Ο κ. Κουτσού, σημείωσε πως η συζήτηση για τους προϋπολογισμούς είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια συζήτηση επί του συνόλου της κυβερνητικής πολιτικής. Ιδιαίτερα σε αυτές τις πολύ κρίσιμες στιγμές που διανύει η πατρίδα μας, τις κρισιμότερες μετά το 1974, ο πολιτικός διάλογος για τους προϋπολογισμούς αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Έκανε αναφορά στην οικονομική πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση και τις τυφλές αποκοπές σε ευάλωτες ομάδες που καταργούν στην πράξη το κράτος προνοίας. Όπως είπε, οι μειώσεις πέραν του 20% στις κοινωνικές παροχές και οι περικοπές στις χορηγίες εθελοντικών φιλανθρωπικών οργανώσεων, θα επιφέρουν περισσότερη κοινωνική δυστυχία, αυξάνοντας τις απαιτήσεις για στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων μέσα από άλλα υφιστάμενα προγράμματα του υπ. Εργασίας.
Σε μια από τις πολλές αναφορές του για το Κυπριακό, ο κ. Κουτσού ανέφερε πως οι πρόσφατες εξελίξεις για επανέναρξη των συνομιλιών δημιούργησαν στην αρχή κάποιες προσδοκίες, ότι θα μπορούσε επιτέλους να ξεκαθαρίσουν βασικά ζητήματα και αρχές που αφορούν το πλαίσιο λύσης του Κυπριακού προτού ξεκινήσουν οι συνομιλίες, αλλά, δυστυχώς αυτές οι προσδοκίες διαψεύστηκαν νωρίς με την υπαναχώρηση του Προέδρου.
Διαβάστε αυτούσια την Ομιλία του Νίκου Κουτσού:
Η συζήτηση για τους προϋπολογισμούς είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια συζήτηση επί του συνόλου της κυβερνητικής πολιτικής. Ιδιαίτερα σε αυτές τις πολύ κρίσιμες στιγμές που διανύει η πατρίδα μας, τις κρισιμότερες μετά το 1974, ο πολιτικός διάλογος για τους προϋπολογισμούς αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Οι μεγάλες προκλήσεις για την Κύπρο μας, η οικονομική κρίση και η κοινωνική δυστυχία που εξαπλώνεται ραγδαία, μας ανησυχούν.
Ανησυχώ αγαπητοί συνάδελφοι γιατί βλέπω, ακούω και μαθαίνω καθημερινά ότι νέοι Κύπριοι επιστήμονες με αξιόλογες σπουδές και όρεξη για εργασία και ζωή, μεταναστεύουν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά ή δεν επιστρέφουν στην πατρίδα τους μετά τις σπουδές τους. Ανησυχώ γιατί βλέπω καθημερινά ολοένα και περισσότερες οικογένειες να μην τα βγάζουν πέρα με την οικονομική κρίση και να βυθίζονται στην απόγνωση. Ανησυχώ για τις κοινωνικές και τις εθνικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης, την ώρα που συνεχίζεται η κατοχή, την ώρα που συνεχίζεται ο εποικισμός και η τουρκική επιθετικότητα για την κυπριακή ΑΟΖ. Το Φυσικό μας Αέριο!
Και δυστυχώς, επιτρέπουμε να υποθηκεύεται η μόνη άμεση ελπίδα του κυπριακού λαού μπροστά σε αυτά τραγικά αδιέξοδα. Επιτρέπουμε στην Τουρκία και στους συμμάχους της Τουρκίας να διασυνδέουν την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων μας με τη λύση του Κυπριακού. Είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι γίνεται μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Κύπρος και η Ελλάδα, να εκμεταλλευτούν την οικονομική εξάρτηση που τις καθιστά ευάλωτες σε πιέσεις και εκβιασμούς, για να κλείσουν το Κυπριακό με μια λύση τουρκικών προδιαγραφών.
