Το 24Η σου χαρίζει 20€ για τις πρώτες σου αγορές στο Odelo, το 1ο παγκύπριο online supermarket.
Πώς θα μπορούσε ο ακροατής ενός ραδιοφωνικού προγράμματος να αλληλεπιδράσει με αυτό; Σκέφτηκε, λοιπόν, τη δημιουργία ενός κουτιού με τρία ξεχωριστά κουμπιά (το ναι, το όχι και το “παρόν”).
Με αυτόν τον τρόπο -και αναζητώντας τη μέθοδο ώστε το κουμπί που θα επιλέξει ο χρήστης να μεταφέρει την προτίμησή του στο ραδιοφωνικό σταθμό- θα δινόταν η δυνατότητα σε κάποιον επιδοκιμάσει ή να αποδοκιμάσει κάτι. Με τη βοήθεια αυτής της συσκευής, που ονομάστηκε Radiovoter, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, για παράδειγμα, θα μπορούσε να λάβει feedback από τους ακροατές του ραδιοφώνου σχετικά με ένα σοβαρό ζήτημα. Ή σε, περισσότερο ψυχαγωγικές, στιγμές, ο κόσμος θα μπορούσε απλά να δηλώσει την προτίμησή του ή την… απέχθειά του για ένα τραγούδι.
Η συσκευή που δημιούργησε ο Hopkins -και για την οποία έλαβε δύο ξεχωριστά διπλώματα ευρεσιτεχνίας τη δεκαετία του ’30- δε χρησιμοποιήθηκε ποτέ στην πράξη, καθώς ήταν σε ιδιαίτερα πρωτόγονη μορφή και ποτέ δεν εξελίχθηκε. Με το που πατούσε κάποιος το κουμπί, όπως βλέπουμε και στο παραπάνω σκίτσο, χρειαζόταν 7 ολόκληρες ώρες για την επικοινωνία με έναν σταθμό παρακολούθησης, καθιστώντας το όλο σύστημα καθόλου… άμεσο.
Πάντως, διαβάζοντας σήμερα την ιστορία του Radiovoter, μπορούμε να κάνουμε την παραπομπή και να πούμε ότι ίσως θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει ως το πρώτο “like” button στην ιστορία (μαζί με το αντίστοιχο “dislike” button βέβαια που δεν μας… έδωσε ποτέ το Facebook). Το δε ακόλουθο σκίτσο από το τεύχος Ιουλίου του 1934 του περιοδικού Radio-Craft το περιγράφει με τον πιο σπαρταριστό τρόπο…
Πηγή: digitallife.gr
