Οι άνθρωποι που θέλησαν να μας μιλήσουν για το «ΚΑΙΤΗ ΙΙ» του Προέδρου Κληρίδη, ήταν πολύ συγκινημένοι και κάποιοι δάκρυζαν. Ήθελαν να γίνει αυτό το ρεπορτάζ με την ελπίδα να βρεθεί κάποιος ή κάποιοι άνθρωποι με ευαισθησίες και να υπάρξει παρέμβαση ώστε το άλλοτε αγαπημένο σκάφος του αείμνηστου Προέδρου Γλαύκου Κληρίδη, να διασωθεί από την κατάσχεση και την καταστροφή του ως παλιοσίδερα στην πρέσα. «Καθώς», όπως μας τόνισαν, «από αυτό το σκάφος που κυβερνούσε ο Γλαύκος Κληρίδης, κυβέρνησε και κάποιες μέρες την Κύπρο. Είναι επομένως, ένα ιστορικό σημείο αναφοράς και δεν του αξίζει η πολτοποίηση στα σαγόνια μιας πρέσας».
Μια ανάρτηση/ προειδοποίηση της Διεύθυνσης της Μαρίνας Λάρνακας πάνω στο σκαρί του «Καίτη ΙΙ» τον περασμένο Νοέμβριο, με την οποία καλείται ο τελευταίος ιδιοκτήτης του σκάφους να αποπληρώσει τα τέλη ελλιμενισμού του σκάφους πριν αυτό κατασχεθεί, ανησύχησε αρκετούς ανθρώπους στη Μαρίνα Λάρνακας όταν και την αντίκρισαν. Ωστόσο, σχεδόν επτά μήνες μετά, ο ιδιοκτήτης όχι μόνο δεν εντοπίστηκε, αλλά δεν απαντά ούτε τηλέφωνα αλλά ούτε και δίνει σημεία ζωής. Με αποτέλεσμα, όπως διαδίδεται πλέον στη Μαρίνα της Λάρνακας, να πλησιάζει η στιγμή της εκτέλεσης του διατάγματος κατάσχεσης του σκάφους, ώστε να εισπραχθούν αν είναι εφικτό τα οφειλόμενα τέλη. Ωστόσο, τονίζουν πεπειραμένοι ναυτικοί στη Μαρίνα Λάρνακας, στην κατάσταση που περιήλθε πλέον το σκάφος, απαιτούνται μεγάλες δαπάνες για τη συντήρηση του, κάτι που καθιστά δύσκολο ή και ανέφικτο να επιχειρηθεί κάτι τέτοιο. Με αποτέλεσμα, η πιο πιθανή του κατάληξη θα είναι τα σαγόνια μιας πρέσας που θα το μετατρέψουν σε άμορφη μάζα ξυλείας και παλιοσιδερικών.
Μια «γιαγιά» 85 ετών
Ο Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος απεβίωσε στις 15 Νοεμβρίου 2013, έδωσε στο συγκεκριμένο σκάφος το όνομα της κόρης του Καίτης, όπως το είχε δώσει και στο προηγούμενο σκάφος που είχε και το οποίο αντικατέστησε λόγω παλαιότητος. Έτσι, το γερμανικής κατασκευής σκάφος 22 μέτρων, ονομάστηκε από τον Γλαύκο Κληρίδη, «ΚΑΙΤΗ ΙΙ». Έχοντας δυο καμπίνες, μια ντουζιέρα και δυο αποχωρητήρια συν εξωτερικούς χώρους, το «ΚΑΙΤΗ ΙΙ», χάρισε στην οικογένεια Κληρίδη και στενούς της φίλους, στιγμές ξεγνοιασιάς κοντά στη θάλασσα, που τόσο αγαπούσε ο Γλαύκος Κληρίδης. Το σκάφος ναυπηγήθηκε στη Γερμανία το 1936, δηλαδή πριν από το Β’ δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Και κατέπλευσε, σύμφωνα με το ιστορικό πλέον ημερολόγιο του, για πρώτη φορά στα χωρικά ύδατα της Κύπρου το 1977. Εξασφαλίζοντας άδεια ελλιμενισμού στο λιμάνι της Λεμεσού.
Σύμφωνα με τεχνίτες σκαφών αναψυχής στη Μαρίνα Λάρνακας, λίγο καιρό πριν το πουλήσει ο Γλαύκος Κληρίδης αντικατέστησε τη μηχανή του σκάφους με δυο πιο σύγχρονες μηχανές.
Ωστόσο, το τελευταίο πρόσωπο που αναφέρεται ως ιδιοκτήτης του σκάφους, (αλλοδαπός υπήκοος), πάνε χρόνια να συντηρήσει το σκαρί του με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να το αποσύρει από το νερό για να μην βουλιάξει. Το άλλοτε επιβλητικό «ΚΑΙΤΗ ΙΙ» πάνε τουλάχιστον τρία-τέσσερα χρόνια να μπει στο νερό. «Και πλέον το γηρασμένο σκαρί αυτής της “γριάς” των 85 ετών στην κατάσταση που είναι δεν μπορεί να μπει στη θάλασσα. Αν μπει, τα σάπια ξύλα, θα λυγίσουν. Το γηρασμένο σκαρί θα ανοίξει σε μερικά λεπτά και το “ΚΑΙΤΗ ΙΙ” θα βυθιστεί», μας τόνισαν οι άνθρωποι στη Μαρίνα της Λάρνακας.
Προτείνοντας όπως, αφού καταβληθούν τα τέλη που οφείλονται στην Μαρίνα της Λάρνακας, αυτό να μεταφερθεί κάπου όπου να εκτίθεται. Αφού προηγουμένως, φυσικά, τύχει της απαραίτητης συντήρησης, ώστε να μπορεί να αντέξει στο πέρασμα του χρόνου.
Ένας καλός άνθρωπος
Οκτώ χρόνια σχεδόν μετά το θάνατο του Γλαύκου Κληρίδη, οι «παλιοί» θαμώνες στη Μαρίνα της Λάρνακας, εξακολουθούν να τον θυμούνται ως έναν απλό και καλό άνθρωπο. «Ήταν κάτι διαφορετικό», μας είπαν κάποιοι, κάνοντας συγκρίσεις με την επικαιρότητα στις μέρες μας. Επισημαίνοντας ότι, «δεν είναι μεγάλο το κόστος για να διασωθεί από την πρέσα το σκάφος “ΚΑΙΤΗ ΙΙ” του Γλαύκου Κληρίδη».