«Όχι» Εφετείου σε υπόδικους με βραχιολάκι

Τα Δικαστήρια δεν μπορούν να απολύουν υπόδικους περιορίζοντάς τους στο σπίτι τους με ηλεκτρονικό βραχιόλι, αναμένοντας τη δίκη τους. Αυτό αποφάνθηκε χθες το Εφετείο μετά από έφεση της Νομικής Υπηρεσίας σε υπόθεση όπου το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λάρνακας, είχε διατάξει την απόλυση κατηγορούμενου περιορίζοντάς τον στο διαμέρισμά του μέχρι τη δίκη του.

Ο υπόδικος αντιμετωπίζει πολύ σοβαρές κατηγορίες (κατοχή πυροβόλου όπλου κατηγορίας Α, κατοχή πυρομαχικών κατηγορίας Α, κατοχή εκρηκτικών υλών, κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β κ.ά.  Η κατηγορούσα Αρχή ζήτησε όπως ο εφεσίβλητος παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τότε, επικαλούμενη τον κίνδυνο διαφυγής ενόψει της σοβαρότητας των αδικημάτων, της πιθανότητας καταδίκης και της ποινής που είναι δυνατόν να επιβληθεί. Η υπεράσπιση έφερε ένσταση. Το Κακουργιοδικείο χωρίς να αμφισβητεί τους παράγοντες που επικαλέστηκε η κατηγορούσα Αρχή, αναφερόμενο στη γενική αρχή ότι ο υπόδικος δικαιούται να παραμένει ελεύθερος εφόσον συμμορφώνεται προς όρους που του επιβάλλονται, αποφάσισε να τον αφήσει ελεύθερο με όρους.

Στην έφεση της η Δημοκρατία διά της δικηγόρου Χάρις Καραολίδου εγείρει δύο λόγους. Πρώτον, ότι η απόφαση του Κακουργιοδικείου να απολύσει τον εφεσίβλητο με εγγύηση ήταν αποτέλεσμα εσφαλμένης άσκησης της διακριτικής του ευχέρειας, εφόσον ως όρο τέτοιας απόλυσης έθεσε τον κατ’ οίκον περιορισμό με ηλεκτρονικό βραχιόλι που δεν είναι παρά μέτρο έκτισης ποινής φυλάκισης και δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως όρος που να διασφαλίζει την παρουσία του ως υπόδικος. Δεύτερον, το Κακουργιοδικείο απέδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στους υποκειμενικούς παράγοντες, παραγνωρίζοντας τούς υπόλοιπους παράγοντες που νομολογιακά έχουν καθιερωθεί και εξετάζονται στα πλαίσια τέτοιων αιτημάτων.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο, όλα αυτά τα επαχθέστατα μέτρα, εισηγήθηκε η πλευρά της Δημοκρατίας όπως αντικατασταθούν, τηρουμένων των λοιπών συνήθων όρων που τέθηκαν, με την εμφάνιση άπαξ ημερησίως σε Αστυνομικό Σταθμό. Εξήγησε η δικηγόρος της Δημοκρατίας ότι προωθεί το σκέλος αυτό της έφεσης για λόγους αρχής και για σκοπούς διευκρίνισης του νόμου και της ακολουθητέας πρακτικής, αφού έχει προκληθεί σύγχυση και πρακτικά προβλήματα.

Ο δικηγόρος του εφεσίβλητου εισηγήθηκε ότι ο επίμαχος όρος θα μπορούσε να επιβληθεί στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου με βάση τα άρθρα 157(1) και 48 ως ένας «εύλογος όρος».

Το Δικαστήριο βρήκε ότι ο Κύπριος νομοθέτης επέλεξε όπως το συγκεκριμένο μέτρο περιοριστεί στην απελευθέρωση υπό τους όρους που θέτει ο περί Φυλακών Νόμος και αφορά σε πρόσωπα που εκτίουν ποινή φυλάκισης. Η διακριτική ευχέρεια του άρθρου 48 δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγκη νομοθετικής παρέμβασης. Ούτε το μέτρο αυτό με τα πρακτικά προβλήματα και τη σύγχυση που προκαλείται μπορεί να θεωρηθεί ως επιβολή εύλογου όρου. Μετά το εύρημα αυτό, το Εφετείο άλλαξε τον όρο για περιορισμό με ηλεκτρονική επιτήρηση του υπόδικου, με όρο όπως υπογράφει καθημερινά στον Αστυνομικό Σταθμό Ορόκλινης.

ΠΗΓΗ: Φilenews