Δεν νομίζω ότι έχω τόσο άδικο, καθώς οι ταλαιπωρίες μου κάνουν από μόνες τους λαϊκό τραγούδι που θα το ζήλευε ο Στέλιος.
Σήμερα το πρωί έγραψα στο social media ότι θα βάλω φόρμα παραλλαγής, φούμο στο πρόσωπο και θα πάω για τη μάχη, για έλεγχο δικαιολογητικών. Αηδίες. Δειλός είμαι. Δηλαδή δεν φοβάμαι ακριβώς τον άνθρωπο, αλλά όσα όσα μπορούν να συμβούν μέχρι να βάλει το χέρι στη σφραγίδα.
Καβάλησα το ποδήλατο και ξεκίνησα. Στο ραδιόφωνο ο Φώτης Κουβέλης εξηγούσε στη Νόνη Καραγιάννη γιατί δεν συνεργάζεται «με το ΠΑΣΟΚ του κυρίου Βενιζέλου». Τέτοιες στιγμές δεν αισθάνεσαι απλώς μόνος. Πνίγεσαι από την απελπισία.
Τρίτος όροφος. Λίγος κόσμος, καλοκαιρινή εικόνα. Που είναι η σειρά; Στη λίστα. Η λίστα δημιουργήθηκε από κάποιον πρωινό που στη συνέχεια την παρέδιδε στον επόμενο θεματοφύλακα της τάξεως. Δηλώνω δε υπερηφάνως ότι έγινα και εγώ υπεύθυνος σειράς για τριάντα λεπτά. Ήμουν αυστηρός, αλλά δίκαιος. Στη λίστα, λοιπόν, ο υπεύθυνος σημειώνει το όνομα του φορολογούμενου και έτσι η τριτοκοσμική εικόνα αραιώνεται με μία επίφαση πολιτισμένης κατάστασης-δεν υπάρχει ουρά, δεν εγείρονται διεκδικήσεις, δεν στήνονται μάχες μπροστά στην πόρτα. Επίσης έχεις την ευχέρεια να φύγεις και να επιστρέψεις αν και έτσι ρισκάρεις τη σειρά σου. Αναμονή ενενήντα λεπτά. Δύο υπάλληλοι. Ήμουν το νούμερο 74 και όταν μπήκα στον κατάλογο ήταν μέσα το 68.
«Τι ακούτε και τι βλέπετε και εσείς…» είπα στην υπάλληλο. Δεν υπάρχει πιο γελοία, πιο γλοιώδης και δουλοπρεπής εισαγωγή. «Ακούω, βλέπω, απλώς προσπαθώ να μην τα θυμάμαι, δεν επιβιώνεις αλλιώς.» Όταν είδε το υπέροχο εκκαθαριστικό μου από τον Best, με τις ανείσπρακτες αποδοχές, μου είπε ότι κάπου πέτυχε τον κ. Λυμπέρη με κόκκινη σαγιονάρα. Της είπα ότι ήταν τυχερός, που τον πέτυχε εκείνη και όχι άλλος. Ο έλεγχος είναι σχολαστικός. Δεν ζητούν αποδείξεις, εννοείται ότι μπορείς να κουβαλήσεις σακούλες. Βλέπουν τα εκκαθαριστικά, αθροίζουν τους φόρους που έχουν αποδοθεί και τις ιατρικές δαπάνες. Μία απλή δήλωση, όπως η δική μου, είχε ελεγχθεί σε πέντε λεπτά.
Ήθελα να ρωτήσω τι στο διάολο κάνει το taxis με τις διασταυρώσεις. Δεν μπορούν να βλέπουν αν αυτό που δηλώνω ταιριάζει με εκείνο που δήλωσε ο άνθρωπος που με πλήρωσε; Δεν έκανα καμία ερώτηση, κουτσομπολεύαμε τον Λυμπέρη. Πήρα το ΟΚ από το στυλό και την έγκριση με τη σφραγίδα. Έφυγα χαρούμενος και κουτρουβάλησα έναν όροφο κάτω να πληρώσω τη ρύθμιση. Χαρούμενος, ακόμα. Τελικά δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος…
Για περισσότερες απόψεις, protagon.gr, επίσημος συνεργάτης 24Η.