Αυτό που σήμερα οι ξένοι διαβλέπουν ως μια «μοναδική ευκαιρία», είναι οι συνθήκες που καθιστούν την αναζήτηση λύσης του Κυπριακού ως μοναδική ευκαιρία για την Τουρκία και είναι οι ίδιες συνθήκες που το καθιστούν για μας μεγάλη παγίδα.
Οι πρόσφατες εξελίξεις για επανέναρξη των συνομιλιών δημιούργησαν στην αρχή κάποιες προσδοκίες, ότι θα μπορούσε επιτέλους να ξεκαθαρίσουν βασικά ζητήματα και αρχές που αφορούν το πλαίσιο λύσης του Κυπριακού προτού ξεκινήσουν οι συνομιλίες, αλλά, δυστυχώς αυτές οι προσδοκίες διαψεύστηκαν νωρίς με την υπαναχώρηση του Προέδρου. Ως Συμμαχία Πολιτών στηρίξαμε τον Πρόεδρο στη θέση του για τη μετεξέλιξη (και συνέχειας λέμε εμείς) της Κυπριακής Δημοκρατίας, της μιας ιθαγένειας και της μιας διεθνούς προσωπικότητας.
Την ώρα όμως που ο κ. Έρογλου ήταν κάθετος και αποκαλυπτικός στη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την ώρα που η Τουρκία με την επιθετικότητα και την προκλητικότητα της μας στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα ότι δεν εγκατέλειψε τους στρατηγικούς της στόχους έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάποιοι επέμεναν να καλλιεργούν ψευδαισθήσεις ότι ο Έρογλου, ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου είναι προοδευτικοί ηγέτες που θέλουν λύση του Κυπριακού. Στη βάση αυτής της αυταπάτης ο Πρόεδρος και το Εθνικό Συμβούλιο μπήκαν στη διαδικασία της ερμηνείας των προϋποθέσεων που έθεσε ο Πρόεδρος, αντί να επιμείνουν ότι αυτοί οι όροι είναι ξεκάθαροι και δεν χρήζουν ερμηνείας. Τελικά, διολίσθησε ξανά η δική μας πλευρά και ο Πρόεδρος υπαναχώρησε είτε καταθέτοντας μια σειρά από κείμενα, είτε συζητώντας κείμενα, που τα χαρακτήριζε η εποικοδομητική ασάφεια και επιτρέπουν πολλαπλές ερμηνείες.
Ως Συμμαχία Πολιτών θεωρούμε ότι το έγγραφο που κατέθεσε η δική μας πλευρά είναι απαράδεκτο γιατί στην ουσία οδηγεί στην υιοθέτηση τουρκικών θέσεων. Οι αναφορές για μια κυριαρχία που πηγάζει από τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους είναι φόρμουλα που οδηγεί στην αναγνώριση δύο χωριστών κυριαρχιών. Αν η κυριαρχία πηγάζει από τους Ε/κ και τους Τ/κ χωριστά δεν μπορεί να είναι μια και σίγουρα δεν μπορεί να είναι αδιαίρετη. Το ίδιο ισχύει και στο ζήτημα της μιας ιθαγένειας όπου στην ουσία γίνεται αποδεκτή και η αρχή της εσωτερικής ιθαγένειας και η Κύπρος θα αποτελεί το μόνο κράτος στον κόσμο με τρεις ιθαγένειες! Όσον δε αφορά το μείζον θέμα της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν γίνεται καμιά αναφορά.
