» λοιπόν, η στρατιωτική θητεία σε μία χώρα που κατέχεται από τον τουρκικό στρατό. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να δηλώσουμε πως αφού κι ο χώρος της Υγείας νοσεί, τότε γιατί να σπουδάζουν οι γυναίκες ιατρική; Σουρεαλισμός, τα επιχειρήματα, σουρεαλισμός.
Ίσως απλά ο αγώνας για ισότητα στην Κύπρο, αρκείται στο να χειροκροτούμε κάθε φορά που μία γυναίκα αναλαμβάνει βουλευτική θέση ή διοικητικά καθήκοντα και αγωνιζόμαστε μόνο για ανέλιξη προσωπική και επαγγελματική.
Το Συμπόσιο που πραγματοποιήθηκε σήμερα 28 και εχθές 27 Μαϊου στην Εταιρεία Κυπριακών Σπουδών και στο ίδρυμα Αναστάσιος Γ. Λεβέντιος αντίστοιχα, διοργανώθηκε εκ μέρους του Πανεπιστημίου Κύπρου, του Συνδέσμου Υποτροφιών Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη (Κύπρου) και της UNESCO.
Πιο συγκεκριμένα κατά τη διεκπεραίωση της δεύτερης Συνεδρίας «Γυναίκα και Σύγχρονες Προκλήσεις» οι δυο εισηγήτριες Μαίρη Κουτσελίνη, Καθηγήτρια στο τμήμα Επιστημών της Αγωγής Πανεπιστημίου Κύπρου και η Μαρία Μιχαηλίδη, αναφέρθηκαν στο προφίλ των φύλων στην Κύπρο με βάση την Έρευνα και στην Εξισορρόπηση Επαγγελματικής και Οικογενειακής Ζωής αντίστοιχα, αναλύοντας τα ποσοστά που προκύπτουν έπειτα από μελέτες, ανισότητας που βιώνουν οι γυναίκες είτε στην άσκηση πολιτικής εξουσίας είτε στον επαγγελματικό τομέα.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι εισηγήσεις που ακούσθηκαν στο Συνέδριο, μεταξύ των οποίων και οι ομιλίες των προαναφερθείσων εισηγητριών, ήταν άκρως ενδιαφέρουσες και συνεισφέρουν τα μέγιστα στην συζήτηση και στον αγώνα για ισότητα μεταξύ των φύλων. Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, αποδεικνύουν τους λόγους για τους οποίους μιλάμε σήμερα για ανισότητα ανδρών-γυναικών, τεκμηριωμένα, και αν μη τι άλλο αξίζει να επικροτούνται και να στηρίζονται από όλους μας ανεξαρτήτως φύλου.
