Ο κ. Ομήρου, ο οποίος μιλούσε κατά τη διάρκεια εγκαινίων έκθεσης ανέκδοτων φωτογραφιών του Μιχαλάκη Χαρίτου με θέμα «Λιμανάκι Πάφου 1974» στην Πάφο, ανέφερε ότι το βιβλίο είναι «ένας ύμνος για τη δημοκρατία και την ελευθερία». Είναι, πρόσθεσε, «μια πολύτιμη υπηρεσία προς την ιστορία και την αυθεντική καταγραφή της».
«Ως μιας αέναης προσπάθειας, ως ενός ασταμάτητου αγώνα ενάντια στη λησμοσύνη, τη διαστρέβλωση και την απόπειρα πλαστογράφησης της αλήθειας», είπε, «μια επιβεβαίωση του αξιώματος ότι ‘ένας λαός δεν μπορεί να ελπίζει αν δεν έχει συλλογική συνείδηση και μνήμη της ιστορίας, του παρελθόντος και του πολιτισμού του’. Ως προϋπόθεσης ‘εκ των ων ουκ άνευ’ για να υπάρξει ως εθνική και πολιτιστική οντότητα».
Ο Πρόεδρος της Βουλής ανέφερε ότι «η Κύπρος πλήρωσε τραγικά ακριβό τίμημα της συνωμοσίας». Και οι πολιτικές ευθύνες, πρόσθεσε, «δεν διαγράφονται».
«Και αν στην επιβολή και το ρόλο της χούντας μπλέκονται ξένες δυνάμεις, το ίδιο ισχύει και σήμερα για τα κυοφορούμενα σχέδια», συμπλήρωσε.
Σύμφωνα με τον κ. Ομήρου, «τα δημοσιευθέντα αρχεία ξένων κυβερνήσεων είναι χαρακτηριστικά: Παραμερισμός του Μακαρίου, βίαιος διαχωρισμός κοινοτήτων και ένα υπό ξένη πολυκηδεμονία σύστημα».
Παράλληλα εξέφρασε την άποψη ότι «φαίνεται ότι δεν διδαχθήκαμε από τα σφάλματα του παρελθόντος και πολλοί πιστεύουν ότι με προσαρμογή στις απαιτήσεις ξένων θα πετύχουμε στοιχειωδώς δίκαιη λύση».
«Αντιμετωπίζουμε τους τουρκικούς σχεδιασμούς για αξιοποίηση της Κύπρου στην πορεία της ως περιφερειακής υπερδύναμης», είπε, προσθέτοντας ότι «κυνικές οι δηλώσεις Τούρκων επισήμων συμπεριλαμβανομένου και του σημερινού Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας ότι, αν δεν υπήρχε έστω και ένας Τουρκοκύπριος, η Τουρκία θα πρέπει να έχει καταλυτικό ρόλο στο κυπριακό γίγνεσθαι».
Ο Πρόεδρος της Βουλής σημείωσε ότι «δεν χωρούν αυταπάτες και ευσεβοποθισμοί». Πρόσθεσε ότι «οι απροκάλυπτα συνομοσπονδιακές και διχοτομικές απόψεις Τουρκίας και τουρκοκυπριακής ηγεσίας δυναμιτίζουν τις διαπραγματεύσεις και τις οδηγούν σε αδιέξοδο».
«Είναι γι’ αυτό που ο Κυπριακός Ελληνισμός θα πρέπει αποφασιστικά να απορρίψει και να καταγγείλει τέτοιες διχοτομικές και συνομοσπονδιακές θέσεις», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «και βέβαια για το αδιέξοδο που θα προκύψει σε αυτή την περίπτωση, να επιρριφθεί η ευθύνη κατ’ αποκλειστικότητα στην τουρκική πλευρά».
Επανέλαβε τη θέση του ότι «η ανάγκη μιας εκ βάθρων αλλαγής στρατηγικής καθίσταται τώρα ακόμα πιο αναγκαία και επιτακτική». Με προβολή, πρόσθεσε, «του αντικατοχικού χαρακτήρα της κυπριακής κρίσης».
«Με απαίτηση για συζήτηση της ουσίας του Κυπριακού και ειδικότερα της αποχώρησης στρατευμάτων και εποίκων, του εδαφικού, του περιουσιακού, της ασφάλειας και των εγγυήσεων», ανέφερε.
Με απόσυρση, συμπλήρωσε, «των προτάσεων που υποβαθμίζουν τους Ελληνες Κυπρίους σε δεύτερης κατηγορίας πολίτες».
«Με αποκάλυψη και στηλίτευση διεθνώς και εντός Ε.Ε. της συνεχιζόμενης τουρκικής κακοπιστίας και αδιαλλαξίας», είπε.
Ο κ. Ομήρου ανέφερε ότι «οδηγός και πυξίδα πλεύσης πρέπει να είναι τα όσα ο Εθνάρχης Μακάριος ανέφερε στο ετήσιο συλλαλητήριο καταδίκης των μαύρων επετείων του δίδυμου εγκλήματος στις 20 Ιουλίου 1976: ‘Η μόνη προσφερόμενη λύσις είναι η αναγνώρισις και αποδοχή της “ντε φάκτο” καταστάσεως. Ποία όμως, η ωφέλεια εκ της τοιαύτης λύσεως; Μήπως δια να αποφευχθεί η τουρκοποίησις των κατεχομένων εδαφών; Αλλά θα γίνει τότε τη συγκαταθέσει και δια της υπογραφής μας. Μήπως δια να αισθανώμεθα ασφαλείς εις το υπόλοιπον τμήματα της νήσου; Πιστεύω, αντιθέτως, ότι η νομιμοποίησης των τετελεσμένων γεγονότων θα διεγείρει την τουρκική βουλιμίαν και θα ενθαρρύνει τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας εις την Κύπρον’».
«Χρέος μας λοιπόν και σήμερα να αποφύγουμε την προσαρμογή με την κατοχή, να μην υποταχθούμε στη λογική ενός άρρωστου ρεαλισμού και να επιμείνουμε στις διαχρονικά άφθορες αξίες της ελευθερίας και της δικαιοσύνης», τόνισε.
Αυτή, είπε, «είναι η οφειλόμενη ανταπόκριση στο χρέος απέναντι στα μαρτύρια και τις θυσίες του λαού μας, αλλά και ως επικύρωση του αξιώματος πως οι αγώνες δεν δικαιώνονται παρά μόνο με τη συνέχιση τους».