Ταυτόχρονα το έγγραφο που υπέβαλε η δική μας πλευρά υποδηλοί πλήρη υπαναχώρηση του Προέδρου Δημοκρατίας από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και από τις δεσμεύσεις που ανέλαβε και έναντι του Δημοκρατικού Κόμματος για απόσυρση των μονομερών υποχωρήσεων. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ουσιαστικά αποδέχθηκε τη θέση του κ. Ντάουνερ για συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν με αναφορές μάλιστα που παραπέμπουν με σαφήνεια στη συζήτηση μόνο των ζητημάτων που δεν επήλθε «σύγκλιση» στις διαπραγματεύσεις Χριστόφια-Ταλάτ και Χριστόφια-Έρογλου. Όπως όλοι γνωρίζουμε αυτές οι λεγόμενες συγκλίσεις που συμπεριέλαβε ο Ντάουνερ στο έγγραφο του, δεν είναι τίποτα άλλο από τις μονομερείς υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς. Είναι «συγκλίσεις» που διαπνέονται από τη φιλοσοφία και τους ορισμούς του σχεδίου Ανάν, καθιστώντας το χειρότερο για την ελληνική πλευρά.
Ως Συμμαχία Πολιτών ξεκαθαρίζουμε ότι εμείς δεν συμφωνούμε με αυτή τη διαδικασία. Αυτή η διαδικασία θα μας οδηγήσει σε αυτοπαγίδευση, δεσμεύοντας μας σε ένα κοινό ανακοινωθέν το οποίο, εάν καταλήξει σε λύση, η λύση δεν θα είναι άλλη από το σχέδιο Ανάν βελτιωμένο προς όφελος της Τουρκίας. Εάν δεν καταλήξει σε επιτυχία αυτή η προσπάθεια, θα είναι ακόμα ένα «κεκτημένο» στα χέρια της τουρκικής πλευράς. Γι’ αυτό και καλούμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να απεγκλωβιστεί το ταχύτερο από αυτή τη διαδικασία.
Για τη Συμμαχία Πολιτών οι αρχές δεν σηκώνουν ερμηνείες και πολύ περισσότερο διφορούμενες ερμηνείες και ασαφείς διατυπώσεις. Δεν εξυπηρετεί σε τίποτα να κρύψουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Είναι γνωστοί οι τουρκικοί στόχοι για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και για δημιουργία ενός νέου συνεταιριστικού κράτους από δύο συνιστώντα κράτη που θα οδηγήσει σε ένα μη λειτουργικό συνταγματικό μόρφωμα με παραλυτικές πρόνοιες και θα έχει ως αποτέλεσμα να καταστεί ο Κυπριακός Ελληνισμός όμηρος του τουρκικού επεκτατισμού.
Δεν μπορεί να λυθεί το Κυπριακό με ασάφειες. Το να επιζητούμε έναρξη των διαπραγματεύσεων χωρίς να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο λύσης, θα μας φέρει στη συνέχεια να διαπραγματευόμαστε επί του εγγράφου Ντάουνερ και θα βρούμε μπροστά μας τις ασαφείς διατυπώσεις στο διάλογο για την επίτευξη λύσης. Εκτός και εάν ο Πρόεδρος και το Εθνικό Συμβούλιο έχουν αποφασίσει ότι η λύση του Κυπριακού θα είναι και αυτή ασαφής με διφορούμενες έννοιες.
Ο μόνος τρόπος να ανοίξει ο δρόμος της λύσης του Κυπριακού και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις είναι μέσα από την αλλαγή στρατηγικής. Η πολιτική των μονομερών υποχωρήσεων και του καλοπιάσματος της Τουρκίας έχει χρεοκοπήσει προ πολλού. Οι υποχωρήσεις μας δεν δημιουργούν κίνητρα στην Τουρκία για να λύσει το Κυπριακό, αλλά την καθιστούν ακόμα πιο επιθετική και αδιάλλακτη. Ο μόνος τρόπος να ανοίξει ο δρόμος λύσης του Κυπριακού είναι να δημιουργήσουμε πολιτικό κόστος στην Τουρκία και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω μιας διεκδικητικής στρατηγικής παρεμποδίζοντας την οποιαδήποτε πρόοδο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γι’ αυτό κακώς αποδέχθηκε το άνοιγμα ενός τουρκικού κεφαλαίου την ώρα που η Τουρκία παραβίαζε την κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό ερμηνεύτηκε ως επιβράβευση της τουρκικής επιθετικότητας και ως ένδειξη αδυναμίας της πλευράς μας με αποτέλεσμα να ανοίξει η όρεξη κάποιων συμμάχων της Τουρκίας να πιέζουν για άνοιγμα νέων κεφαλαίων.
