Τους τελευταίους 2 μήνες ασχολούμαστε όλοι με το φαινόμενο κατά συρροή δολοφόνος ή κατ’ εξακολούθηση ανθρωποκτόνος (serial killer). Αναμφίβολα για την κοινωνία της Κύπρου και τα δεδομένα της είναι κάτι πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο. Τα εγκλήματα ενός κατά συρροή δολοφόνου και η εγκληματική του συμπεριφορά, αλλά και ο τρόπος που δρα ένας κατά συρροή δολοφόνος είναι ακατανόητα για τον ανθρώπινο νου και ασύλληπτα για τους ανθρώπους της Κύπρου, που μέχρι πριν 2 μήνες περίπου, φάνταζε σενάριο μίας ταινίας θρίλερ και μίας πραγματικότητας που συναντιέται σε χώρες και πόλεις με πολύ μεγάλους πληθυσμούς όπως οι ΗΠΑ. H δικηγόρος Βάσια Χριστοφόρου αναλύει και δίνει μια άλλη διάσταση κυρίως του όρου «Κατά συρροή δολοφόνος» το οποίο θα πάρει μεγάλες διαστάσεις μπαίνοντας πλέον στην διαδικασία δίκης.
Ποιος είναι ο ορισμός του κατά συρροή δολοφόνου;
Θα σου απαντήσω έτσι όπως τον δίδει το FBI το 1992 επί λέξη: »Κατ’ εξακολούθηση ανθρωποκτόνος θεωρείται όποιος τελεί τρεις ή περισσότερες ανθρωποκτονίες σε ξεχωριστούς τόπους τέλεσης με μια περίοδο συναισθηματικής αποφόρτισης (cooling – off period) του δράστη μεταξύ των ανθρωποκτονιών. Στον ορισμό αυτό δίνονται στοιχεία, ποσοτικά : πρέπει να έχουν συμβεί το λιγότερο τρεις ανθρωποκτονίες – τοπικά: οι ανθρωποκτονίες πρέπει να έχουν συμβεί σε διαφορετικά μέρη και – χρονικά: πρέπει να μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα απραξίας (συναισθηματικής αποφόρτισης) που μπορεί να εκτείνεται από μερικές ώρες έως μερικά χρόνια. Τα δύο τελευταία κριτήρια είναι αυτά που ξεχωρίζουν τον κατ’ εξακολούθηση ανθρωποκτόνο από τον ανθρωποκτόνο πολλαπλών δολοφονιών, αφού ο τελευταίος μπορεί να σκοτώσει πολλά άτομα στο ίδιο μέρος και την ίδια χρονική στιγμή.»
Με το πέρασμα του χρόνου έχει διαφοροποιηθεί ο ορισμός;
Ακριβώς. Με την πάροδο των χρόνοων φάνηκε ελλιπής και γι’ αυτό αναθεωρήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ως εξής: «Μια σειρά από δύο ή περισσότερες ανθρωποκτονίες, τετελεσμένες σε ξεχωριστά εγκληματικά συμβάντα συνήθως, αλλά όχι πάντοτε, από πρόσωπο που δρα μόνο του. Οι ανθρωποκτονίες αυτές είναι δυνατόν να λάβουν χώρα σε μια χρονική περίοδο που εκτείνεται από μερικές ώρες έως μερικά χρόνια. Πολύ συχνά το κίνητρο του δράστη έχει μια ιδιάζουσα ψυχολογικής υφής προέλευση και η συμπεριφορά του, καθώς και τα ευρήματα στους τόπους τέλεσης των ανθρωποκτονιών φανερώνουν στοιχεία σαδιστικής συμπεριφοράς και σεξουαλική απόχρωση.»
Γιατί ο «Ορέστης» – Νίκος Μεταξάς έχει χαρακτηριστεί ως ο κατά συρροή δολοφόνος της Κύπρου;
Είναι ξεκάθαρο ότι οι δολοφονίες που έχει διαπράξει και που θα συνέχιζε να διαπράττει δεν θα σταματούσαν εωσότου συλλαμβανόταν. Tα κίνητρα του να σκοτώνει, τα οποία δεν έχουν ξεκαθαριστεί και η ένδειξη μίας απρόσωπης σχέσης μεταξύ αυτού και των θυμάτων του τείνουν να σκιαγραφήσουν τον τύπο ενός ανθρωποκτόνου που έπαιρνε ευχαρίστηση από τις δολοφονίες του είτε αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως ηδονή, σχετίζοντας την πράξη του με την σεξουαλική επαφή είτε επειδή ασκεί πλήρη έλεγχο επί της ζωής του θύματος του. Σίγουρα δεν είμαι η ειδικός στο να αναλύσω το ψυχό-εγκληματικό προφίλ του Ορέστη, ο οποίος αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση και μόνο ειδικοί εμπειρογνώμονες και επιστήμονες, που έχουν ασχοληθεί εις βάθος και έχουν ενδιατρίψει σε τέτοιου είδους χαρακτήρες μπορούν να δώσουν εξηγήσεις.
