{loadposition ba_textlink}
Γράφει η Αλεξία Καφετζή
Ο φιλάνθρωπος μεγαλοεπιχειρηματίας μαυσωλείο. Ο φιλάνθρωπος διευθυντής εταιρείας ανάπτυξης γης και τραπεζικών λογαριασμών. O φιλάνθρωπος κουμπάρος Προέδρου κόμματος. Ο φιλάνθρωπος εκμεταλλευτής του ανθρώπινου μόχθου, έναντι πινακίου φακής. Ο φιλάνθρωπος νομίμως “ακούρευτος” γιατί είχε διαίσθηση. Όλοι οι φιλάνθρωποι καπιταλιστές συγκινούνται μπροστά στο δράμα της φτώχειας… που αυτοί δημιουργούν! Όλοι θέλουν να δώσουν λεφτά για τους φτωχούς… ένα κομμάτι, μόνο, από τα υπερκέρδη τους!
Εξάλλου η πρόθεση μετράει!
Κάποτε στους πλούσιους αστούς ήταν χόμπι η ζωοφιλία. Εν καιρώ κρίσης, την θέση της έχει πάρει η φιλανθρωπία. Εξάλλου συμφέρει! Και όνομα φτιάχνεις, και φοροαπαλλαγές παίρνεις.
Φυσικά δεν έχουμε (ούτε θα μπορούσαμε να έχουμε) τίποτα το προσωπικό με τον κ. Γκέιτς ή τον κ. Ζούκερμπεργκ. Έχουμε, όμως, σαφέστατη πολιτική διαφωνία με την κάθε «φιλάνθρωπη» κυρία ή κύριο που αφού έχουν χορτάσει το παντεσπάνι και τα χαβιάρια τους, κατόπιν αναζητούν στη «φιλανθρωπία» το εισιτήριο – ένα εισιτήριο με πολύ φτηνό είναι η αλήθεια αντίτιμο και αξιοσημείωτες φοροαπαλλαγές- για να αυτοδιαφημιστούν σαν πρωταγωνιστές κάποιων σικέ παραστάσεων περί «ανθρωπιάς».
Απέναντι στην φιλανθρωπία της πλουτοκρατίας, βάζουμε την αλληλεγγύη της εργατικής τάξης και του λαού. Απέναντι στις ενέσεις φιλανθρωπίας που στόχο έχουν τον εξωραϊσμό, την παροχή κάλυψης και την παράταση της ζωής του συστήματος της εκμετάλλευσης, βάζουμε την προοπτική της ανατροπής του καπιταλισμού που δημιουργεί και βαθαίνει την φτώχεια, την ανέχεια και την εξαθλίωση.
Απέναντι στην επιβίωση με ψίχουλα, βάζουμε τη ζωή με αξιοπρέπεια.
