H εξέταση από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της αίτησης την οποία έχει καταχωρίσει ο Γενικός Εισαγγελέας, Γιώργος Σαββίδης, για απόλυση του Γενικού Ελεγκτή, Οδυσσέα Μιχαηλίδη, θα έχει ως οδηγό την απόφαση για τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου. Και αυτό επειδή -όπως επισημαίνεται και στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο είχε εκδικάσει την υπόθεση τού τέως Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα- «δεν καθορίζεται στο Σύνταγμα, αλλά ούτε και υπάρχει οποιοσδήποτε άλλος Νόμος, ο οποίος να διευκρινίζει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τι συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά για σκοπούς απόλυσης» ανώτατου αξιωματούχου. Δηλαδή η μία και μοναδική περίπτωση στην οποία έχει δοθεί ερμηνεία για το τι συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά για σκοπούς απόλυσης ανώτατου αξιωματούχου είναι η απόφαση, η οποία λήφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο για την υπόθεση του Ρίκκου Ερωτοκρίτου.
Σημειώνεται ότι η αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα για απόλυση του Γενικού Ελεγκτή έχει ως νομική βάση τον ισχυρισμό της «ανάρμοστης συμπεριφοράς» του Οδ. Μιχαηλίδη. Ως εκ τούτου, σε περίπτωση που η πλευρά του Γ. Σαββίδη δεν καταφέρει να τεκμηριώσει τον πιο πάνω ισχυρισμό ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά πάσα πιθανότητα η αίτηση θα απορριφθεί, αφού δεν θα υπάρχει βάση για συνέχιση της εξέτασής της.
Στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου για τον Ρ. Ερωτοκρίτου περιλαμβάνονται και άλλες σημαντικές αναφορές, οι οποίες ενδεχομένως να επηρεάσουν την εξέταση της υπόθεσης για τον Οδ. Μιχαηλίδη:
• «Η υπόθεση (του Ρ. Ερωτοκρίτου) είναι πρωτοφανής, αφού ουδέποτε στο παρελθόν, τουλάχιστον από της εγκαθιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπήρξε οποιαδήποτε παρόμοια αίτηση για απόλυση ανώτατου αξιωματούχου λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς». Δηλαδή η μία και μοναδική περίπτωση που υπάρχει και στην οποία μπορεί να βασιστεί το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση του Οδ. Μιχαηλίδη είναι η περίπτωση του Ρ. Ερωτοκρίτου.
• «Το κριτήριο για το κατά πόσο μια συμπεριφορά είναι ανάρμοστη για το συγκεκριμένο αξίωμα είναι αντικειμενικό, και δεδομένου ότι δεν πρόκειται για ποινικό αδίκημα, δεν θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να αποδεικνύεται και η υποκειμενική υπόσταση (mens rea) οποιουδήποτε αδικήματος. Κρίνουμε όμως ότι η κατηγοριοποίηση και η ένταξη συμπεριφοράς στην έννοια του “ανάρμοστου”, γίνεται με ιδιαίτερη πάντοτε περίσκεψη και με ανάλογη φειδώ».
Η ερμηνεία η οποία έχει δοθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο για τον όρο «ανάρμοστη συμπεριφορά» είναι η ακόλουθη:
«Συμπεριφορά τόσο κακή, τόσο μεμπτή δηλαδή, ώστε να καθιστά το πρόσωπο που είναι υπόλογο γι’ αυτήν, ανίκανο να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματός του ή να δημιουργεί, ευλόγως, αμφιβολίες σε τρίτους, αντικειμενικά κρίνοντες, ως προς την καταλληλότητα τού να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματός του κατά τρόπον έντιμο, ορθό και εξυπηρετούντα το δημόσιο συμφέρον, το οποίον το αξίωμα προορίζεται να εξυπηρετεί».
Διευκρινίζεται, επίσης, ότι ο όρος ανάρμοστη συμπεριφορά «δεν περιορίζεται στην εκτέλεση των καθηκόντων ενός αξιωματούχου, αλλά είναι ευρύτερος και περιλαμβάνει τη συμπεριφορά του γενικότερα».
διαλογος
