Όταν στις 21 Οκτωβρίου 2018, με έμβλημα την αναμμένη δάδα και μια ανθρώπινη φιγούρα, στα χρώματα του λευκού, γαλάζιου και πορτοκαλί, η Δημοκρατική Παράταξη πραγματοποιούσε σε μια κατάμεστη από κόσμο αίθουσα στην Κρατική Έκθεση, το ιδρυτικό της συνέδριο, θεωρείτο δεδομένο ότι το νέο πολιτικό σχήμα με Πρόεδρο το Μάριο Καρογιάν, θα έκανε αισθητή την παρουσία του και επίσημα στον στίβο της πολιτικής.
Της Αλεξίας Καφετζή
Η παρουσία πλήθους κόσμου, μεταξύ αυτών και πολλών παραδοσιακών Δηκοϊκών στελεχών, έδειξε πως υπήρχε ανάγκη για κάλυψη του πολιτικού κενού που έχει δημιουργηθεί στον κεντρώο χώρο, λόγω της επικράτησης νεοφανών πολιτικών προσεγγίσεων των άλλοτε καλούμενων κεντρώων κομμάτων. Σύμφωνα με τη διακήρυξη του νεοσυσταθέντος κόμματος, η ΔΗΠΑ θα εκφράζει τους μετριοπαθείς και νηφάλιους ορθολογικούς πολίτες που δεν πιστεύουν στις στείρες αντιπαραθέσεις και δεν ανέχονται τη διχόνοια και τον διχασμό. Όπως επισημαίνεται τοποθετείται από την κεντροδεξιά μέχρι και την κεντροδεξιά με κύριο γνώμονα την επανένωση της Κύπρου στο πλαίσιο της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, ενώ σε ό,τι αφορά την οικονομία πρεσβεύει το μικτό οικονομικό σύστημα που επιτρέπει την ανάπτυξη.
Παρόλο που το νέο πολιτικό σχήμα δεν αποτελεί το Άντι-ΔΗΚΟ αλλά ένα μετριοπαθές κόμμα του κέντρου, αυτοί που ενοχλήθηκαν περισσότερο από την ίδρυση του νέου πολιτικού σχηματισμού ήταν όπως αναμένετο η συγκεκριμένη πολιτική «παρέα» του Νικόλα Παπαδόπουλου.
Οι πιο πάνω εξελίξεις είναι φανερό πως προκάλεσαν ιδιαίτερο εκνευρισμό στη γνωστή
«παρέα» του 5 ου ορόφου, οι οποίοι, μέσα από την επιστράτευση επικοινωνιολόγων, έπρεπε να κάνουν στροφή και να αποκηρύξουν όλα όσα διατυμπάνιζαν τα τελευταία χρόνια, όλα όσα διακήρυτταν κατά τη διάρκεια του προεκλογικού τους αγώνα.
Πρώτο μέλημα, σύμφωνα με τους επικοινωνιολόγους που επιστράτευσαν, η διάσπαση του
μετώπου του ενδιάμεσου χώρου και η επαναφορά της στάσης υπέρ της «προδοτικής» κατ’ αυτούς, Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Δεύτερο βήμα, η έξοδος από την απομόνωση και παράλληλα, η ζύμωση συνεργασίας με το Δημοκρατικό Συναγερμό, ακολουθώντας συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα.
Πούλησαν, στην κυριολεξία, τη συναίνεση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, με προϋπόθεση την μη αξιοποίηση στελεχών της Δημοκρατικής Παράταξης στους επικείμενους διορισμούς σε ημικρατικούς οργανισμούς, όπου ζήτησαν όμως διορισμό στελεχών τους. Κύρια και πρώτη απαίτησή τους, η συμμετοχή στο Κυβερνητικό Σχήμα, ρίχνοντας στο τραπέζι και τη δεκαετή συνεργασία Νικόλα-Αβέρωφ. Τα ανταλλάγματα, σύμφωνα με διαρροές των αυλικών, ευρέως γνωστά…στήριξη Αβέρωφ προς Νικόλα για την προεδρία της Βουλής το 2021 και στήριξη Νικόλα προς Αβέρωφ το 2023 για την προεδρία της Δημοκρατίας.
Παράλληλα, η εξαγγελία της ίδρυσης της Δημοκρατικής Παράταξης, βρίσκει τον αδελφό του Υπουργού Λακκοτρύπη στην ηγετική της πυραμίδα, κάτι που χαρακτηρίσθηκε ως η μέγιστη πλέον απειλή ως προς τους σχεδιασμούς τους.
Η συγκεκριμένη λοιπόν πολιτική «παρέα», εδώ και 5 περίπου χρόνια, καραδοκούσε και
ταυτόχρονα προσπαθούσε να αποδομήσει τον συγκεκριμένο Υπουργό, αφού από ό,τι φαίνεται πότε δεν χώνεψε το γεγονός της πολιτικής του ανεξαρτησίας, αλλά και τη δημοτικότητα και απήχηση που είχε στην κοινωνία ευρύτερα.
Στην προσπάθεια λοιπόν της αποδόμησης του Υπουργού, στο στόχαστρο βρέθηκε αρχικά ο αδελφός του, πρώην εκλελεγμένο μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΚΟ, ο οποίος όμως τόλμησε να διαφωνήσει και να διαχωρίσει την θέση του από το Νικόλα και την «παρέα» του.
Χρυσή ευκαιρία, λοιπόν… «Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια» έλεγαν τότε στους διαδρόμους του ΔΗΚΟ και όχι μόνο, όπου με μια καλοστημένη σκευωρία απέστειλαν την «ανώνυμη»
καταγγελία στον Γενικό Ελεγκτή για δήθεν παράλειψή του να αποταθεί στην αρμόδια Επιτροπή για εξασφάλιση άδειας για εργοδότηση στον ιδιωτικό τομέα, αφότου έφυγε από το δημόσιο.
