Γράφει ο Αντιεξουσιαστής
Υποψήφιος για την προεδρία της κυπριακής Δημοκρατίας κατηγορήθηκε ότι καπηλευόταν το όνομα του αείμνηστου τέως πρόεδρου, κι όμως η… κατηγορούσα αρχή έπεσε ακριβώς στην ίδια παγίδα.
Ευρισκόμενος τις προάλλες στο αυτοκίνητο άκουγα πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή (είμαι μεγάλος μαζοχιστής για να θέλω να ζω συνειδητά όλη αυτή την παρέλαση πολιτικών και πολιτικάντηδων από τα ερτζιανά) και σε κάποια στιγμή μου ‘ρθε να κτυπώ το κεφάλι μου στο τιμόνι.
Η πολιτικός κατηγορούσε το άλλο στρατόπεδο για καπηλεία του ονόματος του Τάσσου, κι όμως έκανε αυτό ακριβώς για το οποίο κατηγορούσε κάποιον άλλον. Με τόσο άγαρμπο τρόπο το έκανε, που μου φαινόταν σαν να λέει: «Ξέρεις ο Τάσσος ήταν πάντα δικός μας, κι όχι δικός σου». Έτσι ηχούσαν στα αφτιά μου τα όσα έλεγε.
Αφήστε βρε όλοι ήσυχο τον άνθρωπο εκεί που βρίσκεται και δείξτε λίγο επίπεδο. Μην αγγίζετε τα όρια της χυδαιότητας.
Όσο για τον λόγο που δεν αποκαλύπτω ονόματα στο παρόν σχόλιο, δεν θέλω να πέσω στην παγίδα να εξυπηρετήσω τους ψηφοθηρικούς σκοπούς κάποιας πλευράς. Το θέμα εδώ δεν είναι κομματικό, αλλά ηθικό.