Καλούμε την Κυβέρνηση να μην συναινέσει σε άνοιγμα νέων κεφαλαίων. Καλούμε την Κυβέρνηση να είναι ιδιαίτερα αυστηρή στο θέμα της συμφωνίας επανεισδοχής παράνομων μεταναστών ότι αν η Τουρκία κάνει αντιδήλωση, η Κυβέρνηση να πάρει επιπλέον κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας και να μην αρκεστεί σε αντιδήλωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσον αφορά δε το ζήτημα για κατάργηση της θεώρησης βίζας στου Τούρκους υπηκόους, καλούμε την Κυβέρνηση να εισάξει πρόνοια για εξαίρεση της Κυπριακής Δημοκρατίας για να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο η κατοχική δύναμη νόμιμα πλέον να μπορεί να μας πλημμυρίζει με Τούρκους υπηκόους οι οποίοι θα έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης στην Κύπρο που δεν το έχουν οι Κύπριοι πολίτες.
Ταυτόχρονα πρέπει επιτέλουςνα στείλουμε ένα σαφές μήνυμα στην Αγγλία που συνεχίζει την απαράδεκτη πολιτική της απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία υποσκάπτοντας τα εθνικά μας συμφέροντα ακόμα και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για αυτό ακριβώς το λόγο η Αγγλία πρέπει να έχει κόστος. Να σταλεί το μήνυμα ότι εφόσον συνεχίσει την πολιτική αυτή θα πληγούν και τα δικά της συμφέροντα.
Πρέπει όμως να αποκατασταθούν και οι σχέσεις μας με τη φίλη χώρα Ρωσία προτού ξεκινήσουν οι όποιες διαπραγματεύσεις για να έχουμε στο πλευρό μας ένα παραδοσιακό φίλο της Κύπρου. Παράλληλα πρέπει να απεγκλωβιστεί η Κυβέρνηση από το μονοπώλιο διαχείρισης του Κυπριακού από την Αγγλία και την Αμερική. Είναι καλοδεχούμενη η βοήθεια όλων αλλά πρέπει να έχουν ενεργό και ισότιμη συμμετοχή και τα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και αυτό εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τη βούληση της κυπριακής Κυβέρνησης.
Η λύση για μας πρέπει να ανατρέπει τα κατοχικά δεδομένα, όχι να τα νομιμοποιεί, να οδηγεί στην απελευθέρωση της πατρίδας μας, σεβασμό όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών σε ένα κράτος δικαίου με δημοκρατικό πολίτευμα. Προϋποθέσεις που δεν πληροί η διζωνική που εκ φύσεως είναι διχοτομική και που εκ φύσεως προβλέπει ότι πρέπει να αφαιρεθούν ανθρώπινα δικαιώματα και να περιοριστούν οι δημοκρατικές ελευθερίες για τον Κυπριακό Ελληνισμό.
Για να πετύχουμε όμως τους στόχους μας πρέπει να προχωρήσουμε στη σύναψη στρατηγικών συμμαχιών, στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων μας για σύγκλιση ενεργειακών συμφερόντων.
