{loadposition ba_textlink}
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, βρεθήκαμε μαζί την ανερχόμενη πολιτικό Ξένια Κωνσταντίνου, Πρόεδρο της Γυναικείας Οργάνωσης του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΓΟΔΗΣΥ) για χαλαρή και χωρίς τύπους συζήτηση που αφορά στο κεφάλαιο «γυναίκα».
Από τους ηλικιακά νέους ανθρώπους στην πολιτική, ευγενής, προσιτή και ανθρώπινη. Έχει σταθερές απόψεις και καινοτόμες εισηγήσεις, τις οποίες εκφράζει ευθαρσώς και χωρίς καμία αναστολή ή φόβο για πολιτικό κόστος.
24. Όταν ακούτε τη λέξη “γυναίκα” τι σας έρχεται στο μυαλό;
«Μου έρχεται η γυναίκα εργαζόμενη, η γυναίκα επαγγελματίας, η γυναίκα σύζυγος, μητέρα, οικοκυρά, η άνεργη, η πολιτικός, η διευθύντρια, η αγρότισσα και σκέφτομαι ότι όλοι αυτοί οι διαφορετικοί κόσμοι τέμνονται σε ένα κοινό χαρακτηριστικό. Γυναίκα σημαίνει να προσπαθείς πάντα από λίγο έως και πολύ περισσότερο!»
24. Έχετε βιώσει διάκριση εξαιτίας του φύλου σας;
«Που θέτετε τη γραμμή για το τι είναι διάκριση; Γιατί διάκριση μπορεί να είναι ένα απρεπές σχόλιο, διάκριση είναι να σε πληρώνουν λιγότερα από τους άνδρες συναδέλφους σου, διάκριση είναι να μην σε προσλάβουν επειδή κάποια στιγμή θα γίνεις μητέρα. Διάκριση είναι κάθε φορά που κάποιος -άντρας ή γυναίκα- θεωρεί ότι ξέρει καλύτερα από εσένα τι σου αρέσει, τι σου ταιριάζει ή τι δικαιούσαι. Βεβαίως έχω βιώσει διάκριση και όλες θα βιώσουν σε κάποιο βαθμό. Σημασία έχει να μάθεις 1ο να την εντοπίζεις και 2ο να σε δυναμώνει.»
24. Τι πέτυχε μέχρι σήμερα η γυναίκα και σε ποιους τομείς θεωρείτε ότι απαιτείται ακόμη πολλή δουλειά;
«Στη χώρα μας ειδικά έγινε μία εξαιρετικά γοργή μετάβαση στη νεωτερικότητα. Αν πάτε πίσω μόλις τρεις γενιές και αναλογιστείτε σε τι θέση ήταν η γυναίκα τότε (ειδικά εκτός των αστικών κέντρων) θα διαπιστώσετε ότι έχουν γίνει τεράστια άλματα προς τα μπροστά. Μέσα σε λιγότερο από ένα αιώνα πετύχαμε πάρα πολλά. Η πρόσβαση στη μόρφωση είναι μία ουσιαστική πρώτη κατάκτηση. Η είσοδος στην αγορά εργασίας επίσης κερδήθηκε με αγώνες όπως και πολλά άλλα κοινωνικά δικαιώματα. Εν τούτοις παραμένει η γυάλινη οροφή η οποία κρατά ακόμη τις γυναίκες μακριά από θέσεις ευθύνης στην οικονομία, την πολιτική και τις επιχειρήσεις. Πιστεύω όμως ότι με συγκεκριμένα θαρραλέα βήματα μπορούμε να υπερβούμε την ανισότητα.»
