{loadposition ba_textlink}
Της Αλεξίας Καφετζή
Ο πολίτης παρακολουθεί με έντονη ανησυχία και προβληματισμό τα συμβάντα στον Τομέα Υγείας. Σε συνθήκες οικονομικής, κοινωνικής κρίσης και οικονομικής ανισότητας που επικρατούν, η διαφύλαξη του δικαιώματος της υγείας είναι περισσότερο από αναγκαία.
Ποιες είναι η βασικές Αρχές για την Υγεία και πώς αυτές επηρεάζονται από τις πολιτικές της Κυβέρνησης; Πώς το πολυασφαλιστικό σύστημα εξουδετερώνει από μόνο του το ΓεΣΥ, αλλά και με ποιο τρόπο καταπατά τις βασικές Αρχές για την Υγεία; Ερωτήματα το οποία μπαίνουν στο μικροσκόπιο και αναλύονται στην συνέχεια.
1. Βασικές Αρχές για την Υγεία
Η παροχή υγείας δεν είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό αγαθό που πρέπει να παρέχεται στην βάση ενός συνολικού κοινωνικού σχεδιασμού. Αυτό συνεπάγεται:
1.1. Καθολικότητα και ισότητα στην πρόσβαση στις υπηρεσίες φροντίδας υγείας.
1.2. Ψηλό επίπεδο ποιότητας υπηρεσιών φροντίδας υγείας για όλους.
1.3. Αξιοπρεπής αντιμετώπιση ασθενών.
1.4. Κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη στην χρηματοδότηση.
1.5. Κεντρικός ρόλος δημόσιου τομέα στην παροχή υπηρεσιών υγείας.
2. Υφιστάμενη κατάσταση στον τομέα της υγείας – διαπιστώσεις
Ο τομέας της υγείας καταρρέει και η ανάγκη για συνολική μεταρρύθμιση είναι επιτακτική και άμεση.
2.1. Απουσία καθολικής κάλυψης και ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Η Κύπρος είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς γενικό σχέδιο υγείας.
2.2. Οι δαπάνες για την Υγεία στην χώρα μας υστερούν κατά 30% του Ευρωπαϊκού μέσου όρου (7% έναντι 10.7% επι του ΑΕΠ).
2.3. 50% περίπου των συνολικών δαπανών Υγείας καταβάλλονται απευθείας από τους ασθενείς.
2.4. Η Κύπρος είναι η δεύτερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την Ελλάδα, με τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες στην Υγεία
2.5. Υπερφόρτωση του δημόσιου τομέα η οποία οδηγεί αναπόφευκτα στη δημιουργία λιστών αναμονής, στις ουρές, στην έλλειψη φαρμάκων και αναλωσίμων και άλλων σοβαρών καθημερινών λειτουργικών προβλημάτων και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού τα προβλήματα στη παροχή της ποιοτικής φροντίδας υγείας συσσωρεύονται.
2.6. Υπερβολικός φόρτος εργασίας, χαμηλό ηθικό, χαμηλότερα εισοδήματα και απογοήτευση οδηγούν γιατρούς και νοσηλευτές εκτός δημόσιων νοσοκομείων με αποτέλεσμα την περεταίρω επιδείνωση των πιο πάνω.
2.7. Δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, με αποτέλεσμα την ύπαρξη διπλών υποδομών και σπατάλης πόρων, ενώ μεγάλο μέρος του ιδιωτικού τομέα λόγω της οικονομικής κρίσης, του κόστους της φροντίδας υγείας και της περαιτέρω στροφής των πολιτών παραμένει αναξιοποίητο και οδηγείται σε κατάρρευση.
3. Η πολιτική της κυβέρνησης
3.1. H κυβέρνηση ακολουθεί παρελκυστική πολιτική για την εφαρμογή του συστήματος όπως έχει σχεδιαστεί, παρά το γεγονός ότι: α) Το ΓεΣΥ έχει συζητηθεί και συμφωνηθεί από όλες της πολιτικές δυνάμεις και τους κοινωνικούς εταίρους, β) έχει μελετηθεί από κορυφαίους εξειδικευμένους οίκους του εξωτερικού, γ) έχει γίνει κοστολόγηση και αξιολόγηση της βιωσιμότητας του μόλις πρόσφατα με βάση οικονομικές παραδοχές που συμφωνήθηκαν από κυβέρνηση και τρόικα, δ) ακόμα και η τρόικα το έχει αποδεχτεί σαν βιώσιμο και αναγκαίο.
3.2. Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που φαίνεται ότι έγινε διαπραγμάτευση για μνημονιακές πρόνοιες είναι η αναστολή της εφαρμογής ή/και αλλαγή του περιεχομένου του ΓΕΣΥ προς την κατεύθυνση του ξεπουλήματος της υγείας σε μια χούφτα ασφαλιστικών εταιρειών.
3.3. Παρά την σημαντική αύξηση της ροής των ασθενών στα δημόσια νοσηλευτήρια, και παρά το γεγονός ότι ήδη οι δημόσιες δαπάνες στη χώρα μας είναι οι χαμηλότερες σε όλη την Ευρώπη, η κυβέρνηση Αναστασιάδη (εφαρμόζοντας τις δικές της διαχρονικές πολιτικές θέσεις για την υγεία αφού όπως φαίνεται ούτε καν η Τρόικα δεν το απαίτησε) απόκοψε €53εκ το 2014 από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας ενώ έπονται περισσότερες αποκοπές για το 2015, 2016.
* Κατεβάστε δωρεάν την ηλεκτρονική έκδοση της “24” στο http://24newspaper.com.cy!