Και μιλώντας για τους υδρογονάνθρακες, πρέπει να κλείσει οριστικά και διά παντός ότι δεν συζητείται μεταφορά του Φυσικού μας Αερίου με αγωγό μέσω Τουρκίας ούτε πριν, ούτε μετά τη λύση. Να καταθέσει η Κυβέρνηση ολοκληρωμένο σχεδιασμό για το τερματικό υγροποίησης και τον τρόπο χρηματοδότησης του τερματικού, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για συνεργασία με το Ισραήλ για μεταφορά μέρους του Φυσικού του Αερίου στην Κύπρο.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η αξιοποίηση του Φυσικού Αερίου πρέπει να αποτελέσει και βασικό άξονα στον ολικό επανασχεδιασμό της οικονομικής μας πολιτικής. Χρειάζεται μια νέα οικονομική πολιτική με αναπτυξιακή κατεύθυνση που θα αποκαθιστά το κράτος δικαίου και θα προσφέρει διέξοδο στα τραγικά αδιέξοδα που μας οδηγεί η μνημονιακή πολιτική της Κυβέρνησης. Η τυφλή υλοποίηση των επιταγών της Τρόικας μετατρέπει την Κυπριακή Δημοκρατία σε μια αποικία χρέους με ανυπολόγιστες κοινωνικές συνέπειες για τον κυπριακό λαό.
Η Κυβέρνηση, μετά από εννιά μήνες διακυβέρνησης, δεν μπορεί πλέον να επιρρίπτει όλες τις ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση αποκρύπτοντας την σημαντική αρνητική επίδραση που είχε η απόφαση του Μαρτίου του 2013 στο Γιούρογκρουπ. Εξαιτίας των χειρισμών του Προέδρου της Δημοκρατίας χρεοκόπησαν οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες της Κύπρου και ο Συνεργατισμός, ξεπουλήθηκαν οι κυπριακές τράπεζες στην Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας, χάθηκε η ρευστότητα από την αγορά, χρεοκόπησαν εταιρείες, χιλιάδες άνθρωποι έχασαν την εργασία τους, μειώθηκαν τα έσοδα εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, αποκλείστηκε οικονομικά η Κυπριακή Δημοκρατία από τον υπόλοιπο κόσμο και παγιδεύτηκε στη μέγγενη της Τρόικας.
Η μνημονιακή συνταγή της ακραίας λιτότητας, της υπερφορολόγησης των λαϊκών στρωμάτων, των μαζικών περικοπών αναπτυξιακών μέτρων και βοηθημάτων στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και της ουσιαστικής κατάργησης του κοινωνικού κράτους, μας οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση και μεγαλύτερη κοινωνική δυστυχία και απόγνωση. Το Μνημόνιο δεν μπορεί να αποτελεί και δεν αποτελεί δικαιολογία για την επιβολή μιας ακραίας καταστροφικής πολιτικής με ευρύτερες κοινωνικές, οικονομικές και εθνικές συνέπειες.
Δυστυχώς η Κυβέρνηση μετά την αυτοκτονική απόφαση για κούρεμα καταθέσεων δεν λαμβάνει οποιαδήποτε αναπτυξιακά μέτρα, παρά μόνο αρκείται σε ευχολόγια και αοριστολογίες. Παρουσιάζει ένα προϋπολογισμό από τον οποίο απουσιάζει η αναπτυξιακή προοπτική και η εφαρμογή του οποίου δεν πρόκειται να επιλύσει τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας.
Με βάση τις προβλέψεις της ίδιας της Κυβέρνησης η ανεργία θα αυξηθεί και θα υπάρξει μεγαλύτερη έλλειψη ρευστότητας αφού το τραπεζικό σύστημα δεν δείχνει σημάδια ανάκτησης της εμπιστοσύνης των καταθετών. Ο προϋπολογισμός του 2014 δεν δημιουργεί συνθήκες για μείωση της ανεργίας μέσω των αναπτυξιακών δαπανών. Η πρόβλεψη γιααύξηση της ανεργίας στο 19.5% το 2014, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για επιστροφή στην ανάπτυξη αφού ένας σημαντικός παράγοντας στην επανεκκίνηση της οικονομίας, οι καταναλωτές, θα είναι εκτός εργασίας ή θα αισθάνονται την απειλή απώλειας της εργασίας τους. Από τον Προϋπολογισμό απουσιάζουν αναπτυξιακά προγράμματα τα οποία έχουν υψηλή κλίμακα απασχόλησης προσωπικού. Αυτό δημιουργεί περαιτέρω χειροτέρευση του οικονομικού κλίματος με αποτέλεσμα, η αβεβαιότητα των εργαζομένων για τις θέσεις εργασίας τους να παραμένει.