24. Ποιες γυναίκες θαυμάζετε;
«Πάρα πολλές. Κυρίως γυναίκες οι οποίες πέτυχαν η καθεμία στο χώρο της με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Θαυμάζω γυναίκες οι οποίες δεν μπήκαν σε καλούπια αλλά τόλμησαν στο χώρο στον οποίο καταξιώθηκαν να στηρίξουν με συνέπεια το δικό τους ιδιαίτερο στυλ και επιλογές. Μου έρχονται πολλά ονόματα και μπορώ να μιλώ για την καθεμία ξεχωριστά για τους λόγους για τους οποίους τις ξεχωρίζω. Ονόματα όπως η Μαρί Κιουρή, η Μάργκαρετ Θάτσερ, η Μελίνα Μερκούρη, η Edith Piaf. Προπάντων όμως θαυμάζω τη γυναίκα που μπορεί το όνομα της να μην πέρασε ποτέ στην ιστορία ως πρότυπο αλλά η ίδια έδωσε ένα καθημερινό αγώνα για να μεγαλώσει τα παιδιά της μέσα από δυσκολίες, στερήσεις και αυταπάρνηση. Πιστεύω ότι σε αυτή την ανώνυμη γυναίκα είναι που χρωστάμε την μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη.»
24. Πως μπορούμε να αλλάξουμε τα στερεότυπα όσο αφορά στον παραδοσιακό ρόλο του κάθε φύλου;
«Κανένα παιδί δε γεννιέται και κουβαλά στερεότυπα. Τα στερεότυπα δημιουργούνται ενόσω ένα παιδί μεγαλώνει ανάλογα με το τι βλέπει, τι ακούει και τι μαθαίνει. Γι αυτό έχει μεγάλη σημασία τόσο η οικογένεια όσο και το σχολείο και τα ΜΜΕ να καλλιεργούν και να προβάλουν μια κουλτούρα δημοκρατική και ισότιμη. Βεβαίως η ευθύνη επεκτείνεται και αφορά και το ίδιο το κράτος το οποίο πρέπει να στηρίζει με συγκεκριμένες πολιτικές την ισότητα. Ένα παράδειγμα είναι το ολοήμερο σχολείο. Το οποίο θα πρέπει να σχεδιαστεί με τρόπο δημιουργικό και χρήσιμο για τα παιδιά οπωσδήποτε. Σίγουρα πάντως η σωστή και καθολική εφαρμογή του είναι ένα μέτρο το οποίο θα βοηθήσει και άνδρες και γυναίκες και ιδιαίτερα τις μονογονικές οικογένειες -μια κατηγορία που ολοένα αυξάνεται- να αναζητήσουν και να επιδιώξουν καλύτερες ευκαιρίες εργασίας και να ασχοληθούν και με τη δημόσια σφαίρα.
Κλείνοντας να αναφέρω επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση τα πρόσφατα χρόνια επικεντρώνει τις προσπάθειες της στον τομέα της ισότητας και στοχεύει κυρίως στους άντρες. Σε μια προσπάθεια να καλλιεργήσει υγιή πρότυπα από άντρες οι οποίοι είναι επιτυχημένοι στις καριέρες τους και παράλληλα συμβάλουν έμπρακτα στη φροντίδα και την ανατροφή των παιδιών τους. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό.»
