Ιστορίες δημοσιοϋπαλληλικής καθημερινότητας με δικαστικές μάχες για το τίποτα – Υπάλληλος του υπ. Υγείας, παρεξηγήθηκε γιατί είχε χαθεί ένας φάκελος που κάποτε του είχε χρεωθεί – Ο φάκελος βρέθηκε, ο υπάλληλος πήρε σύνταξη, το θέμα έκλεισε πριν μια δεκαετία, αλλά επέμενε να τον επιθεωρήσει
Του Μανώλη Καλατζή
Είναι απίστευτο το πόσος δικαστικός χρόνος χάνεται για το τίποτα ή μάλλον γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν μια περίεργη αντίληψη για την Δικαιοσύνη.
Η ιστορία που τελεσιδίκησε πριν λίγες μέρες πάει πίσω στο 2012. Λογικά θα μπορούσε να είχε ξεχαστεί και η υπόθεση να έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν το ήθελε ένας υπάλληλος, ο οποίος αν και είχε χάσει προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο επέμενε να πάει και παρακάτω με έφεση στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο του έκοψε οριστικά τη φόρα. Το αν θελήσει να προσφύγει και στο ΕΔΑΔ είναι άλλο θέμα.
Επίμονη αλληλογραφία
Το 2012 η αστυνομία έκανε έρευνα για κάποιους διαγωνισμούς του υπουργείου υγείας και αναζήτησε έναν συγκεκριμένο φάκελο. Από την κάρτα διακίνησης του φαινόταν ότι βρισκόταν στην κατοχή ενός υπαλλήλου. Ο υπάλληλος αυτός ανέφερε στην Αστυνομία ότι δεν τον είχε στην κατοχή του. Τελικά ο φάκελος βρέθηκε στην αποθήκη του Υπουργείου Υγείας, στο Αρχείο της Διεύθυνσης Αγορών και Προμηθειών.
Η αστυνομική έρευνα ολοκληρώθηκε, δεν προέκυψαν ποινικές ευθύνες, δεν έγιναν διώξεις, αλλά ο υπάλληλος που ρωτήθηκε για τον φάκελο αισθάνθηκε προσβεβλημένος και 12 χρόνια ταλαιπωρείται και ταλαιπωρεί ολόκληρο το σύστημα για την παρεξήγηση η οποία δεν είχε καμία επίπτωση σε αυτόν πλην της ερώτησης που του έγινε.
Το 2015 όταν πια είχε αφυπηρετήσει με δική του επιστολή και επιστολή μέσω δικηγόρων ζητούσε να μάθει πως βρέθηκαν οι φάκελοι και απαιτούσε να τους επιθεωρήσει και να δει την κάρτα διακίνησης. Το υπουργείο Υγείας με επιστολή του τον Οκτώβριο του 2016 απάντησε στους δικηγόρους του υπαλλήλου και τους ενημέρωσε για την κατάληξη της έρευνας που διεξήγαγε η Αστυνομία και ότι εν όψει της κατάληξης δεν επρόκειτο να γίνουν οποιεσδήποτε άλλες ενέργειες. Ο υπάλληλος όμως επανήλθε μέσω των δικηγόρων του με νέα επιστολή τον Οκτώβριο του 2016 επιμένοντας να του επιτραπεί πρόσβαση στους φακέλους. Το Υπουργείο Υγείας του απάντησε επαναλαμβάνοντας την αρχική του θέση.
Στα Δικαστήρια
Ο υπάλληλος δεν ικανοποιήθηκε και έκανε προσφυγή στο Δικαστήριο, απαιτώντας να διαταχθεί το υπουργείο Υγείας να του απαντήσει θετικά στο αίτημα για εξέταση των φακέλων και της κάρτας διακίνησης τους.
Το πρωτόδικο Διοικητικό Δικαστήριο, απέρριψε την προσφυγή υιοθετώντας ως ικανοποιητική την απάντηση που είχε δοθεί από το 2015 στους δικηγόρους του υπαλλήλου. Το υπουργείο Υγείας είχε ξεκαθαρίσει πως σε κανένα στάδιο της έρευνας, δεν διατυπώθηκαν υποψίες για τον υπάλληλο, ότι είχε χάσει ή είχε αποκρύψει την φάκελο. Μάλιστα όταν αυτός βρέθηκε το 2012, τον ενημέρωσαν τηλεφωνικώς και το θέμα νόμιζαν πως έκλεισε. Επίσης αφού η αστυνομική έρευνα, που δεν αφορούσε τον ίδιο, ολοκληρώθηκε χωρίς ποινικές διώξεις, δεν κρινόταν σκόπιμο να του δώσουν φακέλους και κάρτες διακίνησης τους. Άλλωστε τότε ο υπάλληλος ήταν ιδιώτης και είχε συνταξιοδοτηθεί.
Το Διοικητικό Δικαστήριο στην απόφαση του ανέφερε: «Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της επιστολής (του υπουργείου Υγείας), το αίτημα του αιτητή (υπαλλήλου) για πρόσβαση στους διοικητικούς φακέλους και στις αντίστοιχες κάρτες διακίνησης, απορρίφθηκε. Κατ’ επέκταση, το αντικείμενο της προσφυγής, δηλαδή η ‘παράλειψη των καθ’ ων η αίτηση (υπουργείο Υγείας) να εξετάσουν και να απαντήσουν στο αίτημα που υπέβαλε ο Αιτητής’, έπαυσε να υφίσταται εφόσον το αίτημα απαντήθηκε και απορρίφθηκε. Υπάρχει, δηλαδή, αρνητική πράξη η οποία θα μπορούσε, ενδεχομένως, να αποτελέσει το αντικείμενο άλλης προσφυγής.»
Ατού ο «συγχυσμένος» υπάλληλος
Και ενώ το 2018 με την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου η υπόθεση θα μπορούσε να κλείσει, ο υπάλληλος δεν πτοήθηκε και με άφεση πήγε στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, θεωρώντας την πρωτόδικη απόφαση λανθασμένη. Στην έφεση ο υπάλληλος έκανε λόγο για «προφανή παράλειψη της διοίκησης να αποκαλύψει το περιεχόμενο που θα εξαφάνιζε κάθε αβάσιμη μομφή» εναντίον του ενώ αναφερόταν και σε «μεθοδευμένη παράλειψη αποκάλυψης». Όπως σημειώνει η απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου «είναι χαρακτηριστικές οι φράσεις αυτές της όλης εσφαλμένης αντίληψης του εφεσείοντα (υπαλλήλου), ο οποίος έχει συγχύσει την παράλειψη να του δοθεί απάντηση με την παράλειψη αποκάλυψης των ζητηθέντων».
Ξεκαθαρίστηκε πως «απάντηση δόθηκε και δεν χωρούσε προσφυγή για παράλειψη, όπως ορθά κατέληξε το πρωτόδικο δικαστήριο».
Η έφεση απορρίφθηκε και επιδικάστηκαν και €4.000 δικαστικά έξοδα εναντίον του επίμονου συνταξιούχου υπαλλήλου.
Τη σύνθεση του Δικαστηρίου αποτελούσαν οι Ανώτατοι Δικαστές Τ.Θ Οικονόμου, Δ. Σωκράτους και Μ. Καλλιγέρου. Το Υπουργείο Υγείας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, εκπροσώπησε Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, Δ. Μ. Εργατούδη.
CT
