Ο Γολγοθάς (;) του Νίκου Αναστασιάδη

{loadposition ba_textlink} 

Μία τάση μαζοχισμού εδώ στην Κύπρο την έχουμε. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το επαναλαμβανόμενο φαινόμενα όλα να γίνονται την τελευταία στιγμή και μάλιστα να γίνονται «στο πόδι» και ο τρόπος δράσης και η διαχείριση πολλών καυτών θεμάτων από τους πολιτικούς μας; Από την μια η κυβέρνηση να δείχνει πελαγωμένη και να φτάνει στο παραπέντε για να ξεκινήσει διάλογο με τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, τις συντεχνίες των εργαζομένων αλλά και την ίδια την Τρόικα.

Απ’ την άλλη η αντιπολίτευση με ριζωμένο ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ στο μυαλό της, ροκανίζει τον χρόνο και την ίδια στιγμή να έχει τον Κύπριο πολίτη συνεχώς στην πρίζα. Μία πρακτική που απαξιώνουν την πολιτική και ωθούν τον κόσμο να αποστρέφεται τους πολιτικούς, την ίδια στιγμή που τα προβλήματα καθημερινά οξύνονται και οι λύσεις δεν εμφανίζονται.

Φορολόγηση εφάπαξ

Πάρτε για παράδειγμα το θέμα με την φορολόγηση του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση διαρρέει την πληροφορία περί επικείμενης της φορολόγησης και όπως είναι φυσικό οι δημόσιοι υπάλληλοι αντιδρούν. Δεν εξετάζουμε το αν έχουν δίκιο ή άδικο και σε ποιο βαθμό. Η διαφωνία είναι στον τρόπο χειρισμού του θέματος. Άλλωστε μόνο ηλίθιοι θα δεχόντουσαν μια τέτοια φορολόγηση, την στιγμή που ήδη έχουν γίνει περικοπές και την ίδια στιγμή βλέπουν να μην κινούνται οι διαδικα- σίες για την είσπραξη μερικών δις από ορισμένους «έξυπνους επιχειρηματίες». Αν για παράδειγμα χρωστά κάποιος 100 ευρώ δεν μπορείς να τον κυνηγάς, την ίδια στιγμή που αυτός που χρωστά 10.000 ευρώ μένει ανέγγιχτος. Δεν γίνεται σε καμία ευνομούμενη χώρα, άρα γιατί να γίνεται σε μας; Εκτός κι αν δεν είμαστε ευνομούμενη χώρα, οπότε να μας το πείτε ξεκάθαρα, για να συμπεριφερθούμε κι εμείς ανάλογα…

Έχει χάσει το παιχνίδι

Ο… μέχρι νεωτέρας υπουργός των Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης δείχνει να έχει χάσει τον έλεγχο και γενικώς το παιγνίδι. Κύκλοι του Προεδρικού τον έχουν έτοιμο για σουτάρισμα με την πρώτη ευκαιρία. Ο Νίκος Αναστασιάδης του χρεώνει αδυναμία στην διαπραγμάτευση με την Τρόικα, τα πολιτικά κόμματα στο θέμα των εκποιήσεων, αλλά και το τελευταίο επεισόδιο με την φορολόγηση του εφάπαξ. Ένα άλλο φαινόμενο είναι να τρέχει ο κάθε «πικραμένος» στο Προεδρικό Μέγαρο και να γίνεται προσπάθεια να λυθούν τα προβλήματα με τον… Μεγάλο! Αν είναι έτσι που λύνονται τα προβλήματα, τότε έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα.

Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο διορίζονται οι υπουργοί, για να χειρίζονται τα προβλήματα, να βρίσκουν λύσεις και να μην να μην αναγκάζεται ο Νίκος Αναστασιάδης να γίνεται διαιτητής ή «παρηγορήτρα»! Ούτε να βγαίνει ηττημένος από την συζή- τηση με την ΠΑΣΥΔΥ του κ. Γλαύκου Χατζηπέτρου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να απολογείται ο ΠτΔ για κάθε «στραβή» και να κάνει μάγκα τον Γλαύκο Χατζηπέτρου ή τον οποιονδήποτε μπαίνει στο Προεδρικό να κουβεντιάσει μαζί του.

Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να ανακρούσει πρύμναν και να νικηθεί κατά κράτος στο θέμα του εφάπαξ. Έπρεπε να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να το περάσει με νέο νόμο, γιατί κάποια δικαιώματα είναι συ νταγματικά κατοχυρωμένα και δεν υπήρχε καμία περίπτωση να ψηφιστεί στη Βουλή. Εκτός και αν οι βουλευτές και το κόμματα της αντιπολίτευσης ήθε- λαν να αυτοκτονήσουν πολιτικά. Επομένως ο Νίκος Αναστασιάδης πρέπει να βρει άλλο τρόπο χειρισμού ορισμένων σημαντικών θεμάτων, αν θέλει να δει το κάρο να κινείται προς τα μπρος. Δεν μπορείς να πετάς το πυροτέχνημα για να δεις πως θα αντιδράσει ο κόσμος και μετά να τρέχεις και να μην φτάνεις.

Πόσο δύσκολο είναι να γίνεται ουσιαστικός διάλογος με τα κόμματα και τους κοινωνικούς εταίρους και μετά να παίρνεται μια απόφαση; Οι εποχές που την χώρα κάποιες φορές την κυβερνούσαν χαλαρά και χωρίς να δίνουν ουσιαστικό λογαριασμό έχει περάσει και είναι ένας από τους λόγους που σήμερα βρισκόμαστε σε τέτοια οικονομική ένδεια. Ο απλός πολίτης πλέον δεν συγχωρεί και δεν δέχεται «αμάσητο» το χόρτο που κάποιοι συνήθιζαν να τον ταΐζουν. Πάνε αυτά, τελειώσανε. Στην εποχή της πληροφορίας και τον ανοιχτών οριζόντων της ενημέρωσης είναι πρακτικά αδύνατο να κυβερνάς την χώρα σαν κομματάρχης παλαιάς κοπής…

Δυσκολίες και στο κυπριακό

Δυσκολίες υπάρχουν και στο θέμα του Κυπριακού. Η αδιαλλαξία της Τουρκίας συνεχίζεται και ολοένα μεγαλώνει. Τρανό παράδειγμα οι δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντοάν στα κατεχόμενα, αλλά και του Αχμέτ Νταβούτογλου. Ο κύριος Νταβούτογλου «χρύσωσε» λίγο το χάπι με διάφορα λεκτικά τερτίπια, αλλά δεν ξέχασε να επαναλάβει τα περί αναγνώρισης του ψευδοκράτους και προσπάθησε να εμπλέξει την Ελλάδα, αφού την χαρακτήρισε «μέρος του προβλήματος»!

Έκανε πάλι λόγο για ξεκαθάρισμα του διαμοιρασμού των εξουσιών και βεβαίως επέμεινε για πολλοστή φορά στην σύγκλιση τετραμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Τουρκίαδεν έχει ως προτεραιότητα την λύση του Κυπριακού. Με αυτό το δεδομένο είναι απορίας άξιον τι θα μπορέσει να πετύχει ο νέος εκπρόσωπος του ΟΗΕ Espen Barth Eide, ο οποίος σύμφωνα με δήλωσή του σκοπεύει να γεφυρώσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στις δύο πλευρές…

Οι εκποιήσεις

Όσο για το θέμα των εκποιήσεων των περιουσιών, τα νομοσχέδια, οι νόμοι και οι προτεινόμενες αλλαγές έχουν ξεκινήσει ένα απίστευτο δρομολόγιο μεταξύ Βουλής, Προεδρικού, Γενικής Εισαγγελίας και Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η Βουλή – πλην ΔΗΣΥ – δεν συ- ζητά καν τα περί αναπομπής των νόμων και όλοι περιμένουν την επόμενη κίνηση της κυβέρνησης, που προφανώς τα έχει βρει «μπαστούνια». Είναι βλέπετε και το θέμα της πολιτικής αξιοπιστίας πολλών αρχη- γών πολιτικών κομμάτων.
Νικόλας Παπαδόπουλος, Άντρος Κυπριανού και Γιαννάκης Ομήρου έχουν κάνει επανειλημμένως δηλώσεις ενάντια στις προθέσεις της κυβέρνησης και είναι δύσκολο να πάρουν πίσω αυτά που έλεγαν. Όσο για το οικονομικό επιτελείο, τα είπαμε και πιο πάνω. Βρίσκεται σε δυσμένεια και έτσι αναγκάζεται συνεχώς να παρεμβαίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ο Δημήτρης Γεωργιάδης