Ας έχουμε κατά νου ότι συζητάμε για έναν άνθρωπο που ζούσε, εργαζόταν και συναναστρεφόταν καθημερινά με χιλιάδες ανθρώπους και φάνταζε πλήρως φυσιολογικός, χωρίς οποιαδήποτε ένδειξη της εγκληματικής του συμπεριφοράς. Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Επομένως, μη έχοντας υπόψη και εις γνώση μας το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε και τυχόν βιώματα και επιδράσεις, που μπορεί να διαδραμάτισαν σημαίνοντα ρόλο στην εκδήλωση τέτοιας εγκληματικής συμπεριφοράς είναι πολύ νωρίς να τον κατατάξουμε σε κάποια κατηγορία δολοφόνου.
Το μόνο σίγουρο είναι το πρωτόγνωρο του φαινομένου του Νίκου Μεταξά για την μικρή κοινωνία της Κύπρου…
Εννοείται και θα χρειαστούν αρκετές μελέτες και ειδικές υποδομές με εξειδικευμένο προσωπικό για να το αντιμετωπίσουμε, αφού με τον ρυθμό που ο κόσμος εκτίθεται στις ωμές σκηνές βίας και η επίδειξη στην εποχή μας, μιας εγωκεντρικής και ατομικιστικής συμπεριφοράς, θα αυξάνουν τον κίνδυνο επανάληψης του φαινομένου αυτού. Αρκεί να αναφέρω ότι ακόμα και στην Αμερική, χρειάστηκαν να γίνουν μελέτες για την σκιαγράφηση του εγκληματολογικού-ψυχολογικού προφίλ των κατά συρροή δολοφόνων την δεκαετία του 1970, μέσω συνεντεύξεων σε φυλακισμένους, από πράκτορες του FBI, που οδήγησαν στην κατηγοριοποίηση τους με βάση την μέθοδο εκτέλεσης των εγκλημάτων τους. Είναι αρκετά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, αρχίζοντας από τον τρόπο εκπαίδευσης της κοινωνίας και της μετάδοσης σωστών μηνυμάτων, περί ανοχής στην διαφορετικότητα, περί ισότητας σε όλους τους τομείς, αναγνώρισης και κατοχύρωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εμπιστοσύνη και διαφάνεια στην έννομη τάξη και στην δικαιοσύνη.
Δολοφονίες Ν. Μεταξά τα ψέματα…και οι δολοφονίες των δύο παιδιών
- Ο 35χρονος αρχικά ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχουν άλλα θύματα, συναντήθηκε με τη Μαρικάρ αλλά δεν τη σκότωσε και τέλος ανέφερε ότι δεν σκότωσε την Sierra και η αιτία θανάτου της ήταν εισρόφηση εμεσμάτων. Κάτι που αποδείχτηκε ψέμα.
- «Ο λόγος που λέει ψέματα είναι είτε επειδή παίζει παιχνίδι με τις αρχές και τη δημοσιότητα ή από την άλλη να ελπίζει ότι δεν θα βρεθούν τόσοι σοροί και δεν χρειάζεται να τα ομολογήσει», θα δηλώσει η Δικαστική Ψυχολόγος Έρη Ιωαννίδου.
- Επτά δολοφονίες: πέντε γυναίκες και δύο ανήλικα κορίτσια. Το κοριτσάκι της γυναίκας από τη Ρουμανία τον είχε δει όταν δολοφόνησε τη μητέρα της και έτσι για να μην τον αναγνωρίσει στο μέλλον, το σκότωσε. Η 8χρονη Elena Natalia Bunea και η 6χρονη κόρη της Marry Rose, Sierra, δολοφονήθηκαν για τον ίδιο λόγο.
Της Νικολέτας Χρήστου