Θεώρησαν ότι με αυτό τον τρόπο θα τον διέσυραν στα δικαστήρια για ποινικό αδίκημα και μαζί του θα διέσυραν και το όνομα του αδελφού του, Υπουργού Λακκοτρύπη.
Αφού, όπως αποκαλύψαμε τότε, το πάλεψαν με κάθε αθέμιτο τρόπο, επιστρατεύοντας φίλους και γνωστούς εντός και εκτός Νομικής Υπηρεσίας, ο Γενικός Εισαγγελέας απεφάνθη και αποφάσισε ότι δεν συντρέχει λόγος για ποινική δίωξη, αφού ξεκάθαρα η περίπτωση δεν ενέπιπτε στις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας. Βέβαια, ακόμα και μετά τη δικαίωσή του, τα ερωτήματα που έθεσε ο αδελφός του Υπουργού δημόσια προς τους επικριτές του σε σχέση με τα αλλότρια κίνητρα πίσω από την ανώνυμη εναντίον του καταγγελία, παραμένουν αναπάντητα.
Η γνωστή λοιπόν «συμμαχική εταιρεία» δεν πτοείται και μετά και από αυτή την αποτυχία της, συνεχίζει να καραδοκεί, κάνοντας μια μικρή ανάπαυλα στις Προεδρικές Εκλογές, μια ανάπαυλα που κράτησε μέχρι την επόμενη των εκλογών. Και αντί να αναλογιστούν την ταπείνωση τους από την κοινωνία μετά τη βαριά πρωτοφανή ήττα, να επωμιστούν τις ευθύνες και να παραιτηθούν, αναλώθηκαν στον αγώνα για μη επαναδιορισμό του Υπουργού Λακκοτρύπη.
Ποιό θα έπρεπε να ήταν λοιπόν το επόμενο βήμα για «φάγωμα» του Υπουργού από τη στιγμή που οι πρόσφατες εξελίξεις σε σχέση με τους ευρύτερους ενεργειακούς σχεδιασμούς και κυρίως η κάθοδος της EXXON, αλλά και οι γεωπολιτικές και γεωστρατηγικες συμμαχίες, ήταν αυτές που έκδηλα ανέδειξαν τις ικανότητές του, αλλά αποδεδειγμένα ενόχλησαν, πείσμωσαν και προβλημάτισαν τη φατρία;
Μυρίζει αέρια και θυμήθηκαν το χαλούμι! Έτσι ερμηνεύτηκε από πολλούς το γεγονός της
στοχευμένης επίθεσης κατά του Υπουργού Ενέργειας, από τον γνωστό κύκλο της πολιτικής σκακιέρας.
Για άλλη μια φορά όμως, το εγχείρημα της αποδόμησης του Υπουργού καθόλου εύκολο αφού, κατά γενική ομολογία, το έργο που παρήχθη τα τελευταία 6 σχεδόν χρόνια στο υπουργείο του, δεν μπορεί να παραγραφεί και ούτε μπορεί να μην πιστωθεί στον ίδιο.
Στην αναμονή λοιπόν, βρήκαν την ευκαιρία από ένα καθαρά διοικητικό λάθος, να ζητήσουν την παραίτησή του για λόγους «πολίτικης ευθιξίας» και παράλληλα, να ενεργοποιήσουν τον πληρωμένο μηχανισμό των τρολς, προσπαθώντας να καρατομήσουν και να σπιλώσουν το όνομά του. Η απομάκρυνση του Υπουργού θεωρήθηκε ως «η μεγάλη ευκαιρία» και για εσωτερική ανακατάταξη, ρίχνοντας στο τραπέζι την υπουργοποίηση και διαδοχή του Υπουργού Λακκοτρύπη από τον Βουλευτή Άγγελο Βότση. Ένα ιδανικό σενάριο, που θα επέτρεπε την πολυπόθητη είσοδο του Άθου Αντωνιάδη στην Βουλή των Αντιπροσώπων, «καθαρίζοντας» την κοινοβουλευτική ομάδα, «εγκλωβίζοντας» τη συναίνεση του Μάριου Καρογιάν και παράλληλα, «σβήνοντας» πολιτικά ένα δυνατό, από διάφορες απόψεις, αντίπαλο. Και όλα αυτά, στο πλαίσιο του λεγόμενου «Κοινωνικού Πακέτου» που φρόντισαν να πλασάρουν στην κοινωνία.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, το επόμενο διάστημα, θα γίνει συντονισμένη
προσπάθεια από την συγκεκριμένη ομάδα «θαυμάτων», με διάφορους θεμιτούς αλλά και
αθέμιτους τρόπους, ώστε να οδηγηθεί ο Υπουργός Λακκοτρύπης σε παραίτηση, θέμα το οποίο, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, συζητήθηκε και στην τελευταία συνεδρία της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΟ.
Συνεπώς, διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι το θέμα του χαλουμιού αποτελεί την απαρχή μιας καλοστημένης παγίδας για τον Υπουργό, την κορυφή ενός παγόβουνου και αποκαλύπτει το υπόγειο πολιτικό παιχνίδι, με φόντο τις Βουλευτικές Εκλογές του 2021, τις Προεδρικές του 2023, αλλά κυρίως την αναμενόμενη αλλαγή του πολιτικού χάρτη ενόψει Ευρωεκλογών τον ερχόμενο Μάιο και ενόψει της καθόδου της Δημοκρατικής Παράταξης.