Απουσιάζει επίσης η οποιαδήποτε προσπάθεια από την κυβέρνηση για αποτελεσματική μείωση της ανεργίας που να αποτρέπει την δημιουργία μακροχρόνια ανέργων συμπολιτών μας οι οποίοι πλέον δεν θα έχουν την δυνατότητα και το κίνητρο να επανενταχτούν στο εργατικό δυναμικό της οικονομίας μας. Η Κυβέρνηση συνεχίζει την επιδοματική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης που συντηρεί την ανεργία με κάποια διαλλείματα, αλλά δεν αντιμετωπίζει πραγματικά το πρόβλημα της ανεργίας καθώς δεν δημιουργεί τις συνθήκες για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και ανάπτυξης. Επίσης, η πολυπόθητη αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα καθυστερεί. Ο τρόπος με το οποίο η Κυβέρνηση χειρίζεται θέματα όπως το ωράριο εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων ή τις αποκοπές επιδομάτων σε χαμηλόμισθους, (τα οποία βασικά δίδονταν αντί αυξήσεων στον βασικό μισθό), δίνουν την εντύπωση μιας Κυβέρνησης η οποία πειραματίζεται.
Η δε πρόσφατη απόφαση της Κυβέρνησης για τον τρόπο με τον οποίο θα εξεύρει το ?1,4 δις που απαιτεί η Τρόικα μέσω της πώλησης των Ημικρατικών Οργανισμών, αλλά και άλλης κρατικής περιουσίας, δείχνει μια συγκεκριμένη ιδεολογική αγκύλωση, το ίδιο απαράμιλλη με τις ιδεολογικές αγκυλώσεις της Κυβέρνησης που αντικατέστησε. Είναι φανερό μέσα από την καθημερινή πολιτική πρακτική ότι η Κυβέρνηση θεωρεί οτιδήποτε το ιδιωτικό είναι αποτελεσματικό και οτιδήποτε το κρατικό είναι ζημιογόνο. Η Συμμαχία Πολιτών κατέθεσε πρόταση με την οποία το κράτος διασφαλίζει το ρόλο του ως ο μεγαλύτερος μέτοχος σε κάθε ένα από τους σημαντικούς Ημικρατικούς Οργανισμούς, γεγονός που θα του δίδει το δικαίωμα να ασκεί έλεγχο σε θέματα που εφάπτονται των κυριαρχικών του δικαιωμάτων και να του αποδίδεται μέρισμα επί των κερδών, αλλά ταυτόχρονα ο ιδιώτης επενδυτής να μπορεί να ασκεί την διεύθυνση των οργανισμών αυτών. Είναι μια πρόταση που αποκλείει το κομματικό κατεστημένο από τους οργανισμούς κοινής ωφελείας και εγγυάται τη μετεξέλιξη των Ημικρατικών Οργανισμών προς όφελος των συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου.
Δυστυχώς, η ευλαβική προσήλωση της κυβέρνησης στην τήρηση των διατάξεων του Μνημονίου παρουσιάζει μια κυβέρνηση η οποία αδυνατεί να αντιληφθεί την δεινή κατάσταση στην πραγματική οικονομία θεωρώντας τους άνεργους και τις επιχειρήσεις ως παράπλευρες απώλειες στην διαδικασία εξυγίανσης των δημοσίων οικονομικών.
Με την οικονομική πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση και τις τυφλές αποκοπές σε ευάλωτες ομάδες καταργείται στην πράξη το κράτος προνοίας. Οι μειώσεις πέραν του 20% στις κοινωνικές παροχές και οι περικοπές στις χορηγίες εθελοντικών φιλανθρωπικών οργανώσεων, θα επιφέρουν περισσότερη κοινωνική δυστυχία, αυξάνοντας τις απαιτήσεις για στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων μέσα από άλλα υφιστάμενα προγράμματα του υπ. Εργασίας.
