{loadposition ba_textlink}
Ωστόσο, οι πιθανότητες να δεχθεί ένας άνθρωπος επίθεση από το επικίνδυνο ψάρι είναι αισθητά μικρότερες από το να χτυπηθεί από κεραυνό.
Όπως επισήμανε στην Ντόιτσε Βέλλε η Άλισον Κοκ, υδροβιολόγος από το Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, η οποία μελετά τα τελευταία 10 χρόνια τη συμπεριφορά των καρχαριών, άνω του 97% των επιθέσεων από καρχαρίες παγκοσμίως συμβαίνουν στην ανατολική ακτή της Αμερικής, την Αυστραλία, τη Νότια Αφρική και τη Χαβάη.
Ανέφερε ότι αν βρίσκεται κανείς μέσα στο νερό και δει έναν καρχαρία, έχει καλές πιθανότητες να μείνει ακέραιος. «Οι καρχαρίες επιτίθενται με μεγάλη ταχύτητα κάτω από το νερό. Επομένως, αν αντιληφθεί κανείς έναν καρχαρία στην επιφάνεια του νερού, μπορεί να σημαίνει ότι δεν έχει ακόμη αποφασίσει να επιτεθεί», εξηγεί η Άλισον Κοκ, διευκρινίζοντας ότι σε αυτήν την περίπτωση έχει κανείς χρόνο να κατευθυνθεί αργά και προσεκτικά προς την ακτή.
Σε περίπτωση που ο καρχαρίας βρίσκεται σε κοντινή απόσταση η ιδανική συμπεριφορά, σύμφωνα με την Άλισον Κοκ, είναι να παρατηρεί κανείς τις κινήσεις του και να προσπαθήσει να βάλει τη σανίδα του σέρφινγκ (εάν διαθέτει τέτοια) ανάμεσα στον ίδιο και τον καρχαρία κολυμπώντας ταυτόχρονα προς την ακτή. Η Νοτιοαφρικανή ειδικός τόνισε ότι εφόσον ο καρχαρίας δεν επιτίθεται, καλό είναι να μην του επιτεθεί ούτε ο άνθρωπος.
Αν βέβαια ο καρχαρίας πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής, τότε βοηθά πλέον μόνο ένα ισχυρό και αποφασιστικό χτύπημα –κατά προτίμηση στα μάτια ή στα βράγχια, τα πιο ευαίσθητα σημεία του καρχαρία, υπογράμμισε η Άλισον Κοκ. Ένα χτύπημα μπορεί να κάνει επιθετικό το θαλάσσιο ζώο, αλλά το πιθανότερο είναι να το κάνει να τραπεί σε φυγή, είπε η Νοτιοαφρικανή υδροβιολόγος.
Όπως τόνισε τέλος, το χειρότερο που μπορεί να κάνει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να παραμείνει άπραγος. «Σε τέτοια περίπτωση κεντρίζεται η περιέργεια του καρχαρία και ίσως να αρχίσει να δαγκώνει δοκιμαστικά».
Πηγή: KYΠΕ