24. Υποστηρίζετε τις ποσοστώσεις ως εργαλείο προώθησης της ισότητας ανδρών κ γυναικών;
«Θεωρώ χρέος μας να επιδιώξουμε έναν καλύτερο και πιο ισότιμο κόσμο. Αυτή τη στιγμή στην Κύπρο έχουμε από τα χαμηλότερα ποσοστά συμμετοχής γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Θεωρώ το γεγονός του ότι το 2016 ο πληθυσμός του 51+% εκπροσωπείται με τα εξευτελιστικά ποσοστά του 4% και του 6% δεν είναι όχι λόγω έλλειψης ικανοτήτων αλλά εξαιτίας της προκατάληψης. Οι γυναίκες σήμερα στην Ευρώπη είναι περισσότερες σε αριθμό αποφοίτων, έχουν συγκριτικά υψηλότερες επιδόσεις και κρίνονται ως καταλληλότερες για θέσεις μεσο-διευθυντικές. Το πρόβλημα εντοπίζεται στη συνέχεια. Οπότε θεωρώ ότι πρέπει ναι να επιδιώξουμε να αναδείξουμε άξιες γυναίκες στη δημόσια σφαίρα. Γι αυτό μόλις την προηγούμενη εβδομάδα συστήσαμε μια πρωτοβουλία η οποία διαβουλεύτηκε και κατέθεσε εισήγηση για την ισόρροπη συμμετοχή στα Δ.Σ. των ημικρατικών. Θεωρώ ότι πρέπει να «σπρώξουμε» το κράτος να αναζητήσει όλες αυτές τις άξιες επαγγελματίες οι οποίες μπορούν να προσφέρουν. Είναι εξάλλου επωφελές για όλους μας επειδή υπάρχουν σοβαρές έρευνες που δείχνουν ότι η ισόρροπη συμμετοχή στη διοίκηση ενός οργανισμού αυξάνει την κερδοφορία, τον δείκτη καινοτομίας και μειώνει ουσιαστικά τον κίνδυνο χρεωκοπίας.»
24. Είστε επικεφαλής μιας εκ των δυο μεγαλύτερων γυναικείων οργανώσεων. Πείτε μας τρία πράγματα ουσιαστικά και εφαρμόσιμα που έχετε κατά νου και που μπορούν να βελτιώσουν τη θέση και τα δικαιώματα της γυναίκας.
«Πιστεύω ότι έχουμε χρέος ως οργανώσεις να αναζητήσουμε συνεργασίες και να επιδιώξουμε πέρα από μέτρα ανατροπής των στερεοτύπων να βάλουμε μπρος όλες μαζί για την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης που αφορά στην ενημέρωση, προτροπή και εξειδικευμένη διαχείριση με συγκεκριμένα μέτρα των περιστατικών κάθε μορφής βίας κατά γυναικών. Θεωρώ ότι είμαστε έτοιμες να το διεκδικήσουμε και να το πετύχουμε. Γι αυτό κάνω μια έκκληση και στις υπόλοιπες οργανώσεις και ΜΚΟ αλλά και στην κάθε γυναίκα ξεχωριστά να σταθούν ως ισότιμοι συμπαραστάτες μας σε αυτή την προσπάθεια με τρόπο δημιουργικό και αποτελεσματικό για να το πετύχουμε. Τέλος όπως έχω αναφέρει και πιο πάνω πιστεύω ότι το ολοήμερο σχολείο θα λύσει πάρα πολλά προβλήματα. Θα μειώσει κατ’ αρχήν την παραπαιδεία αυξάνοντας έτσι την αγοραστική αξία των νοικοκυριών, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και προπάντων θα λειτουργήσει θετικά στην αλλαγή των παραδοσιακών στερεοτυπικών ρόλων.
Τέλος πιστεύω ότι η πρωτοβουλία προώθησης γυναικείων προτύπων πρέπει να συνεχιστεί με συγκεκριμένα μέτρα τόσο από πάνω προς τα κάτω αλλά και από τη βάση προς τα πάνω.»
24. Μια παραίνεση προς τους νέους και τις νέες;
«Η παραίνεση μου προς τους νέους και τις νέες αυτού του τόπου είναι πρώτο να μην παίρνουν τον κόσμο ως δεδομένο αλλά να τον παρατηρούν διεξοδικά και κριτικά και να προσπαθούν να τον αλλάξουν. Η αλλαγή να ξέρετε δεν έρχεται από τη μια μέρα στην άλλη. Αντίθετα υπάρχουν τεράστιες αντιστάσεις σε κάθε προσπάθεια αλλαγής αλλά ξέρω ότι ο επιμένων νικά.
Δεύτερο να μην πουν ποτέ «ως εδώ μπορώ». Δε θα μάθεις ποτέ μέχρι που ακριβώς μπορείς να φτάσεις εάν δεν προσπαθήσεις.»