Καλούμε επίσης την Κυβέρνηση να σταματήσει να κάνει παρεμβάσεις στα εσωτερικά των Τραπεζών και να προσηλωθεί στην επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και στη μείωση των επιτοκίων, μέτρα που προσφέρουν πραγματική στήριξη σε χιλιάδες νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η μείωση των επιτοκίων, όπως ήταν και η πρόταση νόμου της Συμμαχίας Πολιτών, θα καταστήσει περισσότερα δάνεια εξυπηρετούμενα και θα δημιουργήσει ομαλές συνθήκες ανάπτυξης με άμεση θετική επίδραση στα κρατικά έσοδα και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο και τον φτωχότερο ίσως προϋπολογισμό Άμυνας που παρουσιάστηκε ενώπιον μας. Ακόμα και αδαείς με θέματα Άμυνας κατανοούν ότι οι μεγάλες περικοπές που επιβάλλει η Κυβέρνηση στις αμυντικές δαπάνες, περίπου 25%, δημιουργούν σοβαρά λειτουργικά προβλήματα στο στράτευμα μας με άμεσες συνέπειες ακόμα και για την στοιχειώδη αμυντική μας θωράκιση.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Με βάση αυτές τις πραγματικότητες, η Συμμαχία Πολιτών απορρίπτει και τη φιλοσοφία και τη λογική που διέπει το Προϋπολογισμό που κατέθεσε η Κυβέρνηση και ο οποίος οδηγεί στην εσωτερική υποτίμηση του ευρώ και στην ύφεση. Απορρίπτουμε τη μνημονιακή πολιτική που παράγει νέους ανέργους και διευρύνει την κοινωνική δυστυχία. Καταψηφίζουμε την πολιτική που οδηγεί την Κυπριακή Δημοκρατία σε επικίνδυνες ατραπούς και τον κυπριακό λαό στην απόγνωση. Αντιστεκόμαστε στην άνιση και άδικη κατανομή των βαρών της οικονομικής κρίσης σε βάρος των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων του λαού. Στην Πολιτική δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Υπάρχουν Επιλογές.
Όπως είπαμε από την πρώτη στιγμή, ότι υπήρχαν εναλλακτικές επιλογές αλλά δυστυχώς οδηγηθήκαμε στο Μνημόνιο από λάθη της προηγούμενης Κυβέρνησης και χειρισμούς της σημερινής Κυβέρνησης. Όσες ευθύνες φέρει ο προηγούμενος Πρόεδρος για την αναβλητικότητα και το μαγείρεμα αριθμών που μας έφερε στο χείλος του γκρεμού, άλλες τόσες μεγάλες ευθύνες φέρει και ο νυν Πρόεδρος που αποδέχθηκε το κούρεμα που κατέστρεψε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου σε μια νύχτα.
Δεν αποτελεί δικαιολογία ότι του έβαλαν το πιστόλι στο κρόταφο. Αυτή τη δικαιολογία θα την βρίσκουμε μπροστά μας. Ο Πρόεδρος μας είπε ότι είχε να επιλέξει μεταξύ του κουρέματος και της άτακτης χρεοκοπίας. Τελικά ο Πρόεδρος επέλεξε να υποχωρήσει και να μας οδηγήσει στην οργανωμένη χρεοκοπία. Με αυτή τη συμπεριφορά του και με αυτό το επιχείρημα ο Πρόεδρος στέλνει το μήνυμα ότι είναι δεκτικός σε εκβιασμούς και σε πιέσεις. Τι θα συμβεί όταν του βάλουν το πιστόλι στο κρόταφο για το Κυπριακό; Θα επικαλεστεί και πάλι το δίλημμα λύση ή χρεοκοπία, ανεξάρτητα αν η λύση μας οδηγεί στην κατάλυση του κράτους μας και στον εκτουρκισμό της Κύπρου;