Μάταια προσπαθεί για παράδειγμα ο Πρόεδρος του Δημοσιονομικού Συμβουλίου Δημήτρης Γεωργιάδης, να «στρογγυλέψει τις γωνίες» που θέματος της εκποίησης περιουσιών. Περισσότερο κακό κάνει παρά καλό στις προσπάθειες της Κυβέρνησης. Μόνο η οικονομική κρίση και το γεγονός ότι η τηλεοράσεις είναι ακριβές απέτρεψαν πολλούς από το να τις σπάσουν, παρακολουθώντας τον σε συνέντευξη που έδωσε στη τηλεόραση του Σίγμα. Κάποιος πρέπει να βάλει φρένο σε τέτοιες εμπρηστικές δηλώσεις αξιωματούχων ή ακόμα και να τους θυμίσει ορισμένα μαθήματα οικονομίας που διδάσκονται σε πρωτοετείς φοιτητές Οικονομικών. Να τους θυμίσει για παράδειγμα ότι «η συσσώρευση σχεδίων λιτότητας και η υπερβολικά κλειστή νομισματική πολιτική προκαλούν ανεργία και με τη σειρά της είναι αυτή που προκαλεί σκλήρυνση και άνοδο της βίας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες».

Να μας πει ξεκάθαρα

Ομοίως και ο Νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης, ο οποίος πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσει τι ισχύει από αυτά που δηλώνει ως οικονομολόγος. Σας θυμίζω δηλώσεις του προ του κουρέματος των καταθέσεων είχε πει: «Το κούρεμα καταθέσεων δεν θα είναι καταστροφικό μόνο για την Κύπρο, αλλά θα παρασύρει και την Ευρωζώνη». Λίγες μέρες μετά δήλωνε ότι έπρεπε να γίνει… Μετά το Eurogroup είχε πει: «Θα είναι καταστροφική ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ». Λίγους μήνες αργότερα: «Ξεγελάστηκα. Τότε, το ευρώ φαινόταν τέλεια ιδέα. Αλλά τώρα γύρισε μπούμερανγκ. Συγκρατεί την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας και διχάζει την Ευρώπη. Η τωρινή κατάσταση δεν μπορεί να στηριχτεί». Επιτέλους να μας πει ξεκάθαρα τι απ’ όλα ισχύει. Διαφορετικά θα πιστέψουμε ότι η επιστήμη ποδηγετείται από την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά τότε δεν είναι επιστήμη αλλά φτηνή προπαγάνδα!

Λιγότερο κομματική τύφλα

Πλέον δεν υπάρχει χρόνος για καθυστερήσεις. Ήδη αργήσαμε να αποφασίσουμε πως θα προχωρήσουμε και δυστυχώς δεν θα μας περιμένει, ούτε και θα μας κάνει χάρες κανείς. Να το καταλάβουμε επιτέλους ότι είμαστε μόνοι μας. Τα περί εταίρων που θέλουν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κρίση είναι απλώς νεοελληνικές πομφόλυγες. Στα καυτά θέματα ο καθείς στην ΕΕ κοιτάζει πρώτα το συμφέρον της χώρας του και μετά το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν χρειάζεται σοφία για να το αντιληφθούμε, αφού τα παραδείγματα είναι πολλά και ξεκάθαρα. Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε ότι είμαστε σχεδόν μόνοι μας και ξεπεράσαμε την δωδεκάτη ώρα. Διάλογος για επίλυση των προβλημάτων χρειάζεται, καλή θέληση και λιγότερο κομματική τύφλα. Απ’ όλους…

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε με την κυριακάτικη εφημερίδα “24”, στις 21/9/2014.